Bloggfćrslur mánađarins, desember 2022

Jólakveđjur á Ţorláki, svoooooo obbbossslea jóóólaaaaleeeegaaaar

Í morgun gekk ég út á svalir, eins og ég geri jafnan árla á Ţorláksmessu, dró nokkrum sinnum djúpt andann og hrópađi síđan af öllum kröftum:

Sendi ćttingjum og vinum hugheilar óskir um gleđileg jól og heillaríkt nýtt ár. Ţakka allt á árinu sem er ađ líđa.

Svo beiđ ég í dálitla stund ţangađ til svörin bárust:

Já, sömuleiđis, gleđileg jól, kallađi einhver.

Haltu kjafti, helv... ţitt. Fólk er ađ reyna ađ sofa hérna, öskrađi rámur kall.

Ha ..., kaseiru? hrópađi skrćk kona.

Hundur gelti, annar tók umsvifalaust undir og köttur mjálmađi. Nagladekk skröltu á íslausu malbiki.

Ég gekk inn í stofu, nennti ekki ađ hlusta á hundgá, jafnvel ţótt fyrr eđa síđar myndi hundur sonar míns, hann Fróđi (sko hundurinn heitir Fróđi ekki sonurinn) hugsanlega gelta, mér eđa einhverjum öđrum til ánćgju.

Engu ađ síđur velti ég ţví samt fyrir mér hvort ekki vćri skynsamlegra ađ senda jólakort eđa tölvupóst. Hrópin á svölunum hef ég hins vegar stundađ á Ţorláksmessu frá ţví ég var barn og međ ţví sparađ mér ótrúlegar fjárhćđir í kaupum á jólakortum og frímerkjum. Og allir gleđjast yfir gleđilegjólaogfarsćltnýttárhrópum mínum (nema ţessi rámi).

Jólakveđjur útvarpsins

Nú kann ábyggilega einhver ađ misskilja mig og halda ađ ég sé ađ gagnrýna rúmlega hálfra aldar gamlan siđ ađ senda jólakveđjur á gufunni Ríkisútvarpsins. Skil ekki hvernig hćgt er ađ finna ţađ út.

Úr ţví ađ veriđ er ađ brydda upp á ţessu, man ég aldrei eftir ađ hafa heyrt jólakveđju til mín á gufunni eđa einhvers sem ég ţekki og aldrei hef ég kannast viđ nöfn ţeirra sem senda kveđjur. Sendendur eru alltaf einhverjir sem enginn ţekkir, til dćmis „Stína, Barđi, börnin“ og fleiri sem ég man ekki hvađ heita enda enn fleiri kveđjur ţetta áriđ en í fyrra. Ţađ bendir eindregiđ til ţess ađ fleiri og fleiri láta Rúviđ plata sig. 

52-525070_free-png-download-vintage-radio-png-images-backgroundSko, ég held ţví síst af öllu fram ađ kveđjurnar séu ómarkviss vitleysa fyrir kaupendur (og hlustendur).

Á kaffistofunni er ţví haldiđ fram ađ kveđjurnar séu ađ mestu leyti skáldađar af starfsmönnum  Ríkisútvarpsins. Óneitanlega er ţađ grunsamlegt hversu kveđjurnar eru allar keimlíkar.

Í ţeim koma fyrir fyrir orđin óskir, jól, gleđilegt, ţakkaár, nýttlíđa og svo kryddađ međ innihaldsríkum samtekningum og forsetningum af ýmsu tagi. Nokkuđ til í ţessu.

Nú má vel vera ađ enginn sendi mér jólakveđju í útvarpinu, sem í sjálfu sér er dálítiđ sorglegt. Hitt er ţó jafn líklegt ađ útilokađ sé ađ hlusta međ einbeittri athygli á yfir fjögur ţúsund jólakveđjur lesnar í belg og biđu í tvo daga samfleytt og ná ađ grípa ţá réttu. Hreint útilokađ. Vonlaust. Óraunhćft. 

Ríkisútvarpiđ grćđir

Ađferđafrćđin er doldiđ kjánaleg, svona markađslega séđ. Og enn vitlausari eru ţeir sem punga út fullt af peningum til ađ senda kveđjur sem aldrei rata til móttakenda.

Margir nenna ekki lengur ađ hlusta á jólakveđjurnar sem er synd, illa fariđ međ góđa sorg sem óhjákvćmilega til verđur ţegar ekki nćst ađ grípa kveđju sem mađur vonar ađ hafi veriđ send en fór aldrei í loftiđ. Ţó eru margir međ gufuna opna og hlusta á kveđjurnar sem í síbylju hverfa út í algleymiđ međan veriđ er ađ baka, pakka inn jólagjöfum, berja krakkanna eđa eitthvađ annađ ţarflegt. Ţađ er nú svo agalega jólalegt. Ha? Ekki satt?

Hitt er ku vera dagsatt ađ Ríkisútvarpiđ grćđir tćplega tuttugu milljónir króna á tiltćkinu og kostar engu til nema ţulunum sem ţylja sig hása. Meira ađ segja útvarpsstjórinn tekur ţátt í upplestrinum og er ţađ í eina skiptiđ ađ hann vinnur handtak ţarna innandyra. Allir hinir eru ţegar á launaskrá svo kostnađurinn er enginn. Bara tekjur. Stórbissniss.

En bíddu nú aldeilis viđ, kćrir lesandi. Í anda samkeppni og ţjóđţrifa mun ég frá og međ deginum í dag og fram yfir áramót bjóđa landsmönnum ađ hrópa hjartnćmar jóla-, annaníjóla-, ţriđjaíjóla-, fjórđaíjóla ... (og svo framvegis) og nýjárskveđjur af svölunum heima.

Rafrćna tómiđ 

Svo vel hefur tekist til á undanförnum árum ađ ţetta er ađ verđa siđur, svo óskaplega jólalegur jólasiđur. Spyrjiđ bara alla ţá sem sendu og fengu kveđjur. Heimtur á kveđjum eru margfalt betri hjá mér en Ríkisútvarpinu. 

Verđiđ er miklu betra en hjá Ríkisútvarpinu, heilum 17,523% lćgra. Og ţađ sem meira er: Komist kveđja sannanlega ekki til skila fćr kaupandinn 33,9% endurgreiđslu. Keppinauturinn getur sko ekki toppađ ţetta og mun ekki einu sinni reyna ţađ.

Fyrst nú er veriđ ađ misskilja viljandi tilganginn međ ţessum skrifum mínum vil ég nefna ţá stađreynd í fullkominni vináttu, kurteisi og virđingu fyrir hefđum fólks ađ ţađ er ábyggilega ódýrara og markvissara ađ hrópa kveđjur af svölunum en ađ borga Ríkisútvarpinu fyrir ađ lesa ţćr út í rafrćna tómiđ sem er ađ auki umhverfislega stórhćttulegt og um síđir getur valdiđ ólćknandi veirusjúkdómum eins og dćmi síđustu ára sanna.

Eđa heldur ţú, lesandi góđur, ađ Kóvid veiran hafi bara orđiđ til úr engu? Í Kína? Ó nei. Ekki aldeilis. „Á skal á endanum stafa“, eins og kellingin sagđi viđ vađiđ. Eđa hvers vegna mun yfirborđ sjávar hćkka um fimm sentímetra á nćstu ţrem árum og veiran stökkbreytast? Ég bara sper.

Gasalega jólalegt

Já, ţađ má vel vera ađ Ríkisútvarpiđ reyni ađ klekkja á mér, samkeppnisađilanum (ađili er svooo fallegt orđ), međ ţví ađ láta útvarpsstjóra lesa jólakveđjur í tíu mínútur. Kemur nú krókur á móti ţessu bragđi og mun ég breyta um rödd í tíu mínútur og ţykjast vera forsetinn (landsins, Trump eđa kóngurinn í Lúxúmbúrg eđa einhver annar).

Ţá hrekkur ţetta eflaust upp úr lesandanum:

En ţađ er svo gasalega jólalegt ađ hlusta á jólakveđjulesturinn á gufunni.

Já, ţví skal ég nú trúa. Ţađ er líka obbbbb-oooođs-leeeeeg-aaaa-a jólalegt ađ tala til ţjóđarinnar úti á svölunum mínum á Ţorláksmessu-, ađfangadags- og jóladagsmorgni. Ţar ađ auki hef ég tvennar svalir, í austur og suđur. Toppađu ţađ, ţú ţarna útvarpsstjóri.

(Vilji svo til ađ einhver glöggur lesandi telji sig hafa lesiđ ofangreindan pistil á Ţorláksmessu á síđasta ári skal ţađ fyrirfram dregiđ í efa vegna ţess ađ fólk man ekkert stundinni lengur.)


Laugardalslaugin óhreina

Pottur í LaugardalslaugMynd af potti í Laugadalslaug, óhreinustu laug landsins, vakti athygli mína á mbl.is. Ég ţekki hana vel, hef komiđ ţangađ nćrri ţví frá barnćsku. Aldrei nokkurn tímann hefur hún veriđ í jafn slćmu ástandi og nú.

Árlega segjast borgaryfirvöld ćtla ađ láta lagfćra hana en ekkert gerist enda bara „laugardalslygi“. Laugin heldur áfram ađ grotna niđur og óhreinindin eru áberandi.

Ég hef merkt viđ örfá atriđi á međfylgjandi mynd og ţau eiga viđ alla pottanna. 

  1. Handriđin í kringum alla potta eru kolryđguđ, sums stađar komiđ gat í gegn.
  2. Ryđblettir eru víđa og ryđtaumar leka frá ţeim.
  3. Málningin hefur víđa máđst af og sjaldan er bćtt úr ţví.
  4. Tröppurnar eru skítugar, sérstaklega til hliđar. Svo mikill var skíturinn ađ fyrir ţremur árum höfđu plöntur skotiđ rótum ţarna, sjá mynd.
  5. Takiđ eftir bökkunum; köld steinsteypa, óslétt og andstyggileg

Screenshot 2022-12-14 at 17.46.14Á myndinni eru ekki handföngin sem fest eru viđ handritiđ allan hringinn í einum eđa tveimur pottum. Tilgangurinn er óljós. Ţau eru drulluskítug, hafa aldrei veriđ ţrifin og ugglaust má finna á ţeim lífsýni frá ţúsundum manna. Geđslegt eđa hitt ţó heldur.

„Ţađ hefur veriđ sagt mér“ af ólygnum „ađila“ ađ ţegar sundlaugin var opnuđ áriđ 1968 hafi nokkur tonn af ódýru salti veriđ keypt úr skipi sem strandađi á Suđurnesjum. Enn er nóg til af ţví og mikiđ notađ á bakka laugarinnar í frosti. Ţađ er gróft en gallinn er bara sá ađ fćstir sundlaugagestir geta gengiđ á ţví, flestir verđa blóđrisa á iljunum. Saltiđ er ţó fullgott í lýđinn ţó ţađ hafi upprunalega átt ađ fara á Holtavörđuheiđi í frosthörkum.

Sjálf sundlaugin er ónýtt vegna leka sem hér er nú aukaatriđi, verra er međ sóđaskapinn í niđurföllunum sem eru í bökkunum, hringinn í kringum hana. Pétur nokkur sundlaugagestur sagđist í óspurđum fréttum hafa hrćkt í niđurfalliđ fyrir fimm árum og enn sćist hrákurinn, vćri bara grćnni en forđum, birki hafi skotiđ rótum í honum og muni bruma í vor.

Gróđurinn í Laugardalslaug er gróskumikill og hefur áhrif. Gestir státa sig allir af margvíslegum fótsveppum sem eru inngrónir í neglur og skinn. Hvergi á landinu eru álíka gróđurfar ađ finna enda ţrifin víđast miklu meiri. Gestirnir eru ţannig stórkostleg tekjulind fyrir lćkna og apótek og laugin á stóran ţátt í ţróttmiklu efnahagslífi landsins.

Líklega er ţađ rétt fullyrđing ađ ţađ sem ekki drepur mann herđir mann. Í Laugardalslauginni má eflaust finna mesta landsins mesta úrval af sýklum og lífssýnum fyrir utan veggi Íslenskrar erfđagreiningar. Vera má ađ ţar megi finna merki um alla sjúkdóma sem grasserađ hafa síđustu fimmtíu árin. Ţađ er nú allnokkuđ fyrir lćknavísindin og án efa ćtti ađ friđa laugina og nýta í rannsóknarskyni fyrir allt mannkyn. Mćli međ heimsminjaskrá Menningarmálastofnunar Sameinuđu ţjóđanna en á henni eru nefnilega meira en ţúsund menningar- og náttúruminjastađir um allan heim ţeirra á međal Ţingvellir.

IMG_2116Ég hef nú lagt af heimsóknir í Laugardalslaug, ţví miđur. Sakna hennar dálítiđ en sérstaklega ţaulsetnum pottafélögum, afbragđs fólki, fróđu og skemmtilegu. Jafnvel ţeirra sem iđulega leggja mig í einelti fyrir ţađ eitt ađ vera Sjálfstćđismađur. Ţađ er bara gaman nema ţegar einn ćtlađi ađ berja mig í sturtunni fyrir ađ kunna afskaplega vel viđ Davíđ Oddson. Ég slapp en hef gengiđ til síđan til sálfrćđings, ţess hins sama og mistókst ađ sćtta Pírata. Honum hefur ekki heldur tekist vel međ mig. 

Ekki veit ég hvenćr ég fer aftur í Laugardalslaugina. Ađ vísu eru jólin ađ koma og líklega verđur mađur neyddur til ađ bađa sig. Sé ekki hvernig ég kemst hjá sápuţvotti. Kannski ađ mađur druslist í laugina einhvern froskaldan veđurdag.

Nei, ég fer ekki í ađrar laugar. Nema kannski Vesturbćjarlaugina, eđa Árbćjarlaug, eđa Seljavallalaug. Sú síđastnefnda er hreinni en Laugardalslaugin.


Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikiđ á Javascript til ađ hefja innskráningu.

Hafđu samband