Glitnir fór að ráðum almannatengils

Hvað gera þeir sem eiga undir högg að sækja? Jú, þeir kalla til almannaráðgjafa sem gefur þeim línuna, hvernig eigi að lágmarka skaðann. Almannatengsl eru í raun ekkert annað en markaðssetning á skoðunum, viðhorfum eða stefnu. Að þeim er unnið á margvíslegan hátt og það veltur að öllu leyti á eðli máls.

Ljóst er að stjórnendur Glitnis hafa átt undir högg að sækja gagnvart stjórnvöldum og virðast vera að missa bankann úr höndum sér til Seðlabankans. Hvernig má það vera? spyrja allir, ekki síst hluthafar Glitnis. Hvernig gat stjórn og stjórnendur glutrað niður stöðu fyrirtækisins sem þó virðis ekki tæknilega gjaldþrota heldur þjáist af lausafjárskorti.

Í bankann var kallaður almannatengslaráðgjafi og hann virðist hafa veitt þó ráð sem duga. Þar sem ég hef nokkuð komið nálægt almannatengslum og lesið mér pínulítið til í þeim fræðum þá tel ég mig geta fullyrt nokkurn veginn hvaða ráð almannatengslaráðgjafinn veitti.

Ráðgjafinn sagði: 

1. Myndið ykkur eina skoðun og standið saman sem einn maður um hana.
2. Gefið út fréttatilkynningu um stöðu mála byggða á sjónarhorni ykkar.
3. Farið í fjölmiðla, viðtöl og umræðuþætti og rökræðið.
4. Haldið alltaf ró ykkar, endurtakið alltaf nokkur rök og látið ekki dreifa umræðunni um annað 

 

Svo virðist sem breyting hafi orðið á skoðunum fjölmargra um Glitnismálið frá því síðasta mánudag. Margir segjast hafa skipt um skoðun, verið fyrst sammála stjórnvöldum en núna hlustað á rök Glitnismanna og breytt um skoðun. Aðrir segjast núna vera orðnir beggja blands, ekki geta áttað sig á því hvernig málin standa eða hver hafi rétt fyrir sér.

Hvernig sem á málin er litið þá hafa Glitnismenn unnið verulega á. Fjöldi manns virðist telja að ríkið hafi klekkt á bankanum, fengið hann fyrir lítið og staðan sé núna námkvæmlega hins sama og hafi stjórnvöld tekið til þess ráðs að veita neyðarlán.

Fátt fer nú fyrir rökum ríkisstjórnar og Seðlabanka. Kannski er ástæðan sú að stjórnvöld notast ekki við ráðgjafa í almannatengslum, þau eru betri í flestu öðru en að gera staðreyndir máls skiljanlegar fyrir okkur, óbreyttum almúganum.

Því miður er sá tími liðinn að einstaklingar, stjórnvöld eða fyrirtæki geti „bara“ sagt það sem þau meina og ætlast svo til að allir skilji. Hlutverk almannatengla er meðal annars í því fólgið að gera flókna hluti skiljanlega, draga fram aðalatriði og svo ekki síst að koma þeim á framfæri við fjölmiðla.

Við sáum það svart á hvítu á Stöð2 í gærkvöldi er þau Agnes Bragadóttir, blaðamaður á Morgunblaðinu og Sigurður Guðjónsson, lögmaður og stjórnarmaður í Glitni, vógust með rökum um yfirtöku ríkisins á bankanum.

Mættust þarna stálin stinn og var ljóst að Sigurður lögmaður mátti hafa sig allan við að svara hinum beinskeitta blaðamanni. Hann hélt þó ró sinni og gerði það sem rétt var, svaraði yfirleitt í einföldu máli en lét ekki Agnesi leiða sig til slátrunar.

Vandinn við sjónarmið þeirra Glitnismanna er nú einfaldlega sá að þeir hafa ekki talað einum rómi. Forstjóri bankans hefur virst vera sáttur við aðgerðir Seðlabankans en stjórnarmenn eru ósáttir. Það er líka aðeins ósannfærandi hversu seint þeir tóku við sér. 

Staðreyndin er sú að þegar fyrirtæki á undir högg að sækja þá þarf að bregðast mjög fljótt við. Raunar strax. Skaðinn er skeður þegar ávirðingarnar birtast einar í fjölmiðlum. Skárra er þó að sjónarmið beggja birtist.