Óskráð mótorkrosshjól tætast um i náttúrunni

Fullyrða má að vélhjól séu orðnir miklir skaðvaldar í íslenskri náttúru, meiri en flestir halda. Margt bendir til að hópar manna á óskráðum vélhjólum, svokölluðum mótorkrosshjól, aki um heiðar og fjöll. Þeir fylgja annars vegar gömlum slóðum, troðningum, kindaslóðum eða fara beint af augum.

Mótorkrosshjól eru ætluð til æfinga og keppni á lokuðum brautum. Samkvæmt umferðalögum er  óheimilt að aka þeim utan brauta nema þau beri hvít skráningarnúmer.

Hjólin eru á afar grófmynstruðum dekkjum, sem grípa vel í allan jarðveg. Krafturinn er slíkur að þau geta þeytt sandi og grjóti langar leiðir.

Þeir sem iðka akstur á mótorkrosshjólum hafa aðstöðu við Bolöldu, austan Vífilsfells, skammt frá Litlu kaffistofunni. Þar hafa verið útbúnar æfinga- og keppnisbrautir. Þær duga þeim ekki.

Eftir því sem ökuþórum á mótorkrosshjólum eykst kjarkur fara þeir víðar. Um leið og einn hefur búið til slóð þora aðrir að koma á eftir og svo eykst umferðin. Nú þykir sjálfsagt að aka inn í Jósefsdal og spóla þar sem víðast. Á loftmyndum á auðveldlega greina slóðir upp á Þórishamar, um Draugahlíðar, milli Sauðdalahnúka, vestur fyrir Vífilsfell, suður með Bláfjöllum. Hjólaslóðir eru einnig frá Bolöldu út að Lyklafelli og vestan undir Hengli.

Um helgina gekk ég á Geitafell, sem er við Þrengslaveg. Þar mætti ég tveimur hópum á mótorkrosshjólum, samtals átta manns. Ekkert hjól á númerum.

Af hjólförunum má ráða að þeir hafi komið af vegaslóða sem liggur austan Meitilsfjalla. Leið þeirra lá þaðan yfir Þrengslaveg, og þá rakleiðis upp á Sandfell, niður hinum megin, og þaðan eftir gömlum veg og síðan norður  við Geitafell og áleiðis upp á Heiðina háu. Óljóst er hvert þeir fóru þaðan.

Engir vegir eða slóðar eru á þarna heldur er ekið eftir gömlum kindagötum meðfram sauðfjárveikigirðingu. Víst er að svona lið er ekki í klukkutíma ferðalagi. Þeir ferðast með bakpoka og í honum er ábyggilega gott nesti og drykkir.

Á sunnudaginn gekk ég aftur á Geitafell því ég hafði lent í þoku á fjallinu á laugardeginum. Ég lagði bílnum við Sandfell og er ég kom að honum að göngu lokinni drógu mig uppi tveir mótorkrossarar. Þeir komu frá Heiðinni háu, öndvert við hópanna deginum áður. Leið þeirra lá yfir Þrengslaveg og upp með Litla-Meitli. Skamm fyrir ofan, við Syðri Eldborg, er aragrúi gamalla slóða sem urðu til áður en landsmenn áttuðu sig á því að akstur utan vega væri í eðli sínu glæpur.

Nú er utanvegaakstur brot á umferðalögum. Einnig akstur óskráðra mótorhjóla utan afmarkaðra svæða. Engu að síður er ekið á þessum hjólum um Heiðmörk.

Iðulega sjást óskráð mótorkrosshjól aka á malarvegi meðfram Suðurlandsveginum og að Bolöldu. 

Myndir

Efsta myndin er af mótorkrossdekki. Grófmynstrað, hrikalegur skaðvaldur í náttúru landsins.

Önnur myndin er af knapa á hjóli sínu á örmjórri kindagötu við sauðfjárveikigirðingu.

Þriðja myndin er af fimm manna hóp á þeysireið eftir gömlum vegaslóða. Skammt frá endar hann og þá óku hópurinn eftir kindagöntum skamma hríð og svo upp á heiði.

Fjórða myndin sýnir hvernig ökuþórarnir sveigja frá veginum þar sem hann er illfær. Skiptir engu þó þá sé ekið á gróðri.

Fimmta myndin sýnir slóðina eftir vélhjólaliðið upp Sandfell.

Á sjöttu myndinni sjást mótorkrossknaparnir á sunnudeginum hverfa upp veginn undir Litla-Meitli.

Síðasta myndin fannst á vefnum og sýnir mann á mótorkrosshjóli sínu stilla sér hetjulega upp í útspóluðu moldarflagi í Jósefsdal. Seint gær þarna upp.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Athugasemdir

[Ómar Ragnarsson, 1.7.2019 kl. 22:02]

Ekki er vitað um lengd vegaslóða á Íslandi, en hún er meiri samtals en 20 þúsund kílómetrar. Til samanburðar má nefna að í þekktasta jeppaþjóðgarði Bandaríkjanna, Giljalandi (Canyonland) nálægt Moab, sem er Mekka jeppaaksturs í BNA, eru 1600 km af slóðum og þykir mikið.

Hvergi var á ferðum mínum um þjóðgarðinn að sjá eitt einasta hjólfar utan vel merktra slóða.  

[S i g u r ð u r S i g u r ð a r s o n, 1.7.2019 kl. 22:44]

Svakalegur samanburður, Ómar.