Sárt fyrir Lilju Rafney að vera orðin hornreka

„Ég átti ekki svo sem von á að“ Lilja Rafney Magnúsdóttir, þingmaður Vinstri grænna, hefði skilning á afstöðu forsetans. Hún og hennar nótar hafa á síðustu fjórum árum lagt meira upp úr sundrungu en sátt, og barist þvert á alla skynsemi og hefðir.

Lilja Rafney leggur yfirleitt megináherslu á allt annað en rökræður. Henni er sama þótt breytingarnar á veiðigjaldinu séu til bráðabirgða og aðins til eins árs. Hún heldur því blákalt fram að lækkun veiðigjaldsins sé einhvers konar grundvallarbreyting, en svo er ekki.

Síðast en ekki síst hefur hún ekkert um þau orð forsetans að segja að stjórnvöld eigi að leggja áherslu á að byggja fiskveiðistjórnunarkerfi í sátt við þjóðina. Hún hefur engan áhuga á sátt frekar en aðrir öfgamenn.

Það er hlýtur að vera sárt fyrir Lilju Rafney og aðra Vinstri græna að sjá fylgið hrynja af flokknum og hann sé algjörlega einangraður í stjórnmálum. Sem sárabætur getur hún ábyggilega kennt ríkisstjórninni og ekki síst Sjálfstæðisflokknum um sólarleysi síðustu tveggja mánaða. Það væri nú eftir öllu öðru í málflutningi hennar. 

 

Gefur lítið fyrir rök forsetans

Athugasemdir

[Sigurður M Grétarsson, 9.7.2013 kl. 21:41]

Mér þykir nú líklegt að þessi gjörningur ríkisstjórnarflokkanna eigi eftir að reyta fyldi af þeim. Í þessu máli hafa þeir grímulaust tekið hagsmuni kvótagreifanna fram yrir almannahgsmuni enda ljóst eftir sumarþingið að þessi ríksstjórn er ekkert annað en strengjabrúða kvótagreifa enda styrktu þeir stjórnarflokkanna um tugi milljóna og uppskera nú ríkulega ávöxtun þeirrar fjárfestingar.

En það er öllu verri staða að vera ekki bara með ríksstjórn sem er stengjabrúða kvótagreifa heldur líka forseta sem er strengjabrúað sömu aðila.

Hér var verið að lækka verulega mjög svo hóflega gjaldtöku fyrir afnot af fiskveiðiauðlindinni og það að þessi lög eru aðeins til eins árs segir manni það að lengra skuli ganga í þá átt að ári. Stjórnarflokkarnir hafa bara ekki treyst sér lengra að sinni.

Hér er því um grunvallarbreytngu að ræða. Í stað fastra reglna á þessi gjaldtaka að vera háð duttlungum stjórnvalda hverju sinni þannig að kvótagreifarnir þurfa ekkert annað en að tryggja réttum flokkum stjórnartaumin með feitum tékkum í kosningasjóð þeirra til að tryggja sér stjórnvöld sem láta þá fá stærri hlut auðlindarentunnar í sinn hlut og þar með minni hlut til almennings.

[Ingibjörg Guðrún Magnúsdóttir, 9.7.2013 kl. 22:36]

Að það skuli vera ráðist svona á eina stétt er til háborinnar skammar Sigurður M. Grétarsson.

Sigurður Sigurðsson ég fagna því að Forseti vor gerði það sem hann gerði og er þetta allt saman búið að fá mig til að leiða hugann að því hvort það sé réttlátt að ráðast svona á sjávarútvegsgreinina fram yfir aðrar greinar og spurningin kannski hvort það eigi ekki bara að hirða allar umfram-krónur fram yfir 170,000 til 200,000 hjá vinnandi fólki og skilgreina það sem auðlindarskatt vegna þess að fólkið er jú auðlind...

Það þarf að stíga varlega í þessi mál...

[Sigurður M Grétarsson, 9.7.2013 kl. 23:23]

Það er engin að ráðast á sjáavarútbeginn. Það er bara verið að fara fram á að hann greiði þjóðinni sanngjarna leigu fyrir afnot af verðmætri auðlind hennar. Að líkja því við að taka óhóflegan skatt af launum er fáránleg samlíking enda er þar ekki verið að láta verðmæti á móti eins og þegar um veiðileyfagjaldið er að ræða.

Ég er alveg sammála þér að það þurfi að stíga varlega til jarðar í þsssu máli og það hefur verið gert. Það veiðileyfagjald sem fráfarandi ríksstjórn ákvað er hóflegt gjald og vel innan þess sem sjávarútvegurinn ræður við og vel innan þess verðmætis sem ríkið lætur sjávatútvegnum í té má móti í formi veiðiheimilda.

[rhansen, 9.7.2013 kl. 23:28]

Aðdáunarvert skitkas og skollaleikir vinstri manna  ættu að fá fólk  til að hugsa  og reyna skilja að hverju er verið að stefna áður en það dæmir Forsetann og Rikisstjórnina ...en skilningurinn virðist viðs fjarri mörgum !