Víkverji og járnhylkin

Karíus og BaktusVíkverji er nafnið á skemmtilegum dálki í Morgunblaðinu. Í honum túlka blaðamenn hugsun sína, stundum á fjölbreyttan og skemmtilegan máta eins og í dag. Höfundurinn leggur út af Karíus og Baktusi þeim bráðfyndnu karakterum í sögu hins norska Thorbjörn Egner. 

Þeir kumpánar eru fulltrúar þeirra eyðingarafla sem skemma tennur mannfólks og vilja ekkert meir en sykurmeti, sem allir vita að er afar óhollt gott. 

Dálkur Víkverja er stuttur og því er hér tekið það Bessaleyfi að birta hann í heild:

Dagur og HjálmarKaríus og Baktus leynast víða. Það fyrsta sem Víkverja dettur í hug í því sambandi er frásagnirnar endalausu af ráðsmönnunum, sem helst ber á góma í tengslum við eyðileggingu og holur og berja göt í allt sem heilt er að hætti norsku bræðranna.

Karíus og Baktus leynast víða. Það fyrsta sem Víkverja dettur í hug í því sambandi er frásagnirnar endalausu af ráðsmönnunum, sem helst ber á góma í tengslum við eyðileggingu og holur og berja göt í allt sem heilt er að hætti norsku bræðranna.

Annar ráðsmannanna sá til þess í aðdraganda jóla að fjölmiðlar birtu af honum myndir með öxina á lofti við eyðingu skóga og hinn hélt sig við eyðingu gatna. Hugsunarháttur þeirra kemur vel í ljós í þýðingu Huldu Valtýsdóttur:

Kóngalífi lifum við,
látum aldrei Jens fá frið,
höggvum, höggvum nótt og dag ...

Í sögunni um Karíus og Baktus var bræðrunum norsku refsað eins og vera ber en í raunveruleikanum leika hinir íslensku enn lausum hala. Þó ekki á hjóli, því enginn hefur sést á hjóli undanfarna daga í borginni, ekki einu sinni á Kemstvallagötu, Ervallagötu eða Finnstvallagötu.

Á jólum átu margir og drukku sem mest þeir gátu en eftir sátu sölumennirnir með sárt ennið í huga ráðsmanna. Til hvers að bjóða upp á þessar vörur, þegar þær seljast eins og heitar lummur? heyrðist spurt hjá þeim í ráðhúsinu, að sögn.

Tvímenningarnir, sem öllu ráða í borginni, hafa haft þetta hugfast allt kjörtímabilið. Til hvers að bjóða upp á mat í leikskólum þegar börnin klára alltaf af disknum? Til hvers að hreinsa götur og stíga ef þau fyllast aftur af drullu og skít?

Til hvers að tæma ruslatunnur ef þær fyllast alltaf aftur? Til hvers að vera með flugbraut ef hún er aðeins notuð til þess að bjarga mannslífum? Til hvers að bæta við nýjum akreinum þegar ökumenn bíla nota þær bara til þess að greiða fyrir umferð og komast leiðar sinnar?

Samgöngukerfi er ekki til þess að koma þessum járnhylkjum á milli staða, sagði ráðsmaðurinn og þar við situr, þegar árið 2017 er handan við hornið. Thorbjörn Egner hafði annað í huga.

Minni í leiðinni á þennan pistil.


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband