Snæfellsjökull rýrnar og rýrnar

Myndin sem Haraldur Sigurðsson, eldjallafræðingur, tók af hæstu þúfunni á Snæfellsjökli er stórkostleg. Ég hef aldrei séð hana svona „nakta“, hef þó margoft gengið á Jökullinn.

Hér er mynd sem raunar er af pistilhöfundi og er tekin um miðjan júní 1993. Þarna má sjá „glugga“ á Þúfunni. Vísbending þess sem koma skyldi.

Í byrjun tíunda áratugs síðustu aldar var ég oft fararstjóri hjá Útivist í ferðum undir Jökul og við gengum oft upp. Í fyrstu ferðunum gat maður sett á sig gönguskíðin við þjóðveginn og gengið upp. Stundum fékk maður Tryggva Konráðsson, sem þá rak ferðir upp á Jökul undir nafninu Snjófell, til að koma með svigskíðin upp í ferðum sínum á snjótroðaranum. Þá fékk maður dúndurrennsli upp á nærri því tíu kílómetra.

Smám saman styttist þó rennslið. Tryggvi setti upp skíðalyftu undir Þríhyrningi. Lyfturnar komu úr Hveradölum við Hellisheiði. Skíðasvæðið entist ekki lengi því sífellt dró úr ákömu á jökulinn og alltaf hitnaði meira í veðri.

Núna er jökullinn krosssprunginn og erfitt að fara upp á hann nema um miðjan vetur.

Þessi saga af Snæfellsjökli minnir mig á eitt skiptið er ég kom á Grímsfjall í júlí 1991 eftir göngu frá Kverkfjöllum og var ferðinni heitið í Skaftafell. Held að annað hvort hafi verið lítil ákoma á jökulinn eða sumarið einstaklega heitt. Þá var enginn snjór í kringum skála Jöklarannsóknarfélgsins og fundum við ýmsar „minjar“ um leiðangra á fjallið undanfarna áratugi. Jafnvel flöskur undan gosdrykknum Miranda sem ekki hafði verið framleitt í tuttug eða þrjátíu ár og gamlar Pepsíflöskur. Ógetið skal um mannlegan úrgang sem eigendur héldu ábyggilega að væri vel geymdur í jöklinum næstu mannsaldra.  

Ætlaði hér að birta nokkrar myndir af Snæfellsjökli sem ég hef tekið undafarna áratugi en kom bara einni inn, af hverju, veit ég ekki. 

Þúfan í jöklinum er íslaus

Athugasemdir

[Ingibjörg Guðrún Magnúsdóttir, 29.8.2012 kl. 06:53]

Já það er gaman að fræðast um söguna okkar og takk fyrir þetta Sigurður og merkileg þessi litaafbrigði í jarðlögunum á toppnum, annars höfum við það er ég og fjölskyldan haft gaman að fara vestur og austur í steinaskoðanir og tínslur og eru þeir steinar sem við eigum hér heima alltaf jafn vinsælir í skoðun hjá yngri kynslóðinni ekki síður en fullorðnum.

Fyrsta jaspissteininn okkar fundum við rætur Snæfellsjökuls.

Kv.góð