Hvar er þetta Seljahjallagil?

Mjög ólíklegt er að margir viti hvar Seljahjallagil er. Slæmt er að fjölmiðlar eru svo til hættir að láta kort fylgja fréttum af atburðum innanlands. 

Flestir þekkja fjöllin tvö sem blasa við sunnan Mývatns, Sellandafjall og Bláfjall. Seljahjallagil er norðan við Bláfjall, þar sem heitir. Bláfjallsfjallgarður.

Hér til hliðar er einfalt kort af svæðinu. Það tók ég traustataki frá Landmælingum ríkisins.

Í mörg ár hef ég ætlað að fara þangað en aldrei látið verða af því. Má vera að maður geri það í sumar. Þetta segir maður árlega.

Sjaldgæf sjón í Seljahjallagili

Hefurðu enga sómakennd, Davíð

Kurteis og prúður forsetaframbjóðandi spyr mótframbjóðanda sinn æsingslaust einfaldra spurninga en fær yfir sig holskeflu svívirðinga í fjölmiðlum. Hann er sagður óalandi og óferjandi, margir ráða sér ekki á samfélagsvefjum og kalla hann dóna, og mótframbjóðandinn sem átti ekki til svar við spurningunum spyr í nauðvörn sinni: „Hefurðu enga sómakennd, Davíð?“

Vissulega er þetta eftirminnileg spurning, en hvað var það eiginlega sem setti fésbókina á hliðina, breytti nokkrum borgurum í „virka í athugasemdum“, og þeir sem eru vanir að tjá sig í örstuttum svívirðingum á vefnum urðu sem talibanar í réttarhaldi þar sem þeir semja jafnóðum lögin og fella svo hinn endanlega dóm með sverði?

Þetta sagði Davíð Oddsson og getur nú hver og einn metið hversu hræðileg þessi orð eru:

1. Guðni hefur nýja sýn á embættið, en segir ekkert um það hvaða sýn það er.
2. Almenningur veit ekkert um Guðna og fyrir hvað hann stendur.
3. Það sem vitað er um skoðanir Guðna hefur hann verið að hlaupa frá.
4. Síðasta ríkisstjórn vildi ganga inn í Evrópusambandið ... eins og Guðni.
5. Ríkisstjórnin vildi greiða Svavars-samningana ... eins og Guðni.
6. Guðni rökstuddi afstöðu sína með Icesave-samningunum nákvæmlega eins og Jóhanna og Steingrímur.
7. „Varstu virkilega að mæla með að við gerðum samning um Icesave sem við ætluðum svo ekki að standa við?“
8. Ríkisstjórnin vildi gera atlögu að stjórnarskránni ... eins og Guðni.
9. Guðni sagði: „Gera þarf gagngera og róttæka endurskoðun á stjórnarskránni vegna hrunsins.“

Hverju svaraði svo forsetaframbjóðandinn? Jú, með almennum orðum nema að honum þótti þetta með Icesave-samningana ósanngjarnt og orð sín væru slitin úr samhengi. Hefurðu enga sómakennd, Davíð? spurði loks Guðni Th. Jóhannesson. Hann hafði ekki annað að segja og svo var ekki meira um sómann rætt.

Enn er ekki vitað af hverju Guðni spurði. Var það út af því að Davíð var ókurteis, ruddalegur, vondur eða ósanngjarn? Nei, en ýmislegt bendir til þess að mótframbjóðandinn hafi ekki búist við því að þurfa að svara fyrir fyrri orð.

Þessi níu atriði eru þess eðlis að frambjóðandi þarf að geta svarað þeim og svörin gefa meðal annars til kynna hvort hann sé traustsins verður. Forsetaframbjóðanda á ekki að leyfast að hlaupa frá fyrri yfirlýsingum og skoðunum bara af því að hann er í framboði.

Lengi hefur það verið svo að allir hafa leyft sér að berja á Davíð, ausa yfir hann svívirðingum, saka hann um að þiggja mútur, ganga erinda auðmanna og svo framvegis. Enginn spyr það lið um sómakennd.

Allir sem vilja vita gera sér hins vegar grein fyrir því að þótt Davíð sé harður í horn að taka er hann heiðarlegur og vill landi sínu hið allra besta. Í því efni kann hann til verka. Hann er maðurinn sem sagði að Íslendingar ættu ekki að greiða skuldir óreiðumanna. Þjóðin fylgdi því ráði.

Þetta er ástæðan fyrir því að ég treysti Davíð Oddssyni betur en öllum öðrum til að sinna embætti forseta Íslands á fumlausan og virðulegan hátt.

Þessi grein birtist í Morgunblaðinu 1. júní 2016.

Reyniviðarhríslan reyndist vera í Bíldsfelli

Fyrir tveimur dögum birti ég tvær fornar ljósmyndir af reynivið sem ég gat ekki fundið út hvar teknar voru. Myndirnar fékk ég af bloggi Fornleifs, sem Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, fornleifafræðingur stendur fyrir.

Með aðstoð Ágústs H. Bjarnasonar er komið í ljós hvar önnur myndin er tekin. Hann sendi mér þessa mynd sem er hér hægra megin og kemur fram að hún var tekin 1936. 

Mér finnst ansi líklegat að myndirnar séu teknar á sama stað. Sú efri var tekin um 1882-1883 samkvæmt því sem Fornleifur segir. Ekki er vitað hver tók myndina.

Þær eru báðar teknar af reyniviðartré sem stendur í Bíldsfelli við Sogið.

Í Alþýðublaðinu var í gamla daga dálkur „Hannes á horninu“ sem var dulnefni Vilhjálms S. Vilhjálmssonar, blaðamanns og rithöfundar (1903-1966).

Þann 24. ágúst 1944 er birt eftirfarandi frásögn um reyniviðinn í Bíldsfelli. Hún er  fróðleg en „Hannes á horninu“ segist hafa fengið bréf frá einhverjum M.G. sem skrifar þetta sama tré og hér eru birtar myndir af.

NÚNA NÝLEGA átti ég ferðum Grafninginn, og var fótgangandi. En þá er hægt að Haga ferðalagi sínu eftir eigin Vild. Ég kom að Bíldsfelli, og hafði ánægju af því. Þar er fallegur bær, og fagurt útsýni, og þar mun einnig vera myndarlegt heimili.

ÉG HÉLT SVO AF STAÐ frá Bíldsfelli, sem leið liggur inn með fellinu í áttína til Sogsfossanna. Er töluvert birkiskógarkjarr þarna meðfram hlíðinni. Og þar á meðal er hin gamla reyniviðarhrísla. Er hún á lítilli vallendisflöt, neðan undir grýttum ás. Þaðan er skammt að Sogsfossunum.

Hríslan saman stendur af fjórum stofnum, jafn gildum, og munu allir vera af sömu rót, þó að ekki beri á því ofanjarðar. Stofnarnir eru greina lausir langt upp eftir. Hafa auðsjáanlega verið klipptar þar af greinar fyrir löngu síðan. Þær greinar hafa þá líklega verið farnar að skemmast, og eina grein sá ég, sem var kalin og ber. 4—5 m. frá jörð taka greinar að kvílslast út frá stofninum. stefna þær allar upp á við og mynda þar sameiginlega laufkrónu. Laufskrúðið er þó ekki þroskalegt. Blöðin eru mjó og kyrkingsleg. Þó er tréð í heild all tignarlegt, það gera hinir háu og gildu stofnar. Mun reynitré þetta vera eitt með hinum hæstu hér á landi. En það er nú búið að llfa sitt fegursta."

STOFNAR þess eru nær allir jafn gildir. Nálægt alin að ummáli. Víða hafa verið grafin fangamörk og ýmsar rúnir á stofnana. Á einum má lesa enskt mannsnafn, sem nær þvert yfir stofninn og heimilisfang fyrir neðan, og skammstafanir Bandaríkjanna í Ameríku. En eldra finnst mér þetta vera, en að það gæti verið eftir gesti þó, sem nú hafa verið hér að undanförnu. Það gæti verið fróðlegt að rita upp rúnir þær, sem skornar hafa verið á þessa trjástofna áður en þessi forni hlinur fellur að velli. En hann mun varla geta brosað við sumri og sól ýkja lengi úr þessu.

LÍKLEGA væri snjallast að leggja þessi tré að velli innan skamms, og girða síðan blettinn með góðri girðingu. Myndi þá vaxa þarna upp reynir að nýju. Ég sá marga reyniviðarnýgræðinga komna í ljós umhverfis einn stofninn. Svo að auðsætt er að þarna gæti enn á ný vaxið nýr reyniviður, eftirkomendum okkar til yndis og ánægju. Það þýðir ekki fyrir okkur hina gömlu, að hugsa eingöngu um okkur sjálfa. Við eigum að hugsa um landið og eftirkomendurna.

Nú er hins vegar eftir að finna út hvar hin myndin var tekin. Held að það sé pottþétt að ekki er um að ræða sama reyniviðartréð.