Aðgerðarleysi ríkisstjórnarinnar og andlát stjórnarandstöðu

Hvar sem komið er verður þess vart að stuðningsmenn og velunnarar núverandi ríkisstjórnar eiga erfitt með að skilja á hvaða vegferð hún er. Það eru ekki aðgerðir ríkisstjórnarinnar sem valda þessu heldur miklu fremur það sem þessi hópur fólks upplifir sem aðgerðarleysi.

Þetta segir Styrmir Gunnarsson, fyrrverandi ritstjóri Morgunblaðsins, á Evrópuvaktinni. Ég rak upp stór augu, hélt að ég væri einn áhyggjufullur vegna aðgerðarleysis ríkisstjórnarinnar. Ekki síður hefur maður áhyggjur af þingmönnum Sjálfstæðisflokksins. Sumir þeirra virðast frekar meðvitundarlausir um tilveru og samtíð. 

Látum þó stjórnarandstöðuna njóta sannmælis. Hún er gjörsamlega dáin. Sumir þessara nýju þingmanna virðast ekkert hafa til brunns að bera nema daglegt tuð og tafs. Forðum var sagt að sitt hvað væri gæfa og gjörvileiki. Í því ljósi má ef til vill segja að ekki sé allt fjölmiðlavænt fólk gott til löggjafarstarfa eða stjórnmálaþátttöku. Því miður er það þannig að mikið vantar upp á að nýju þingmennirnir stigi fram með góðar hugmyndir og hafi til að bera þann eldmóð sem nauðsynlegur er til að koma þeim í framkvæmd.

Styrmir Gunnarsson segir um stjórnarandstöðuna: 

En þótt ástandið sé bágborið meðal stuðningsmanna stjórnarflokkanna, sem hafa orðið fyrir vonbrigðum - miklum vonbrigðum - er það sízt betra í stjórnarandstöðuflokkunum. Þótt þeir hafi eitthvað verið að bæta stöðu sína í skoðanakönnunum fer hitt ekki á milli mála, að þeir hafa ekkert að segja sem máli skiptir. Það eru engar vísbendingar um að einhvers konar endurnýjun stefnumótunar fari fram í þeim herbúðum.

Þetta er rétt og jafnframt afar sorglegt að stjórnarandstaðan hafi gefið upp andann svona snemma á kjörtímabilinu.

Athugasemdir

[Jón Þórhallsson, 10.11.2013 kl. 13:14]

*Þjóðin verðskuldar það sem hún kýs yfir sig*.

http://thjodarskutan.blog.is/blog/thjodarskutan/entry/1325643/

[Kristján B Kristinsson (IP-tala skráð) 10.11.2013 kl. 17:47]

Er ekki bara málið að þingfólkið er upp til hópa hræddir lobbyistar sem fylgjast skelfingu lostnir með skoðanakönnum og þora ekki segja neitt merkilegt sem ýtir við einhverjum af ótta við að eftir næstu kosningar sé það atvinnulaust? Engir alvöru karakterar í þessum hópi og illskiljanlegt hvernig aðrar eins gufur og allt að því kjánar veljast þarna til forystu.