Nýr meirihluti á Alþingi fyrir leiðréttingu skulda?

Eftir hverju er verið að bíða? Vantar forystu í málið? Með grein Kristjáns Júlíussonar, alþingismanns, í Morgunblaðinu í morgun má gera ráð fyrir því að nýr meirihluti hafi myndast á Alþingi fyrir leiðréttingu á íbúðarlánum heimilanna.

Grein Kristjáns er afar kærkomin og mikill léttir að sjá þingmann sjálfstæðisflokksins taka svo sterkt til orða eins og hann gerir. Hann segir til dæmis:

Það er athyglivert að stjórnvöld virðast oftast einblína á kostnað lánastofnana en minna fer fyrir umræðunni um kostnað lánþega. Því síður virðast stjórnvöld vilja horfast í augu við vaxandi kostnað þjóðarbúsins vegna vaxandi vanskila og versnandi lífsskilyrða þeirra tugþúsunda Íslendinga sem heyja að því er virðist vonlausa baráttu við það að verja stærstu fjárfestingu lífs síns: Þakið yfir höfuðið. 

Í þessum orðum felst kjarni málsins. Hvorki þjóðin né þjóðarbúið hefur efni á að láta eins og ekkert hafi í skorist. Jafnvel þó ríkið þurfi að kosta 200 milljarða króna til að leiðrétta stöðuna er þeim fjármunum afskaplega vel varið og gera má ráð fyrir að það fái þessa fjármuni fljótlega til baka þar sem þjóðfélagið hjarnar fljótt við á ný.

Á landsfundi Sjálfstæðisflokksins í haust var samþykkt ályktun um skuldamál heimilanna. Það var hörð barátta að fá hana samþykkta. Gæslumenn lífeyrissjóða rökræddu gegn ályktuninni og drógu upp ófagra mynd af afleiðingum þess yrði hún samþykkt. Ekkert sögðu þeir þó um þá ófögru stöðu sem nær helmingur allra íbúðaeigenda stendur í vegna hrunsins. Hún fékkst þó samþykkt og má hiklaust telja hana til tímamótaályktunar hjá Sjálfstæðisflokknum.

Hagsmunasamtök heimilanna hafa barist fyrir leiðréttingu á lánum skuldsettra heimila og staðið sig vel. Fyrir skömmu var haldinn borgarafundur í Háskólabíói um skuldastöðuna. Óhætt er að segja að þar var ekki mjög jákvætt viðhorf gagnvart Sjálfstæðisflokknum og óhætt að segja að fæstir búist við að hjálpin berist úr þeirri átt. Þetta getur þó breyst því eins og áður sagði bendir grein Kristjáns Júlíussonar til þess að nýr meirihluti geti myndast eða hafi myndast á Alþingi fyrir leiðréttingu á skuldastöðu heimilanna.

Núna vantar bara póitíska forustu á þinginu um máið. Forsvarsmenn ríkisstjórnarinnar hafa hafnað því að gera nokkurn skapaðan hlut fyrir íbúðaeigendur og vilja helst að almenningur hangi enn í 110% snörunni og fjármálastofnanir haldi áfram að sanka að sér íbúðum.

Nú er tími til kominn að stjórnmálamenn reki af sér slyðruorðið og taki á honum stóra sínum. Þjóðin hefur ekki efni á því að helmingur hennar sé afskiptur, fjárhagslega útilokaður frá þjóðfélaginu. Þannig er það engu að síður núna. Fólk reynir fyrst og fremst að eiga fyrir nauðþurftum og margir krafsa í bakkann og greiða af íbúðalánum en aðrir geta það ekki. Þetta er ófremdarástand sem má ekki líðast.