Ég kaus Sjálfstæðisflokkinn í morgun

Í fyrsta sinn á lýðveldistímanum eiga kjósendur þess kost að kjósa flokka sem bjóða upp á stefnu sem byggist á lækkun launa, aukinni skattlagningu tekna og jafnvel eigna.

Viljum við þetta? 

Þeir sem fyrir þessu standa segja að leiðin til hagsældar sé fólgin í því algjörum samdrætti.

Þessu er ég algjörlega ósammála, svona tala ekki nema þeir sem eru ráðþrota.

Hvernig getur staðið á því að eftir nærri þriggja mánaða valdatíma Samfylkingar og Vinstri grænna hefur ástandið einungis farið versnandi.

• 18.000 þúsund manns eru án atvinnu
• Gengi krónunnar hefur lækkað um 18% frá því 1. febrúar
• Ríkisbankarnir geta ekki sinnt lánaþörf fyrirtækja
• Stýrivextir eru 15,5%
• Verðbólga er 11%
• Fasteignamarkaðurinn hruninn
• Uppbyggingu í atvinnulífi er hagnað
• Klofningur er í ríkisstjórninni vegna olíuvinnslu á Drekasvæðinu
• Hluti ríkisstjórnarinnar vill ríkisvæða Icelandair

Á sama tíma eru viðbrögð forystumanna þessara flokka á þessa leið:

1. Sjálfstæðisflokknum er kennt um allt sem miður hefur farið
2. Sjálfstæðisflokkurinn á alla sök
3. Allt Sjáfstæðisflokknum að kenna
4. Hvergi í heiminum virðist vera banka- eða efnahagskreppa
5. Paradís á jörð er í Evrópusambandinu
6. Atvinnuleysið leysist smám saman
7. Óþarfi er að vinna olíu á Drekasvæðinu, nóg er af henni á bensínstöðvum
8. Hruni á fasteignamarkaðnum á að mæta með eignasköttum
9. Lækkun á stýrivöxtum á að mæta með tekjusköttum
10. Lánaþörf fyrirtækja á að leysa á næstu árum ...!!!
11. Gengislækkun krónunnar er óleysanlegt vandamál

Hvers konar bull er þetta í vinstri mönnum?

 

Nú er það spurningin hvort landsmenn vilji kalla yfir sig stjórn með ráðþrota fólki? Eða vilja landsmenn leggja upp með þeim flokki sem lagt hefur skýrastar línur í uppbyggingu atvinnulífs eftir banka- og efnahagshrun, flokki sem hefur endurnýjað sig frá grunni.

 

Fyrir mitt leiti er valið auðvelt.

 

Í dag hef ég þegar kosið Sjálfstæðisflokkinn.

 

Kjörsókn með ágætum