Vörum okkur á æsingamönnum eins og Atla

Svona talsmáli er dæmigerð hræsni. Bara innantómt tal sem engu skiptir nema í augnabliks ánægju yfir því að geta kennt einhverjum um, barið á einhverjum. Rétt eins og þegar illa gefinn unglingur lemur annan vegna þess að hann „fékk ekki sæti í sófanum“ svo gripið sé til kunnuglegrar líkingar.

Hvað tóku þessir útrásarvíkingar, hverju hafa þeir skilað til þjóðarinnar? Hvernig á að komast að því og hverjir fengu eitthvað og hverjir fengu ekki? Ég fékk ekkert, svo dæmi sé tekið. En hvað átti ég svo sem að fá?

Talsmáti Atla Gíslasonar er hræsni vegna þess að hafi þessir svokölluðu útrásarvíkingar gert eitthvað glæpsamlegt þá á að sækja mál gegn þeim að lögum.

Þetta veit Atli. Engu að síður froðar hann svona. Ég trúi ekki öðru en fólk sjái í gegnum svona málflutning.

Svo er það annað sem er miklu verra og alvarlegra við þessar skoðanir. Atli er hluti af stuðningsmönnum minnihlutaríkisstjórnarinnar og hefur mikil áhrif sem lögmaður og þingmaður og hann er síður en svo einn með þessa skoðun. Nú verður það dagskipunin til bankanna að ekki séu allir jafnir heldur sumir ójafnari en aðrir. Bönkunum verður beitt opinberlega í gegn einhverjum einstaklingum sem Vinstri grænir telja að þjóðin eigi óuppgerðar sakir við. Lög og regla skiptir þar engu máli.

Sér fólk ekki hvert stefnir ef svona málflutningu fær hljómgrunn? Hvað svo?

Næst má búast við því að hreinsað verði til í hópi svokallaðra frjálshyggjumanna því þeir bera ábyrgð á bankahruni heimsins. Þá verður sagt að ábyrgð tiltekinna manna sé svo mikil að þeir þurfi að fara á annan válista ríkisstjórnarinnar. Smám saman verðurbúinn til einhvers konar Guantanamó listi yfir „óæskilega“ ... Eignir þeirra verða teknar af þeim meðan málin eru „skoðuð“, kannski verða þeir geymdir einhvers staðar upp á vatn og brauð ... Þetta á allt svo kunnugulegar samlíkingar í mannkynssögu síðustu eitthundrað ára.

Atli Gíslason er þrátt fyrir lögfræðimenntun sína einn af æsingarmönnunum, „öskrurum“ sem vilja ganga milli bols og höfuðs á öllum óvinum þjóðarinnar. Hann vill verða saksóknari, ákærandi, dómari og böðull.

Vörum okkur á svona fólki. Það á eftir að kljúfa þjóðfélagið í herðar niður, eyðilegga samfélagið í þeirri mynd sem við þekkjum það. Best er að veita því ekki brautargengi í alþingiskosningum.

Útrásarvíkingana á válista

Fleiri fyrirtæki munu hætta viðskiptum við Ísland

Þó ekki hafi farið mikið fyrir andstöðu við hvalveiðum í Evrópu og Ameríku þýðir það alls ekki að viðhorf fólks hafi breyst. Af fjölmörgum ástæðum, réttum og röngum, þykir flestum rangt að veiða hval.

Lítið ríki sem ætlar í hvalveiðar verður ofurselt alls kyns áróðri, miklu meiri og hatrammari en stórt ríki. Þannig munu milljónir manna fordæma hvalveiðar Íslendinga, hvetja til opinberra refsiaðgerða, taka sig saman um að sniðganga íslenskar vörur og jafnvel þau fyrirtæki sem skipta við Ísland. Við munum ekki geta rönd við reist frekar en að við gátum sinnt neinu gáfulegu PR vegna bankahrunsins. Áfram munum við mæta heift, reiði og jafnvel refsiaðgerðum af ýmsu tagi.

Ekki er furða þó breska fyrirtækið Waitrose ætli að hætta viðskiptum við Frostfisk vegna hvalveiðanna. Breska fyrirtækið þorir ekki öðru, veit að þegar áróðurinn byrjar gegn hvalveiðunum verður fyrirtækið ásamt fjölda annarra skotspónn mótmælenda. Stjórnendum hefur einfaldlega verið bent á að ekki sé ráð nema í tíma sé tekið og þess vegna er staðan sú sem frá segir í fréttinni.

Fleiri fyrirtækið eiga eftir að fylgja í kjölfarið. Afleiðingin verður auðvitað ferlega slæm fyrir þjóðarbúið. Stjórnvöld munu því nauðbeygð lýsa yfir hvalveiðibann næsta haust. Skiptir engu hvaða stjórnmálaflokkar mynda ríkisstjórnina á þessum tíma. Þetta verður niðurstaðan hvort sem okkur líkar betur eða verr.

Segir fjölda starfa tapast

Veikur sem launþegi, frískur sem verktaki

Mér finnst framkvæmdastjóri St. Jósefsspítala skuldi skýringar á þessu fyrirkomulagi. Hvernig í ósköpunum getur það verið að menn komist upp með að raka saman fé fyrir læknisstörf en á meðan hafa hjúkrunarfræðingar, sjúkraliðar og annað starfsfólk smánarlaun fyrir sinn hlut.

Eru afköstin bara læknanna? Komu aðrir þar hvergi nærri?

Er það líka rétt að við þennan sama spítala hafi starfað læknir sem verktaki, hann hafi veikst og á meðan veikindum stóð hafi læknirinn verið munstraður sem launþegi svo hann gæti hirt laun í veikindum sínum, en eftir að hann náði fullri heilsu hafi hann komið aftur til starfa sem verktaki.

Þetta þykir mér kostuleg saga. Hún afsannar það sem oft er sagt að ekki verði bæði haldið og sleppt.

Eignarhaldsfélög í veikindaleyfi.

Var Valgerður yfirleitt hæf í stjórn bankans?

Sá sem ekkert hefur fram að færa, hvorki hugsjón, eldmóð né góð ráð á einfaldlega ekki að sitja í nokkurri stjórn.

Það er bara hræsni að halda því fram að bankastjórn Seðlabankans sitji í óþökk einhverra. Fólkið í landinu hefur ekki tjáð sig á neinn mælanlegan hátt um bankastjórina.

Seðlabankinn hefur mikilvægum störfum að gegna í þjóðfélaginu. Valgerður Bjarnadóttir kýs að hverfa frá þeim störfum og vísar til einhvers sem ekki er hönd á festandi. Tómt rugl í manneskjunni.

Látum það nú allt vera. Hvað með þau störf sem stjórn Seðlabankans er ætlað að sinna? Getur Valgerður Bjarnadóttir bara gengið brott, skilið eftir auðan stól og látið eins og ekkert sé? Hver er ábyrgð hennar, hvernig er samviska hennar? Eða finnst henni Davíð Oddsson bara svo leiðinlegur á fundum?

Nei, eitthvað annað býr þarna að baki. Kannski Valgerði langi á þing og hún sé einfaldlega að vekja athygli á sjálfri sér fyrir prófkjör Samfylkingarinnar. Að öðru leyti er ekki hægt að skýra á sennilegan hátt flótta Valgerðar úr Seðlabankanum. Nema þá að hún hafi aldrei átt erindi þangað inn, sé bara ekki hæf - skilji ekki verkefnin.

Valgerður hættir í bankaráði Seðlabankans

Velkominn aftur, Jón

Á þessum tímum skiptir máli að frjálslyndir menn standi saman gegn vinstri slagsíðu sem virðist komin á þjóðarskútuna.

Jón Magnússon starfaði hér á árum áður mikið fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Hann var formaður Heimdallar, fomaður Sambands ungra Sjálfstæðismanna, sat í miðstjórn flokksins og gengdi fjölmörgum öðrum trúnaðarstörfum.

Jón yfirgaf Sjálfstæðisflokkin þegar honum fannst hann ekki ná nógum góðum árangri innan hans. Ég var mjög ósáttur við Jón á þeim tíma, taldi hann hafa hlaupist á brott vegna eigin hagsmuna, hann hafi ekki sætt sig við lélegt fylgi innan flokksins. Ég var og er á þeirri skoðun að Jón gæti bara kennt sjálfum sér um. Slakt gengi þarf ekki endilega að vera þess eðlis að flokkurinn hafi hafnað honum eða flokkurinn hafi færst frá honum svo gripið sé til útslitinna frasa.

En nú er Jón kominn aftur og veri hann velkominn. Staða hans er án efa betri innan Alþingis og væntanlega mun hann framvegis taka þátt í störfum flokksins. Það er engin ástæða að dvelja við það sem á undan hefur gengið heldur horfa fram til næsta landsfundar og svo kosninganna í lok apríl.

Afar gott fólk starfaði með Jóni innan Frjálslynda flokksins og Nýs afls. Vonandi fylgir þetta fólk honum aftur inn í Sjálfstæðisflokksins. Þar á það heima.

Jón Magnússon í Sjálfstæðisflokk

Fela InDefence að sjá algerlega um samingana?

Afar áhugavert tilboð frá InDefence hópnum. Vonandi tekur minnihlutaríkisstjórnin hana til skoðunar. Af fjölmörgum ástæðum er þetta einfaldleg of góð hugmynd til að láta framhjá sér fara.

Venjulegir borgarar fara með embættismönnum ríkisins til samningaviðræðna. Fólk sem getur sagt meiningu sína, er ekki múlbundið á klafa diplómasíu eða regluverks. Fólk sem túlkar viðhorf almennra borgara, þjóðar sem situr uppi með gerðir óreglufólks.

Betri hugmynd er ekki í boði - nema þá sú að við biðjum InDefence hópinn að sjá algerlega um samningaviðræðurnar um vexti og afborganir. Launin eru ekkert annað en ævarandi þakklæti heillar þjóðar.

Bjóða fram aðstoð vegna Icesave deilunnar

Hvað brást í uppeldinu?

ER að velta þessu máli dálítið fyrir mér. Finnst einsýnt að ef barnið mitt gerist sekt um eitthvert óhæfuverk þá megi frekar skella skuldinni á mig, foreldrið, heldur en skólann.

Er nær að spyrja hvað misfórst í uppeldinu þegar barnið, unglingurinn, tekur þátt í að beita aðra ofbeldi?

Getum við endalaust kennt einhverjum öðrum um?

Hópur unglinga réðist á einn

Persónukjör er fráleitt gallalaust

Eflaust má sjá kosti í því að „leyfa kjósendum að ráða“ eins og það er orðað. Hins vegar er þörf á því að fjalla gaumgæfilega um svona mál áður en hlaupið er til breytinga á kosningalöggjöfinni. Bráðnauðsynlegt er að gaumgæfa allar hliðar málsins. Það hefur hins vegar ekki verið gert.

Persónukjör er flott orð, þrungið merkingu og tilfinningum. Margir ráða sér ekki. Tala um lýðræði, lýðræðishalla og svo framvegis, hreinlega elska þessi orð og frasa en botna ekkert í vandamálunum við framkvæmdina.

Vandamálið við persónukjör eins og rætt er um í fréttinni er að lagðar eru auknar skyldur á kjósendur. Fjölmargir vilja ekki raða á lista, aðrir geta ekki raðað, jafvel þó þeir vilji. Ótaldir eru þeir sem taka ákvörðun í kjörklefanum. Á að gera þeim erfitt fyrir? Þarf fólk að hafa nöfn á takteiknum, jafnvel lista.

Munum að vandinn við svona persónukjör býður hreinlega upp á nokkuð sem má kalla „lýðræðisónæði“, einfaldlega þá staðreynd að kjósandinn þarf að vera nokkuð vel að sér til að geta kosið, jafnvel þvert gegn vilja sínum. gætum að því að til er fólk sem hefur ekki áhuga á stjórnmálum eða samfélagsmálum en gæti þó hugsað sér að kjósa.

Væri ég í framboði þá er tilgangurinn sá að ná árangri, komast á þing eða í sveitarstjórn. Aðrir vilja hvorugt, en gætu alveg hugsað sér að vera baksveitinni, til taks ef á þarf að halda. Á kjósandinn þessu tilviki að þurf að leggja á minnið persónulegar óskir fjölda fólks?

Minnkar eða eykur svona persónukjör hættuna á auðum og ógildum? dregur svona persónukjör úr áhuga fólks að kjósa?

Málið er bara ekki eins flott og borðliggjandi eins og ætla mætti.

Persónukjör í kosningunum?

Vandinn er ljós en hvað dvelur Gylfa?

Væri Gylfi Magnússon enn starfandi í Háskólanum hefði hann mætt á borgarafundinn í Háskólabíói og kvartað yfir því að stjórnvöld væru ekkert að gera.

Út af fyrir sig er auðvelt að fullyrða slíkt. Gylfir er ekkert að gera. Hins vegar er ekki hægt að einfalda málin á þennan hátt, hvorki er varðar þessa ríkisstjórn eða þá fyrri.

Gylfi er án efa hinn vænsti maður en hann lætur samt bíða eftir sér, hafði raunar ásakað síðustu ríkisstjórn um einlæti ef ekki ákvarðanafælni. Vandinn með Jöklabrefin eru ljós. Lausnirnar eru löngu komnar fram. Hvað dvelur þá orminn langa?

Vill semja um krónubréfin

Erlend mynttrygging lána að drepa markaðinn

Hvers vegna er alkul í bílasölu? Ástæðan er einföld. Höfuðstóll bílalána með mynttryggingu af einhverju tagi kominn upp fyrir öll þök og skynsemi, höfuðstóll lánanna hefur jafnvel tvöfaldast.

Auðvitað ekkert vit í þessu, hvorki fyrir lánveitendur né lántaka svo ekki sé talað um tryggingafélög. Það er auðvitað ekkert vit heldur í því t.d. að greiða vexti af láni sem er orðið fjórar milljónir króna sem einu sinni, fyrir nokkrum mánuðum voru tvær milljónir. Eigið fé í bíl er í þokkabót farið til fjandans í mörgum tilfellum .

Í upphafi var þessi „leikur" sem svo má nefna, byggður upp á því að lántakendur gætu sparað einhverjar krónur á því að taka áhættu með gengistryggðum lánum. Flestir gerðu sér auðvitað grein fyrir því að það gæti farið á verri veg. Engan grunaði að þessi „verri vegur“ væri lóðbeint niður.

Hins vegar er þetta fyrir löngu hætt að vera „leikur" og orðin eiginleg gildra eða ánauð. Hvers vegna? Jú, komi eitthvað fyrir ökutækið þá er eigandinn og ábyrgðarmaðurin komin í óskapleg vandræði vandræði.

Vandi kröfueiganda mun án efa vaxa þar sem tölfræðin segir að ákveðið hlutfall lántakenda munu lenda í tjóni með bíla sína og fjöldi þeirra þeirra mun eiga mjög erfitt með að greiða upp "eftirstöðvar" eftir að trygginafyrirtækið hefur greitt bílinn.

Sá sem lendir í altjóni með bíl sem er með myntláni og það er komið hátt yfir markaðsvirði bílsins situr uppi bíllaus með skuld. Svo einfalt er það.

Eftirstöðvar hafa með þessu fengið nýja merkinu því það sem „eftir er" vex í öfugu hlutfalli við raunafskriftir bílsins.

Af öllu þessu leiðir að viðskipti með bíla hafa dregist saman. Útilokað er að selja yfirveðsettan bíl, altjón veldur því að fólk kaupir sér notaðan, ódýran bíl, bílafloti landsmanna eldist.

Allir tapa. Aðstæðurnar eru afar slæmar, ekki bara fyrir skuldara heldur einnig fyrir bílaumboðin, bílasölur og síðast en ekki síst fyrir fyrirtækin sem sérhæfa sig í bílalánum.

Aðvitað á þessi lýsing einnig við fasteignir sem á hvíla myntlán, vandinn þar er miklu meiri. Samanlagt ætti að vera ljóst að þeir sem hafa atvinnu sína af kaup og sölu á ökutækjum og fasteignum sem og viðhaldi þeirra sjá sæng sína útbreidda.

Alkul í bílasölu

Köllum svona fólk réttum nöfnum

Er ekki í lagi að fara að kalla þetta fólk sínum réttu nöfnum? Hér eru áreiðanlega ekki um „mótmælendur“ að ræða heldur fólk sem kemur af allt öðrum hvötum og miður geðslegum.

Það er alveg ljóst að fólk sem vill tjá sig um efnahagsþreningar þjóðarinnar kemur ekki saman síðla laugardagskvölds. Held að flestir geti nú séð í gegnum svoleiðis skrum.

Að sjálfsögðu á lögrelgan að hreinsa til á torginu, leyfa þessu fólki að hvíla sig á kostnað skattborgaranna.

Enn reynt að kveikja eld

Kratarnir kunna bakstunguna

Þaðer ekki fallegur leikur sem þeir kratarnir iðka, stinga formann sinn í bakið hvenær sem færi gefst. Nýlundan er hins vegar sú að nú er það fyrrum formaður Alþýðuflokksins sem grípur til kutans og rekur hann svo langt sem hann drífur og snýr.

Jón Baldvin var kallinn í brúnni sem fiskaði ekki. Þrátt fyrir miklar gáfur, enn meiri mælsku og gríðarlega þörf fyrir kastljósið vildi svo einkennilega til að kjósendum hugnaðist hann aldrei, framboðið var einfaldlega óþægilega meira en eftirspurnin. Líklega glaðnaði eitthvað yfir vinsælum hans eftir að hann kom úr áralangri útlegð á vegum skattborgaranna. Þá voru komnar nýjar kynslóðir og margir dáðu hann og elskuðu fyrir það sem haldið var að hann væri.

Og Jón Baldvin kann bakstunguna, hann hefur iðkað hana áður. Skyldi kallinn hafa erindi sem erfiði af þessari yfirlýsingu sinni? Varla ...

Jón vill að Ingibjörg víki

Samfylking og VG = Alþýðuflokkur og Alþýðubandalag

Þetta fólk gat ekki búið saman í Alþýðuflokki eða Alþýðubandalagi. Það gat ekki sameinast um einn vinstri flokk og þess vegna varð Samfylkingin og Vinstri grænir til.

Þarna var fyrst og fremst um að ræða nafnabreytingar rétt eins og samviskulaus kapítalisti stofnar nýtt fyrirtæki þegar orðspor annars hefur farið fjandans til.

En hvað hefur breyst? Sárafátt. Jón Baldvin vokir enn yfir krötum og Ólafur Ragnar er allt um kring.

Ekki sér fyrir endan á áratugalangri þrautagöngu vinstri manna. Hamingja þeirra virðist þó fólgin í einhvers konar samstarfi, ef ekki sameiningu á má treysta á einhvers konar samband í stjórn eða stjórnarandstöðu.

Ástæða er til að hvetja vinstri menn til áframhaldandi sameiningartilraunar. Fyrst ekki var hægt að sameina Alþýðuflokkinn og Alþýðubandalagið þá hlýtur að vera hægt að sameina Samfylkinguna og Vinstri græna. Eða hvað?

Fyrir alla muni myndið kosningabandalag, lofið stjórnarsamstarfi fyrir næstu kosningar, búið til stjórnarsáttmála og farið á rauðu ljósi um allt land. Kjósendur eiga að sjálfsögðu rétt á að vita hvað bíður þeirra.

Ekki verið samið um framhald

Íhaldsemi orðin dyggð hjá þingmanni VG

Hvers vegna býðst Evrópski seðlabankinn til að veita umsögn um frumvarpið um Seðlabankann? Þetta er áleitin spurning.

Hins vegar telur viðskiptanefnd Alþingis sig ekki hafa tíma til að bíða eftir umsögn. Sá grunur læðist að manni að eitthvað kunni að vera meira í ólagi í þessu frumvarpi en hæfiskrafa bankastjórans. Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn gerði sem kunnugt er athugasemd um þann lið.

Nú er allt í einu íhaldsemin orðin dyggð hjá Álfheiði Ingadóttur, þingmanni VG. Húnvill ekki „brjóta venju“. Þjóð sem er í dýpstu efnahagskreppu sem hugsast getur gæti nú alveg grætt svolítið á því að fá aðstoð erlendis frá. Nema því aðeins að asinn og lætin við að koma Davíð Oddsyni frá skipti meira máli en allt annað. 

Ásta Möller, alþingismaður, segir á í bloggi sínu http://astamoller.blog.is:

...að þar sem íslenskt fjármálaumhverfi væri byggt á lögum sem hefðu uppruna í evrópski löggjöf væri mikilvægt að fá umsögn Evrópska seðlabankans á frumvarpinu, sem hefði sérþekkingu á málinu.

Skipta þessi rök engu máli? 

Afþökkuðu umsögn Seðlabanka Evrópu

EFBFBSSVDLSL hreyfingin krefst kaffiboðs hjá Jóhönnu

„Raddir fólksins“ eru raddir sumra, ekki allra. Viðurkennum það bara. Svona nafngiftir eru snobb á borð við „Alþýðu“flokkinn, „Alþýðu“bandalagið, „Íslands“hreyfingin og önnur nöfn sem minnihlutahópar velja sér til að sýnast stærri eða merkilegri en þeir eru.

Við erum hérna nokkur sem nefnumst BARÁTTUHREYFINGIN FYRIR BÆTTU SIÐFERÐI Í STJÓRNMÁLUM, VIÐSKIPTUM OG DAGLEGU LÍFI EN SÉRSTAKLEGA Á LAUGARDÖGUM.

Við viljum endilega fá að ræða við heilaga Jóhönnu um stöðu Seðlabankans og Davíð Oddson vegna þess að við erum ekki alveg viss um að „Raddir fólksins“ hafi túlkað skoðanir okkar að neinu leyti. Við gerum þá kröfum til Jóhönnu að hún bjóði okkur í kaffi og kleinur (te handa mér, takk) og hún hlusti á kröfur okkar um Seðlabankann og ríkisstjórnina.

Svo finnst mér svona persónulega að Veðurstofustjóri þurfi að segja af sér. Svona veðurfar er ekki neinni þjóð bjóðandi sérstaklega þegar efnahagskreppa ríður yfir.

Hér í lokin verð ég að fá að segja frá landssamtökunum „EYRU FÓLKSINS“. Þau hafa frá upphafi kreppunnar verið gjörsamlega hundsuð og misnotkuð af hljóðvarpi, sjónvarpi, lúðrum Sturlu og kjaftagangi í heitu pottunum. Þetta fólk hefur ekkert gert af sér en þarf nú að þola efnahagshremmingar af stærðargráðu sem hingað til hefur verið óþekkt nú nú þarf það að þola hávaðann frá „Röddum fólksins“. Hversu illa er ekki hægt að fara með meirihlutahóp þjóðarinnar?

Raddir fólksins funduðu með forsætisráðherra

Litlu flokkarnir verða enn smærri

Um þessar mundir er án efa mikil deigla í þjóðfélaginu. Aðeins tæp sextíu prósent taka afstöðu og þotuliðið frá síðustu könnun virðist dala, Framsóknarflokkurinn og VG.

Mesta athygli vekja þó afdrif litlu flokkanna. Frjálsyndir virðast ekkert erindi eiga upp á dekk - enn sem komið er. Allt í klofningi á þeim bæ. Hins vegar er engin ástæða til að afskrifa áhrif formannsins í NV kjördæmi, góður árangur þar gæti dregið dilk á etir sér annar staðar. Hins vegar finnst mér eiginlega að tími flokksins í heildina sé kominn - hann ætti að hætta.

Þrátt fyrir mikið blogg og ferðalög um hina og þessa fjölmiðla virðist uppskera Ómars Ragnarssonar og Íslandshreyfingarinnar ekki mikil. Ómar er kannski ekki mikill stjórnmálamaður en hann er öflugur álitsgjafi þó svo að hann dragi ekki að sér atkvæði. Ég er ekki alltaf sammála Ómari, stundum fer hann með bölvaða vitleysu, en staðfesta hans í umhverfis- og náttúruvernd er aðdáunarverð

Samkvæmt niðurstöðu skoðnakannarinnar liggur þríflokkastjórn vinstri flokkanna í loftinu. Það verður ekki eftirsóknrvert miðað við það sem nú er að gerast í minnihlutastjórninni sem virðist hafa það eitt að markmiði að hreinsa út úr stjórnkerfinu meinta Sjálfstæðismenn.

Stuðningur við Sjálfstæðisflokk og Samfylkingu eykst

„Tveir flokksgæðingar“

Það er framlag hans til stöðugleikan í landinu," sagði Steingrímur og bætti við að svo virtist sem flokkurinn hafi meiri áhyggjur af atvinnu tveggja flokksgæðinga en atvinnuleysi 13-14 þúsund manns. 

Svona er þetta með hann Steingrím. Hann getur ekki haldið grímunni, missir sig einatt í æsingnum. Í gær virtist hann vera hinn rólegi og yfirvegaði stjórnmálamaður sem vildi fá Val Valsson og Magnús Gunnarsson til að halda áfram sem formenn tveggja bankaráða.

Í dag er Steingrímur eins og hann á að sér að vera og kallar þá Val og Magnús „flokksgæðinga“.

Þar með vitum við það.

Jóhann er búin að lýsa því yfir að það þurfi að hreinsa til í bankaráðunum og Steingrímur vill „flokksgæðinga“ Sjálfstæðisflokksins út. 

Niðursveiflan meiri

Er Samfylkingin gjörsamlega heyrnarlaus og minnislaus?

Man þessi Össur ekki neitt? Var það ekki Samfylkingin, formaður hennar, Össur og fleiri þingmenn sem héldu því fram að stjórnarsamstarfi við Sjálfstæðisflokkin væri sjálfhætt myndi landsfundur hans hafna aðildarviðræðum um inngöngu í ESB?

Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið að vinna að undirbúning þess að ræða ESB aðild á næsta landsfundi. að hefur ekkert breyst. Vandað hefur verið til undirbúningsins og má fullyrða að enginn flokkur hafi rætt þetta mál betur. Hins vegar sýnist mér að pólitík Össurar og annarrra Samfylkingarmanna sé orðin svo stæk að mikill meirihluti landsfundarins mun hafna aðildarviðræðum.

Ég hef hingað til verið afar tvístígandi í þessum málum en hallast nú helst að því að við eigum að láta ESB algjörlega eiga sig í bili.

En hvar standa Vinstri grænir? Hvaða hænufet hafa þeir stigið í áttina að ESB? Því er fljótsvarað, ekkert, alls ekkert! Samfylkingin hefur ekki heldur krafst eins eða neins varðandi ESB af VG, stjórnarsamstarfinu er ekki sjálfshætt vegna ESB, engar kröfur eru um krónuna, engar kröfur eru um Evru. Samfylkingin er gjörsamlega minnislaus og heyrnarlaus.

VG mun aldrei samþykkja inngöngu inn í ESB, miklu minni líkur eru á því en að Sjálfstæðisflokkurinn samþykki inngönguna. 

Eitt hænufet til Evrópu

Er Mogginn að klikka á fyrirsagnagerð?

Athygli mín vaknaði þegar ég las fyrirsögnina; „Enn einn í formannsslag“. Gekk út frá því sem vísu að nýr maður hefði ákveðið að bjóða sig fram gegn Bjarna Benediktssyni.

Nei, Bjarni er bara sá eini sem hefur ENN hefur lýst yfir framboði.

Jæja. Þá er það eitt eftir að kvarta undan Mogganum sem er æ slakari í fyrirsagnasmíðinni. Ég man það frá því ég stundaði blaðamennsku í gamla daga að mikil áhersla var lögð á fyrirsagnir. Þetta lærði ég síðar í markaðsmálunum og ekki síður í almannatengslunum. Fyrirsögnin dregur lesandann að efni greinarinnar. Hver einasta frétt og grein er í samkeppni við aðrar og framboðið er svo mikið að venjulegur maður kemst ekki yfir að lesa allt. Þar með veltur svo óskaplega mikið á fyrirsögninni - jú, og kannski einnig mynd.

Í morgun var frétt á forsíðu Moggans með þessari fyrirsögn: „Félög skrá á Tortola eru 136 talsins“. Af hverju var fyrirsögnin ekki „136 fyrirtæki skráð á Tortola“? Fréttin er hins vegar svakalegt innlegg í umræðuna um bankahrunið. Greinilegt að Moggin leggur mikla vinnu í rannsóknir.

Enn einn í formannsslag

Ávirðing á fjármálaráðherra og forsætisráðherra

Okkur er ljóst að í báðum stjórnarflokkunum eru uppi óskir um mannabreytingar í stjórnum bankanna og á Alþingi í gær staðfesti forsætisráðherra að það væri til umræðu.

Svo segir í bréfi Vals Valssonar og Magnúsar Gunnarssonar þegar þeir tilkynntu fjármálaráðherra um afsagnir sínar. 

Brott för þeirra tvímenninga frá bönkunum verður að teljast meiriháttar ávirðing fyrir fjármálaráðherra og ekki síður forsætisráðherra. Þessir menn hafa hingað til verið taldir mjög hæfir og grandvarir í störfum sínum. Þeir gera ekki uppiskátt um ástæður sínarr aðrar en orð forsætisráðherra og meintar óskir um mannabreytingar.

Forsætisráðherra talar ógætilega og góðir menn telja að sér vegið. Fleiri en forseti lýðveldisins þurfa að gæta orða sinna nema því aðeins að það sé rétt að hreinsanir séu hafnar á vegum þriggjamánaðaminnihlutastjórnarinnar.

Standa við afsagnir sínar