Björn Leví þingmaður pírata og hálfsannleikurinn

Þegar fjármálaráðherra seldi pabba sínum banka á afslætti á dögunum þá var það spilling - sama hvað fjármálaráðherra dettur í hug að segja til að afsaka þann gjörning. Þegar faðir fjármálaráðherra kaupir eitthvað í lokuðu útboði sem sonur hans ber ábyrgð á kallast það spilling.

Þetta segir þingmaður hálfsannleikans Björn Leví Gunnarsson í grein í Morgunblaðinu 9.2.22. Eins og alltaf endurspeglar hálfsannleikur aldrei staðreyndir.

Þegar Björn segir frá gerðum annarra tapast yfirleitt mikilvægar staðreyndir og lesandinn les aðeins lygi. Þingmaðurinn notar öll ráð til að koma höggi á pólitískan andstæðing. Það er háttur pópúlista.

- Keypti faðir fjármálaráðherrans Íslandsbanka? 

Nei, hann keypti hlut í banka. Fyrirtækið hans, Hafsilfur ehf. keypti 0,1042% hlut í bankanum. Til þess að kaup bankann vantar hann til viðbótar 99,9% hlutabréfa.

- Af hverju segir þá Björn þingmaður pírata að pabbinn hafi keypt bankann?

Vegna þess að það hljómar betur. Birni er sama þótt hann ljúgi, lygin er sennilegri en raunveruleikinn.

- Er það spilling að faðir fjármálaráðherra keypti 0,1% hlut í bankanum?

Nei. Maðurinn er fjárfestir og hafði fullt leyfi til að kaupa hlutabréf Íslandsbanka.

- Á maður að gjalda þess að vera faðir sonar síns?

Já, auðvitað, sé sögumaðurinn pópúlisti og pólitískur andstæðingur. 

Fyrir nokkrum árum var mikið rætt um að Tryggingastofnun ríkisins hefði ekki leyfi til að skerða bótarétt þess sem átti maka er var með tekjur sem voru yfir viðmiðunarmörkum, væru tekjur beggja lagaðar saman. Rökstuðningurinn gegn þessu var einfaldur; hver maður er sjálfstæður og það er ósanngjarnt að ríkisstofnun spari á því að gera annan makann réttindalausan vegna tekna hins. Rökin eru bara ansi góð. 

Það hlýtur að vera frétt að Björn Leví Gunnarsson, þingmaður Pírata, vilji gera föður fjármálaráðherra réttindalausan með lögum.

- Til hvers er Bankasýslan?

Hún fer með eignir ríkisins í fjármálafyrirtækjum ekki fjármálaráðherra. Honum er óleyfilegt samkvæmt lögum að skipta sér af störfum hennar. Til þess er leikurinn gerður.

- Björn segir í greininni að þegar tilboð í eignarhlutinn í Íslandsbanka liggi fyrir skuli Bankasýsla ríkisins skila ráðherra rökstuddu mati á þeim. Ber fjármálaráðherra þá ekki ábyrgðina?

Hvað átti ráðherrann að gera? Hefði hann hafnað mati Bankasýslunnar hefði hann verið sakaður um spillingu. Þegar hann samþykkir álitið er hann sakaður um spillingu.

Hefði ráðherrann hafnað áliti Bankasýslunnar væri komið fordæmi. Næsti ráðherra gæti á grundvelli þess samþykkt eða hafnað mati Bankasýslunnar og þá væru hún búin að vera. Með synjun á mati Bankasýslunnar væri gengið gegn anda laganna sem segir að ráðuneytið skuli vera armslengd frá stofnuninni og sama staða væri komin upp og fyrir hrun. Vill fólk slíka afturför?

- Ber ráðherra ábyrgð á mistökum undirstofnunar?

Faglega séð, ekki pólitískt. Enginn gerir til dæmis kröfu til að samgönguráðherra segi af sér vegna mistaka Vegagerðarinnar í lagningu malbiks.

Ekki er hægt að kenna borgarstjóranum í Reykjavík um að hafa ekki fyllt upp í holur í götum borgarinnar. Jú, annars það er líklega hægt.

Eða að píratar í borgarstjórn beri ábyrgð að óhóflegri skuldasöfnun Reykjavíkurborgar. Úbbbs. Þarna var ég aftur óheppinn með dæmi. Auðvitað bera þeir ábyrgð á henni rétt eins og braggamálinu í Nauthólsvík.

- Er braggamálið spilling?

Nei, nei, bara heiðarleg tilraun til að gera eitthvað fallegt fyrir borgina. Komst kaldhæðnin til skila?

Björn þingmaður pírata hefur aldrei nefnt braggamálið. Hvers vegna? Jú, píratar í borginni bera ábyrgð á því og það þjónar ekki pólitískum hagsmunum þingmannsins að berjast gegn annarri en þeirri sem hann ímyndar sér að finna megi hjá pólitískum andstæðingum.

- Niðurstaðan er þessi.

Spilling er vissulega slæm en falsfréttir og lygi eru jafnvel enn verri. Þó kann að vera að upphaf falsfrétta sé ásetningum um að ljúga. Afleiðing lyga er oftast spilling.

Óheiðarlegur stjórnmálamaður er yfirleitt sá sem níðir andstæðinga sína, sleppir rökum og grípur til hálfsannleika, lyga.

Pópúlisminn grasserar á Alþingi ekki síst hjá góða fólkinu, þeim háheilögu sem hafa jafnan hæst. Rök skipta engu máli.

Sagt er að raunveruleikinn sé oft æði ósennilegur, góð saga þarf aðeins að vera sennileg. Sama er með hálfsannleikann.

Ef við leyfum Birni Leví Gunnarssyni að slá ryki í augu þjóðar og komast upp með enn ein ósannindin sem þingmaður á Alþingi Íslands er ég ansi hræddur um að hvorki Geir né guð dugi til að blessa Ísland.

Athugasemdir

[Grímur Kjartansson, 11.4.2022 kl. 09:04]

Einhver félagasamtök sem þykjast alþjóleg og vera að berjast gegn spillingu
skutu sig illilega í fótinn í sinni yfirlýsingu um meinta spillingu í þessu máli

"Það er ófyrirgefanlegt að ríkisstjórnin hafi hafið einkavæðingu ríkisbanka á ný"

[S i g u r ð u r S i g u r ð a r s o n, 11.4.2022 kl. 09:42]

Sæll Grímur. Það lyktar óneitanlega af spillingu þegar maður sem alla tíð hefur hatast við Sjálfstæðisflokkinn og skrifað fjölda níðgreina um hann skuli vera orðinn talsmaður alþjóðlegra samtaka um spillingu og þar haldi hann áfram níðinu.