Ragnar skjálfti birtir greinar í Mogganum um jarðskálftaspár

Árið 1988 hófust svo fjölþjóðlegar rannsóknir á Íslandi, sem miðuðu að jarðskjálftaspám, þar sem Suðurlandsundirlendið var valið sem sérstakt rannsóknarsvæði. [...]

Við sem skipulögðum þetta verkefni lögðum áherslu á að við yrðum að læra af reynslu og ekki síst af mistökum við margar fyrri tilraunir til að spá. Þessar spár hefðu byggst mikið til á tölfræðilegum úttektum á ýmiss konar fyrirbærum, m.a. miðlungsstórum skjálftum, sem þekkt voru á undan stórum skjálftum án þess að reyna að skilja af hverju fyrirbærin stöfuðu. Við vildum fara aðra leið, sem sé að leggja megináherslu á að rannsaka eðli þeirra breytinga í jarðskorpunni sem gætu leitt til stórra jarðskjálfta.

Þannig kemst Ragnar Stefánsson, jarðskjálftafræðingur, að orði í grein í Morgunblaðinu í dag. Hann boðar að hann muni birta í samvinnu við Morgunblaðið greinaflokk undir yfirskriftinni „Að segja fyrir um jarðskjálfta“.

Þetta er merkileg tímamót, að minnsta kosti í tvennum skilningi. Morgunblaðið og Ragnar, sem er einn af fremstu vísindamönnum landsins, ætla að kynna rannsóknir í jarðskjálftafræðum og möguleika á að segja fyrir um skjálfta. Þetta eru afar ánægjuleg að við almenningur fáum að kynnast rannsóknum Ragnars en hann er sem kunnugt er afar ritfær og getur skrifað um fræðileg efni á þann veg að leikmenn skilji.

Hitt er svo aldeilis stórmerkilegt að gamli komminn skuli nú kominn í mála hjá gamla íhaldsmálgagninu sem hér áður fyrr var oftlega af pólitískum félögum Ragnars sakað um lygi, hún kölluð Moggalygi. Tímar breytast og mennirnir með - sem betur fer.

Við erum án efa fjölmargir sem áhuga hafa á jarðskjálftafræðum og bíðum nú spenntir eftir greinum Ragnars sem haft hefur viðurnefnið „skjálfti“ (heiðursnafnbót, án efa). Ástæða er til að þakka báðum, Ragnari og Mogganum fyrir framtakið. 

Í niðurlagi greinar sinnar í Morgunblaði dagsins segir Ragnar skjálfti eftirfarandi sem er afar forvitnileg nálgun hans og annarra vísindamanna vegna rannsókna á Suðurlandsskjálftum.:

Í örstuttu máli benda niðurstöðurnar til þess að greina megi aðdraganda stórra skjálfta og finna upptök þeirra og misgengissprungu árum eða jafnvel áratugum áður en þeir bresta á. Þetta opnar möguleika á gagnlegum viðvörunum á undan hættulegum skjálftum sé eftirlit nægilega skilvirkt. Til að fylgjast með framvindunni á hverjum stað þurfi þar sívökult „jarðváreftirlit“, sem byggist bæði á sjálfvirkri úrvinnslu og samstillingu allra mælinga, samstundis, og á stöðugri túlkun og líkansgerð sjálfvirkra tölvukerfa og vísindamanna.