Er Samfylkingin að fara á taugum?

Það er alltaf gamla sagan með kratanna. Þeir skila sjaldnast sinn vitjunartíma. Eftir tæp tvö ár í ríkisstjórn eru þeir margir enn í stjórnarandstöðu. Ef til vill minnihluti, en hann er afar hávær og það er segin saga að kratar hlusta aðeins á þá sem hæst hrópa. Og nú hefur framkvæmdastjóri Samfylkingarinnar misst sig, skilur ekkert í öllum þessum hávaða og vill hætta. Taugarnar eru við það að bresta hjá æ fleiri krötum.

Er það ekki rétt hjá honum? Á Samfylkingin ekki að hætta í ríkisstjórninni og leggja í kosningar? Er það ekki það sem er mest áríðandi í miðri kreppu?

Jú, auðvitað. Framkvæmdastjórinn ætti manna best að vita að það er ekkert verið að gera. Engin vinna í ríkisstjórninni eða ráðherrum. Viðskiptaráðherra situr iðjulaus, iðnaðarráðherra áhugalaus, félagsmálaráðherra að snyrta neglurnar og utanríkisráðherra er að spegla sig í mótmælunum. Og ráðherrar Sjálfstæðisflokksins eru auðvitað að úthugsa einhverjar spillingarleiðir, reyna að klekkja á alþýðunni.

Nei. Nú er eiginlega nóg komið. Þurfa ráðherrar Samfylkingarinnar ekki að standa upp og segja flokksmönnum sínum hvað ríkisstjórnin er að gera, hvað ráðuneytin og stofnanir eru nú að bardúsa frá morgni til kvölds? Meir'að segja ég virðist vita meira um verkefni ríkisstjórnarinnar en þessir huglausu stjórnarandstæðingar í Samfylkingunni.

Þetta stjórnarsamstarf virðist vera endurtekning á ríkisstjórnarsamstarfi Sjálfstæðisflokks og Alþýðuflokks undir stjórn Davíðs Oddssonar og Jóns Baldvins Hannibalssonar. Ríkisstjórnin lék þar á reiðiskjálfi vegna innbyrðis átaka ráðherra krata og allt sem sagt var innan stjórnarinnar lak út.

Það er ekki nema eðlilegt að Sjálfstæðismenn spyrji hvort Samfylkunni sé treystandi í ríkisstjórnarsamstarfi.

Skúli Helgason: Krafa um breytingar á rétt á sér

Athugasemdir

[Skaz, 16.1.2009 kl. 22:38]

Eh vilt þú semsagt fá aftur þá tíma sem Framsóknarflokkurinn var þæga hljóðláta undirlægja Sjálfstæðisflokksins?

Erum við ekki að erfa skuldir þeirra gjörninga og spillingar á meiri háttar hátt akkúrat núna?

Það er ágætt að það sé hálfgerð andstaða innan stjórnarinnar, ekki er stjórnarandstaðan sjálf í aðstöðu til að veita aðhald.

[Gylfi Þór Gíslason, 17.1.2009 kl. 03:46]

Heyrðu Siggi

Það er nú ekkert hægt að hrópa húrra fyrir þessari ríkisstjórn.

Það er enginn látin sæta ábyrgð.

Strax í okt.

Átti viðskiptaráðherra að láta framkv.stj. og stjórn fjármálaeftirlitsins víkja og segja svo af sér í framhaldi af því.

Einnnig átti Geir Haarde að láta seðlabankastjórn víkja og ráða einn seðlabankastjóra og kjósa nýja stjórn.

Árni M. Matthíssen átti að segja af sér

Þá hefði fólk meiri tiltrú á þessa stjórn og sæi að nýtt Ísland væri í augsýn

En ég sé ekki að venjulegar alþingiskosningar sé lausn.

Það þarf að breyta stjórnarskánni og kjósa forsætisráðherran beinni kosningu og hafa hann æðsta mann þjóðarinnar og spara við það forseta embættið, svo þarf hóp útlendinga til að leiða okkur í gegnum þetta fárviðri.

[S i g u r ð u r S i g u r ð a r s o n, 17.1.2009 kl. 10:20]

Gylfi, gamli vinur: Auðvitað er hægt að segja að ríkisstjórnin hefði átt að gera hitt eða þetta. Það er ekki umræðuefnið. Staðreyndin er bara sú að hávær andstaða er meðal krata gegn eigin ríkisstjórn og ráðherrar Samfylkingarinnar virðast vera á tauginni. Samt er stjórnarmeirihlutinn á alþingi yfrið nægur og ríkisstjórnin ætti að geta gert alla þá góðu hluti sem Samfylkinguna langar til. Gegn fæstum þeirra stendur Sjálfstæðisflokkurinn. Sú hugsun læðist að manni að Samfylkingin sé ekki heill flokkur, þar sé drjúgur skammtur sem ætti að vera í VG ...

Skaz: Nei, ég er ekki að biðja um Framsóknarflokkinn. Ekki gera mér upp skoðanir.

Magnús Guðmundsson: Ég er nógu gamall til að vita að alltaf hefur verið andstaða gegn sitjandi ríkisstjórn. Núna veldur það undrun að andstaðan er innan annars stjórnarflokksins og jafnvel framkvæmdastjórinn er farinn á taugum. Ég hélt í einfeldni minni að ráðherrar Samfylkingarinnar gætu ýmislegt gert til að róa sitt lið, en það virðist ekki vera.