Forstjóri RÚV missir stjórn á sér

Ríkisútvarpið er furðuleg stofnun þó hún þykist vera opinbert hlutafélag. Öllum er skylt að greiða til hennar fast framlag, skiptir engu hverjar tekjur fólks eru. Tæplega 20.000 krónur eru teknar af hverjum og einum, ungum sem öldnum, fáttækum sem ríkum, atvinnulausum sem starfandi, einkafyrirtækjum, einkahlutafélögum og hlutafélögum. Enginn sleppur.

Skrýtið er hvernig Ríkisútvarpið tekur á gagnrýni. Ritstjóri Morgunblaðsins má ekki viðra skoðun sína á Ríkisútvarpinu án þess að forstjóri þess missi gjörsamlega stjórn á sér. Páll Magnússon er svo afskaplega málefnalegur þegar hann segir:

Það er ekki lengur hægt að svara því sem frussast út um samanbitna kjálkana á Davíð þegar hann fjallar um RÚV. Þetta er eins og það skrýtnasta í kveðskap Æra-Tobba – eitthvað illskiljanlegt og samhengislítið garg út í loftið. En Tobbi verður að njóta sannmælis. Flest það sem hann samdi er auðvitað miklu gáfulegra en heiftarþruglið í Reykjavíkurbréfum Davíðs.

Til samanburðar er hér hluti af því sem „frussast“ frá ritstjóra Morgunblaðsins, Davíð Oddsyni:

En þótt „RÚV“ vilji fela ríkistengslin þá fer það iðulega með yfirlýsingar eins og „útvarp þjóðarinnar“ og fleiri slíkar og reynir beinlínis að ýta undir þá tilfinningu með ítrekuðum áróðri. Það er eðlilegt að taka þessa sjálfumglöðu stofnun á orðinu og um leið virða hið mikla sjálfstraust hennar og einnig hið meinta traust þjóðarinnar á stofnuninni.

Því er skynsamlegt að gera þá breytingu að hafa valákvæði í skattafrumvarpi fólks, þar sem skattgreiðandi getur merkt við hvort hann vill að þeir tugir þúsunda, sem hafðir eru af honum sérmerktir á hverju ári, skuli ganga til „RÚV“ eða til að mynda til einhvers háskóla landsins, náttúruverndarsamtaka, Kvenfélagasambandsins, ÍSÍ, Hjálparstofnunar kirkjunnar eða Hörpunnar, svo dæmi séu nefnd.

Ekki væri sem sagt gert ráð fyrir því að menn gætu sparað sér skattgreiðsluna, því það myndi sjálfsagt ýta undir fjöldaflótta frá „RÚV“, þrátt fyrir meintar vinsældir.

En á hinn bóginn ættu skattgreiðendur val og myndu væntanlega, ef marka má yfirlýsingar forsvarsmanna „RÚV,“ í yfirgnæfandi mæli láta sitt fé renna til stofnunarinnar fremur en annað.  

Og nú geta lesendur borið saman tal Páls og „fruss“ Davíðs og metið það á eigin spýtur hvor tilvitnunin sé málefnalegri og hvor höfundurinn hafi meiri sjálfstillingu í rökræðu sinni  (feitletranir og greinaskil hér að ofan eru mínar). 

Persónulega finnst mér alvarlegt mál ef forstöðumaður ríkisstofnunar skuli ekki geta haft stjórn á sér og mætt málefnalegri gagnrýni með rökum. Er til of mikils mælst að Páll Magnússon fari að lögum um opinbera starfsmenn. Í 14. grein þeirra segir:

Starfsmanni er skylt að rækja starf sitt með alúð og samviskusemi í hvívetna. Hann skal gæta kurteisi, lipurðar og réttsýni í starfi sínu. Hann skal forðast að hafast nokkuð það að í starfi sínu eða utan þess sem er honum til vanvirðu eða álitshnekkis eða varpað getur rýrð á það starf eða starfsgrein er hann vinnur við.

Held að hann hafi brotið þessa grein með ummælum sínum.

Athugasemdir

[Jóhann Kristinsson, 28.10.2012 kl. 13:26]

Sigurður þú kanski sérð til þess að nefskatturinn til RÚV sem Kúlulánadrottningin keyrði í gegnum þingið verði afturkallað og numið úr gildi, þegar þú kemst í Alþingi.

Þetta væri góður og göfugur málstaður sem þú gættir eignað þér og notað í kosningabaráttuni.

Kveðja frá Las Vegas.

[S i g u r ð u r S i g u r ð a r s o n, 28.10.2012 kl. 16:20]

Mun gera það, en til að komast inn þarf ég stuðning.

[Hilmar Hafsteinsson (IP-tala skráð) 28.10.2012 kl. 17:16]

RÚV er sannarlega örvisa nátttröll sem á ekkert erindi í nútíma fjölmiðlaflóru.

Báknið burt!

[Jón Valur Jensson, 29.10.2012 kl. 02:56]

Ég er alveg sammála lokaályktun þessarar greinar þinnar, Sigurður. Yfirlýsing þessa Páls er alveg ótrúleg og í engu samræmi við skemmtilega vel rökstutt Reykjavíkurbréfið. Hann er beittari penninn þar en í Efstaleitinu, Páll ofreisir sig og gerir það ekki með stæl.

[Geir Magnússon, 29.10.2012 kl. 07:32]

Þegar ég var í Hollandi kringum 1957-8 voru þar 3 útvarpsstöðvar. Ef ég man rétt,þá var ein rekin af verkalýðsfélögum, ein af kaþólikkum og ein af mótmælendum.

Allir skattgreiðendur urðu að borga útvarpsskatt, en urðu að merkja á skattskýrslu hver hinna 3 fengi gjaldið.Þetta olli samkeppni milli stöðvanna.

Þetta ætti landinn að taka upp. Kalla gjaldið útvarpsskatt og leyfa greiðanda að velja eina stöðina.