Þúsund jólakveðjur út í rafræna tómið ...

Í morgun gekk ég út á svalir, eins og ég geri jafnan árla á Þorláksmessu, dró nokkrum sinnum djúpt andann og hrópaði síðan af öllum kröftum:

Sendi ættingjum og vinum bestu óskir um gleðileg jól og heillaríkt nýtt ár. Þakka allt á árinu sem er að líða.

Svo beið ég í dálitla stund þangað til svörin bárust:

Já, sömuleiðis, gleðileg jól, kallaði einhver.

Haltu kjafti, helv... þitt. Fók er að reyna að sofa hérna, öskraði rámur kall.

Ha ..., kaseiru? hrópaði skræk kona.

Hundur gelti, annar tók umsvifalaust undir og köttur mjálmaði. Nagladekk skröltu á íslausu malbiki.

Ég gekk inn í stofu, nennti ekki að hlusta á hundgá, jafnvel þótt fyrr eða síðar myndi hundur sonar míns, hann Fróði (sko hundurinn heitir Fróði ekki sonurinn) hugsanlega gelta, mér eða einhverjum öðrum til ánægju.

Engu að síður velti ég því samt fyrir mér hvort ekki væri skynsamlegra að senda jólakort eða tölvupóst. Þetta hef ég hins vegar gert á Þorláksmessu frá því ég var barn og með því sparað mér ótrúlegar fjárhæðir í kaupum á jólakortum og frímerkjum.

Nú kann ábyggilega einhver að misskilja mig og halda að ég sé að gagnrýna þann hálfra aldar gamla sið að senda jólakveðjur á gufunni Ríkisútvarpsins.

Nei, nei, nei ... Því er nú víðsfjarri, en úr því að verið er að brydda upp á þessu, man ég aldrei eftir að hafa heyrt jólakveðju til mín eða þeirra sem ég þekki. Sendendur eru alltaf einhverjir sem enginn þekkir, til dæmis „Stína, Barði, börnin“ og fleiri sem ég man ekki hvað heita enda 3.200 kveðjur þetta árið.

Nú má vel vera að enginn sendi mér jólakveðju í útvarpinu, sem í sjálfu sér er dálítið sorglegt. Hitt kann þó að vera jafn líklegt að útilokað sé að hlusta með einbeittri athygli á yfir þrjú þúsund jólakveðjur lesnar í belg og biðu í tvo daga samfleytt og ná að grípa þá réttu. Ýmsum kann að finnast það álíka sorglega illa farið með tímann miðað við þær sekúndur sem tekur að lesa jólakort og kannski eina mínútu í andakt á eftir hverju. 

Svo mega lesendur líka hugsa til þess hvort að þessa jólakveðjur séu ekki bara feik, svona eins og rauðklæddi maðurinn með hvíta skeggið.

Hitt er nú dagsatt að Ríkisútvarpið græðir milljónir króna á tiltækinu. Í anda samkeppni og þjóðþrifa hyggst ég nú um áramótin bjóða landsmönnum að hrópa nýárskveðjur af svölunum heima. Takist vel til mun ég líka hrópa jólakveðjur af svölunum á næsta ári. Verðið er miklu betra en hjá Ríkisútvarpinu, heilum 17,5% lægra. Komist ekki til skila fær kaupandinn 33,9% endurgreiðslu. Samkeppnisaðilinn getur sko ekki toppað þetta.

Fyrst verið er að misskilja viljandi tilganginn með þessum skrifum mínum vil ég nefna þá staðreynd í fullkominni vináttu, kurteisi og virðingu fyrir hefðum fólks að það er ábyggilega ódýrara og markvissara að hrópa kveðjur af svölunum en að borga Ríkisútvarpinu fyrir að lesa þær út í rafræna tómið sem er umhverfislega stórhættulegt og um síðir kann það að yfirfyllast. Hvað þá?

Þá hrekkur þetta eflaust upp úr lesandanum:

En það er svo gasalega jólalegt að hlusta á jólakveðjulesturinn á gufunni.

Já, því skal ég nú trúa. Það er líka obbbbboðsleeeeega jólalegt að tala til þjóðarinnar úti á svölum á Þorláksmessumorgni. 

(Vilji svo til að einhver glöggur lesandi telji sig hafa lesið ofangreindan pistil á Þorláksmessu á síðasta ári skal tekið fram að höfundur fer jafnan út á svalir þennan dag.)

(Teikningin er bara ansi lík höfundi.)

Athugasemdir

[Sigurður Bjarklind (IP-tala skráð) 23.12.2018 kl. 13:48]

Já, takk fyrir kveðjuna. Heyrðist alla leið til Akureyrar. Ég hrópaði á móti og vona að þú hafir heyrt það

[Húsari. (IP-tala skráð) 23.12.2018 kl. 19:33]

Sæll Sigurður.

Bestu þökk fyrir þennan pistil að ógleymdum kveðjum!

Það er orðið sjaldgæft að rekast á nokkurn
sem gerir sér grein fyrir að óskir, hugsanir almennt
berist á sekúndubroti til endimarka jarðarinnar.

Þar er að verki lágtíðni og segulsvið jarðar.

Pistlahöfundur hittir því naglann á höfuðið:
"Þúsund jólakveðjur út í rafræna ...".

Og klingi í því sem þú ert með á skápnum þarna,
þá hefur jólakveðjan mín komist til skila!

[S i g u r ð u r S i g u r ð a r s o n, 23.12.2018 kl. 21:29]

Heyrði ávæning af þessu, nafni. Þakka.

[S i g u r ð u r S i g u r ð a r s o n, 23.12.2018 kl. 21:29]

Skál, húsari.