Svo rífa þeir gamla KFUM húsið eins og önnur gömul hús

Frá átta ára aldri og líklega þar til ég varð ellefu ára var ég í KFUM. Fór í sparifötunum með strætó úr Hlíðunum og niður á Torg á hverjum sunnudegi yfir vetrartímann til að sækja samkomur sem haldnar voru í húsnæði samtakanna að Amtmannsstíg.

Ekki man ég hvernig það kom til að ég byrjaðií KFUM, minnir að Gaui, Guðjón Eiríksson, æskuvinur minn hafi dregið mig í þann hóp. Okkur þótti afar gaman á fundunum í Amtmannsstíg. Þar var mikið fjör, sagðar sögur, sungið og jafnvel farið í leiki, allt á trúarlegum forsendum. Auðvitað var þetta trúarleg innræting og til þess var leikurinn gerður, skaðaði ekki nokkurn dreng. Þó minnist ég stympinga á ganginum fyrir framan salinn meðan beðið var eftir að hleypt væri inn. Þær voru ekki allar friðsamlegar. Þegar opnað var ruddist strákaskarinn inn til að ná sem bestum sætum og þurfti stundum að beita hörðu til að ná sæti á fremsta bekk.

Svo voru sungnir sálmar og jafnvel ættjarðarljóð og ég stóð í þeirri meiningu að rödd mín væri undurfögur eins og englanna sem foringjarnir sögðu frá. Það leiðrétti söngkennarinn í Hlíðaskóla allsnarlega er hún bað mig tíu ára strákinn að syngja ekki með hinum börnunum því ég truflaði þau. Það er nú eiginlega ástæðan fyrir því að ég varð aldrei stórsöngvari eða kannski tónandi prestur. Fannst mér viðhorf söngkennarans skrýtið því enginn í KFUM gerði athugasemdir við söng minn enda tíðkaðist þar að syngja af miklum krafti svo þakið bifaðist bókstaflega þarna á Amtmannsstígnum.

Mörgum árum síðar hóf ég nám í Menntaskólanum í Reykjavík, þeirri virðulegu stofnun. Hús Kristilegt félags ungra manna var og er norðaustan við gamla skólahúsið. Félagið byggði síðar upp nýja aðstöðu við Langholtsskóla og MR fékk húsnæðið á Amtmannsstíg til afnota og nefndist það upp á latnesku Casa Christi (hús Krists), en þá var ég fyrir löngu horfinn á braut með stúdentspróf uppi á vasann.

Og þess vegna rifja ég þetta upp núna að MR ætlar að rífa gamla KFUM húsið og byggja skólastofur fyrir nokkra milljarða þarna fyrir ofan gamla skólahúsið, á milli Fjóssins og Casa Nova.

Svona er allt breytingum undirorpið. Gamli miðbærinn tekur hefur tekið gríðarlegum breytingum á undanförnum áratugum. Allt er metið í nýtingu per fermetra, gömul hús fjúka og gömul gildi sem varðveisla húsa á Bernhöfstorfureitnum byggðust á eru löngu gleymd.

Aðeins tvennt mun minna á fundi Kristilegs félags ungra manna á sunnudögum klukkan hálf tvö á Amtmannsstíg 2B í gamla daga. Hið fyrra er styttan af séra Friðriki Friðrikssyni á grasbalanum við Lækjargötu, fyrir neðan turnhúsið, og ... minningar þeirra sem þessa fundi sóttu. Þeim fer þó eðlilega fækkandi eftir því sem tímar líða. Svo má búast við því að styttan af séra Friðriki og litla stráknum verði flutt út í úthverfi enda líklegt að trúarlegar vísbendingar verði bannaðar í Reykjavík framtíðarinnar.

Hvað sem þessu líður er hugsanlega von til að MR haldi áfram að þrífast án Casa Christi og innan skamms verði til annað Casa sé hægt að skrapa saman aurum til byggingarinnar.

„Afar ánægjulegur áfangi“

Athugasemdir

[Halldór Egill Guðnason, 14.12.2015 kl. 10:53]

Góður. Sósíalismi andskotans og allt sem af honum hefur sprottið, hefur sennilega sjaldan opinberað mannvonsku og eyðileggingarþrá sína betur, en með núverandi meirihluta í borgarstjórn höfuðstaðarins. 

Goðar stundir, með kveðju að sunnan.

[Eyjólfur Jónsson, 14.12.2015 kl. 17:41]

Óstjórnin í borgarmálum á eftir að kosta okkur mörg góð og gömul hús og ég efins um að nokkur bylting verði gerð úr þessu, enda allmargir komnir á aldur og til að brjóta niður mafíuna og þarf aðeins yngri og fleiri heldur en þetta tilbúna lið sem núna eru að sporna aðeins við öfugþróunni. En ekki var mér nú bannað að syngja þó að söngkennarinn væri hann Ingólfur Guðbrandsson, en ekki var ég látinn syngja nema einusinni í skólanum!