Bloggfærslur mánaðarins, febrúar 2009

12 daga kosningabarátta er ólýðræðisleg

Verður kosið 25. apríl eða ekki? Svo virðist sem einhvers konar handvöm sé í forsætisráðuneytinu. Enda ekki furða. Forsætisráðherrann er óvanur og getur ekki haft forystu um þessi mál. Verra er að ráðuneytisstjórinn er líka óvanur enda „aðeins“ vanur félagsmálaráðuneytinu.

Heyrst hefur að minnihlutaríkisstjórnin telji að tíminn til 25. apríl sé of skammur miðað við það sem hún vill gera. Í undirbúningi er fjöldi lagafrumvarpa og ætlunin er að þingið starfi til 4. apríl. Taka þarf af skarið hvort kosið verði á þessu degi eða ekki.

Þegar nánar er skoðað eru vandamálin nokkur. Sé ætlunin að kjósa áðurnefnum degi fást aðeins 12 daga, tæpur hálfur mánuður fyrir lýðræðislega æfingar, það er kynningu á framboðum, frá því að þingi lykur. Sá tími er alltof skammur.

Hvers vegna er tíminn alltof skammur.

Minnihlutastjórnin styðst við minna en helming þingmanna. Henni til stuðnings eru þingmenn Framsóknarflokksins. Þeir munu verja hana falli standi hún við gerða samninga.

Miðað við stöðu mála er þessi ríkisstjórn aðeins starfsstjórn. Hún hefur ekki leyfi til að breyta heiminum jafnvel þótt hún vilji. Og hvers vegna ætti slík minnihlutastjórn að haga sér eins og hún sé meirihlutastjórn? Einhvers konar „wannabe stjórn“.

Staðreyndin er sú að ríkisstjórn verður að haga sér miðað við aðstæður. Eina verkefni núverandi minnihlutaríkisstjórnar er að sinna efnahagsmálum, gæta að atvinnumálum og verðbólgu. Allt annað er aukaatriði, innantómt pjatt að mínu mati.

Átta vikur til kosninga mínus páskar. Þingi á að ljúka um miðjan mars í síðasta lagi. Nauðsynlegt er að framboðin hafi tækifæri til að kynna stefnu sína. Slíkt er lýðræðislegt og afsláttur af lýðræðinu er ekki í boði, hvort heldur um er að ræða minnihluta eða meirihluta þings.

Hvar er svo forseti Íslands þegar ætlunin er að gefa afslátt af lýðræðislegri starfsemi fyrir þingkosningar? Ég óska eftir því að hann taki fram fyrir hendurnar á ríkisstjórninni í þessu máli. Hann hefur gert það áður af ómerkilegra tilefni.


mbl.is Ekki hægt að hefja utankjörstaðaatkvæðagreiðslu
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Taktu hann hálstaki, Nonni

Dettur mönnum í hug að það sé hægt að gefa öðrum þjóðum fingurinn, veiða hvali af því að staðan hér heima sé svo slæm? Flögrar það að einhverjum að önnur ríki láti nægja að mótmæla hvalveiðum Íslendinga? Heldur einhver að refsiaðgerðir fylgi ekki ítrekuðum mótmælum? Hefur einhverjum dottið í hug að viðskiptavinir Íslendinga í Evrópu og Ameríku muni láta eins og ekkert sé?

Fólki er árans sama þótt hér sé atvinnuleysi.

Nákvæmlega á sama hátt og Bretar töldu sig þess geta beitt hryðjuverkalögum á Ísland og komast upp með það munu æ fleiri ríki gera það sama eða beita okkur einhvers konar refsiaðgerðum. Þetta er ekki staðreynd heldur loforð.

Hundruðum milljónum manna er nákvæmlega sama hvað Íslendingar segja, skiptir engu máli þó allt sé heilagur sannleikur, runninn upp úr heilagri Jóhönnu, Maríu mey, páfanum eða spámanninum eina og sanna. Hvalir eru í útrýmingarhættu. Milljónirnar trúa þessu.

Svo þykjumst við geta ráðist gegn almenningsálitinum í heiminum. Þvílíkir hrokagikkir sem við erum.

Við erum engu betri en maurarnir í brandaranum sem fylgdust með félaga sínum sem klifraði upp eftir fílnum; „Taktu helvítið hálstaki, Nonni, taktu hann hálstaki,“ hrópuðu þeir.

Enginn skyldi ekki vanmeta skoðanir milljónanna, sérstaklega þegar það beinist gegn agnarsmárri þjóð sem er þegar með allt niðrum sig í augum annarra.


mbl.is Bandaríkin fordæma hvalveiðar
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það sem helst hann varast vann ...

Það er einkar athyglisvert að nýi Seðlabankastjórinn hafi, eins og forveri hans, verið stjórnmálamaður. Á vef forsætisráðuneytisins segir eftirfarandi:

Svein Harald var aðstoðarfjármálaráðherra Noregs á árunum frá 1990 -1994. ... Hann sat í efnahagsráði norska Verkamannaflokksins til ársins 2000

Þórólfur Matthíasson prófessor við Háskóla Íslands fer þannig með rangt mál haldi hann því fram að Svein Harald Öygard hafi ekki verið stjórnmálamaður. Bankastjórinn er krati og hefur varla kastað trúnni. Ef til vill er það ástæðan fyrir því að hann var valinn.

Heilög Jóhanna hefur þar af leiðandi rekið fyrrverandi stjórnmálamann úr starfi Seðlabankastjóra til þess eins að setja fyrrverandi stjórnmálamann í djobbið. Annars staðar stendur og fer vel á því á föstunni: Það sem helst hann varast vann, varð þó að koma yfir hann. ...

Fyndið.


mbl.is Nýr seðlabankastjóri
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hver er munurinn á „settum“ Norðmanni og „skipuðum“?

20. gr. Forseti lýðveldisins veitir þau embætti, er lög mæla.
Engan má skipa embættismann, nema hann hafi íslenskan ríkisborgararétt. Embættismaður hver skal vinna eið eða drengskaparheit að stjórnarskránni.

Er það stjórnarskrárbrot ef útlendur ríkisborgari gegnir íslensku embætti? Vafinn leikur á því að í tilvitnaðri grein stjórnarskráinnar er notað sögnin „að skipa“. Norðmaðurinn er hins vegar „settur“ Seðlabankastjóri, þ.e. gegnir stöðunni aðeins um stundarsakir.

Þó svo að minnihlutaríkisstjórnin hafi gerst sek um afglöp varðandi hin nýju Seðlabankalög hlýtur hún að hafa látið kanna þetta til hlítar hvort lög heimili að maður sem ekki er íslenskur ríkisborgari gegni embætti hér á landi til skamms tíma. En það er nú samt aldrei að vita, slíkur er flautaþyrilshátturinn og lætin við að bola Davíð Oddsyni úr embætti.

Annars er ástæða til að óska minnihlutaríkisstjórninni til hamingju með Seðlabankalögin.

Eftir mánuð í embætti eru það einu lögin sem henni hefur tekist að koma í gegnum þingið.

Svo eru menn að tala um nýtt afl í stjórnun landsins. Í boði stendur jafnvel meirihluti á þingi fyrir þessi óhemju afköst, dugnað og atorku við efnahagsstjórnin, að minnsta kosti sé miðað við síðustu skoðanakönnun.

Já, Davíð var rekinn og nú hlýtur allt að ganga okkur í haginn. eða hvað? 


mbl.is Nýr seðlabankastjóri settur
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hvað segir svo Ögmundur um þessar greiðslur?

Er ekki von á því að heilbrigðisráðherra hafi eitthvað um þetta að segja? Þessi reiðinnar býsn sem hann fetti sig og gretti vegna greiðslna forvera sín til verktaka af ýmsu tagi. Auðvitað hljóta sömu forsendur að gilda með utanríkisráðuneytið.

Í Mogganum var þetta um verktakakaupin í ráðuneytinu:

„Ögmundur segir að það hafi strax vakið athygli sína hvað upphæðirnar væru háar. „Ég velti því fyrir mér hvort ekki sé nær að ráða fólk til þessara starfa, ef það er mat stjórnenda að ráðuneytið sé undirmannað,“ segir Ögmundur ...“

Nú rekur Ögmundur án efa upp stór augu og fer að „velta fyrir sér“ verktakagreiðslunum í Utanríkisráðuneytinu. Þó kann að vera að það þjóni sama tilgangi að pota í Samfylkingarliðið Össur/Ingibjörgu eins og í Sjálfstæðismanninn Guðlaug Þórðarson.

Það setur áhuga Ögmundar á verktakagreiðslum í allt annað ljós - og skýrara.

 


mbl.is Utanríkisráðuneytið greiddi 29 milljónir til verktaka
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

„Þakkarvert“ að bætt skuli úr vanköntum

Ekki gátu fulltrúar minnihlutastjórarinnar í viðskiptanefnd Alþingis borið til þess gæfu að fara eftir reyndra manna ráðum. Ljóst er að frumvarpið um seðlabankann var einungis til þess að koma í pólitískum andstæðingi í burtu.

Jóhannes Nordal, fyrrverandi Seðlabankastjóri segir samkvæmt endursögn mbl.is að frumvarpið hafi í upphafi verið mjög af vanefnum gert. „Segir Jóhannes þakkarvert að meirihluti nefndarinnar hafi þegar lagt fram breytingartillögur sem bæti nokkuð úr alvarlegustu vanköntum þess.“ Nóg er líklega eftir samt.

Minnihlutaríkisstjórnin vildi ekki fá álit Alþjóða gjaldeyrissjóðsins á frumvarpinu og ekki heldur aðstoð frá Evrópu. Svo mikið liggur á að losna við Davíð Oddsson að betra er lélegt frumvarp en ekkert. augsjáanlega er betra að veifa röngu tré en öngu.

Maður gengur undir manns hönd til að leiðbeina þessari ógæfusamlegu minnihlutastjórn frá villum síns vegar, en það tekst illa. Verði þá það sem verða vill og spyrjum að leikslokum. Mín spá er sú að laga þurfi frumvarpið lengi og mun arla árið eða næsta duga.


mbl.is Af vanefnum gert í upphafi
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Er Karl súr fyrir hönd andstæðinga kvótans?

Hefði Karl V. Matthíasson sagt eitthvað ef Morgunblaðið hefði farið alfarið í hendur „lítils hóps talsmanna“ ESB aðilar.
Er ekki allt of snemmt að fara að spá í skoðanir kaupenda Moggans.

Hvaða tilgangi þjóna þessar vangaveltur mannsins? Er hann súr vegna þess að hann er hluti af litlum hópi andstæðinga kvótakerfis í sjávarútvegi?

Aðstæður hefðu örugglega verið aðrar hefði hann safnað liði og peningum og keypt Moggann. Eflaust hefði þá einhver annar þingmaður staðið upp og kvartað yfir ESB skoðun Karls og félaga hans.

Að minnsta kosti er allt of snemmt að tjá sig um skoðnir þessa fólk sem nú hefur keypt Moggann. Hver í ósköpunum segir að Mogginn eigi að verða einhver brjóstvörn fyrir kvótakerfið?

Fyrir mitt leyti fagna ég því bara að blaðið var ekki sett á hausinn. Til þess er það alltof mikilvægt fyrir þjóðmálaumræðuna hér á landi.


mbl.is Gagnrýnir kaup sjávarútvegsmanna á Morgunblaðinu
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hafi einhver verið í vafa þá er kreppan alþjóðleg

Dæmið um Royal Bank of Scotland, RBS, sýnir og sannar að alþjóðlega bankahrunið kom flestum í opna skjöldi. Eflaust hafa einhverjir verið svo naskir að sjá vandamál framundan en ljóst er að fæstum grunaði að umbreytingin yrði svona skörp.

Í júní 2008 var RBS talinn flottasti bankinn. Aðeins nokkrum mánuðum síðar hafði hann tapað nærri fjórum þúsund milljörðum íslenkra króna.

Allir hljóta að sjá að hrun bankanna hér á Íslandi var ekki nein tilviljun. Út um allan heim hrundum bankar og aðrir lentu í gríðarlegum vanda.

Munurinn var hins vegar sá að einhver maðkur virðist hafa verið í rekstri íslensku bankanna, útlán hafi verið ógætileg og fjármagnsþörfin gríðarleg. Þegar kreppan skall svo á lækkaði markaðsvirði eigna en skuldirnar stóðu óbreyttar eftir.

Það varð sína þjóðinni að fótakefli að bankarnir voru orðnir allt of stórir til að ríkissjóður gæti ábyrgst innlánin. Og því fór sem fór.

Ljóst er hins vegar að útilokað er að einfalda málin þannig að bankahrunið eða þau vandamál sem fylgdu sé hægt að kenna einum hérlendum manni um. Það er ber einfaldlega vott um dómgreindarskort.


mbl.is Mesta tap bresks fyrirtækis
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Framundan er stjórnleysi minnhlutaríkisstjórnar

Þegar þetta frumvarp er frá og orðið að lögum hefur minnihlutaríkisstjórnin ekki nokkurn einasta blóraböggul. Kannski hún fari nú að bretta upp ermarnar og láta verkin tala.

Hingað til hefur fátt eitt gerst sem ekki var verkefni fyrri ríkisstjórnar. Á næstu dögum má búast við því að stýrivextir Seðlabankans verði lækkaðir niður í 8%. Að sjálfsögðu mun minnihlutaríkisstjórnin hreykja sér af því og telja það afleiðing af eigin stjórnarstefnu. Það er þó aldeilis ekki svo því hún er ekki til. Og ekki heldur mun hægt að halda því fram að brotthvarf Davíðs Oddssonar úr stóli seðlabankastjóra eigi þarna nokkurn hlut að máli.

Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn mun ekki taka undir með minnihlutaríkisstjórninni heldur einungis halda því fram að sú stefna sem haldið hefur verið fram undanfarinna mánaða hafi gert þessa stýrivaxtalækkun mögulega.

Seðlabankinn er stjórnlaus. Einhver verður samt settur til bráðabirgða. Líklegast er að það verði Jón Sigurðsson, fyrrverandi ráðherra, og fyrrverandi formaður stjórnar Fjármálaeftirlitsins. Ágætur maður en hefur rétt eins og svo margir aðrir komið að málum fyrir og eftir hrun. Ef hann er hæfur þá eru margir aðrir hæfir, þar á meðal Davíð Oddsson.

Minnihlutaríkisstjórnin mun einnig ráða nýjan Seðlabankastjóra. Hann á að heita pólitískt hlutlaus en hann hefur aldrei verið það því nafn hans er Már Guðmundsson, gamall allaballi, en út af fyrir sig ágætur maður. Hins vegar er frekar ólíklegt að ráðning hans nái fram að ganga fyrir 25. apríl, nema minnihlutaríkisstjórnin ætli að troða honum í stólinn hvað sem hver segir og án tillits til þess hverjir aðrir sæki um.

Svona er verið að leika sér með Seðlabankann, eina mikilvægustu stofnun þjóðarinnar, rétt eins og hann sé einhver sjoppa sem þurfi skemmtilegri leikfélaga í lúguna.

Svo má búast við því að ríkisstjórnin verði á kafi í alls kyns pjattmálum, t.d. stjórnarskrárbreytingum, breytingum á kosningalögunum, ESB umræðustjórnmálum, hvalveiðimálum og álíka en gleyma efnahagsmálunum, atvinnuleysinu, rekstrargrundvelli fyrirtækjanna og öllu þessu sem skiptir máli fyrir tilvist sjálfstæðrar þjóðar.

Svo má búast við því að vandræði fari að segja til sín þegar yfirforsætisráðherrann kemur til starfa og „wannabe“ forsætisráðherrann kemst í prófkjörsham.

Já, framtíðin er björt, ekki satt.


mbl.is Seðlabankafrumvarp afgreitt
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Léttir að Óskar og félagar kaupi Moggann

Ekki er laust við að nokkur léttir fylgi því að hafa lesið þessa frétt. Morgunblaðið er þjóðareign og stór hluti af tilverunni fyrir flesta. úr því sem komið var held ég að betri eigendur hafi ekki verið fáanlegir en Óskar Magnússon og félagar.

Óskar Magnússon er reyndur maður í viðskiptalífinu. Hann hefur stjórnað stórum fyrirtækjum, er sjálfstæður og frumlegur, hefur aldrei verið taglhnýtingur eins eða neins. Ekki nema gott eitt má segja um þá sem eru með honum, Gísla Baldur Garðarsson, sem er afar fær lögmaður, Gunnar B. Dungal, sem átti og rak Pennan þar til fyrir nokkrum árum, Guðbjörg, Matthíasdóttir í Vestmannaeyjum, Pétur H. Pálsson í Vísi í Grindavík, Þorstein Má Baldvinsson margreyndan útgerðarmann og Þorgeir Baldursson í Odda.

Reina má með því að fleiri komi inn í þennan hóp þegar frá líður og Árvakur og Morgunblaðið nái aftur fjárhagslegum styrk.


mbl.is Þórsmörk kaupir Árvakur
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband