Alþingi getur afturkallað kæruna skv. Landsdómi

Auðvitað hefur það einhverja þýðingu að saksóknari í Landsdómsmálinu á hendur Geir H. Haarde fullyrði að Alþingi hafi vald til að afturkalla kæruna. Ekki þarf þó saksóknarann til vegna þess að Landsdómur sjálfur hefur tjáð sig nánast um málið.

Landsdómur segir á bls. 12 í úrskurði sínum frá því 3. október 2011 (leturbreytingar eru mínar):

Eins og fyrr greinir fer Alþingi samkvæmt 14. gr. stjórnarskrárinnar með ákæruvald í málum, sem það ákveður að höfða gegn ráðherrum fyrir Landsdómi. Ákvörðun Alþingis um málshöfðun er samkvæmt 13. gr. laga nr. 3/1963 gerð með samþykkt þingsályktunartillögu. Í þingsályktunartillögunni „skulu kæruatriðin nákvæmlega tiltekin ... enda sé sókn málsins bundin við þau.“ Sá sem Alþingi kýs til að sækja málið af sinni hálfu, eftir að það hefur tekið ákvörðun um að ákæra, hefur ekki forræði á því hvers efni ákæran er, sem hann gefur út í málinu.

Með þessu tekur Landsdómur af allan vafa um það að Alþingi með ákæruvaldið en ekki saksóknari. 

Telji hann rétt að takmarka eða auka við ákæruatriðin, sem fram koma í þingsályktuninni verður hann að beina því til Alþingis að samþykkja nýja þingsályktun með þeim breytingum sem hann telur rétt að gera. Saksóknari Alþingis hefur því hvorki ákæruvald í málinu né hefur hann forræði á því hvers efnis ákæran er.

Og hér er alveg ljóst að saksóknara ber að fara eftir ályktun Alþingis í einu og öllu og þar með talið efni ákærunnar. Af þessum orðum hlýtur að mega draga þá ályktun að breyti Alþingi ákærunni eða jafnvel felli hana niður, ber saksóknara að virða það ... sem hann og gerir samkvæmt frétt mbl.is. Það er vel.

Þingið getur afturkallað ákæruna

Athugasemdir

[Guðjón Sigþór Jensson, 26.1.2012 kl. 09:59]

Ljóst er að saksóknari er bundinn við orðalag ákæru á hendur kærða. Hins vegar er það mjög umdeilt í stjórnskipunarrétti hvort þingið geti breytt eða afturkallað ákæru eftir að samþykki hefur legið fyrir.

Landsdómi var alltaf ætlað að styrkja eftirlit og aðhald löggjafarvalds og dómsvalds gagnvart framkvæmdavaldinu. Þrátt fyrir að Landsdómur hafi aldrei verið kallaður saman þá þýðir ekki að bera fyrir sig gamaldags oog úrelt lög. Honum er ætlað þetta hlutverk og kannski að þetta sé meginástæðan fyrir því hvers vegna framkvæmdavaldið hefur alltaf verið sterkasti þátturinn í stjórnskipuninni.

Góðar stundir!

Meginreglan er að fyrri ákvörðun verði ekki hnekkt nema til komi nýjar upplýsingar sem gjörbreyta forsendum ákvörðunar.

[Óskar Helgi Helgason (IP-tala skráð) 27.1.2012 kl. 00:59]

Sæll Sigurður síðuhafi jafnan; svo og, aðrir gestir, þínir !

Svo grátt; eigum við landsmenn, Geir H. Haarde að gjalda - og lang stærstum hluta íslenzkra stjórnmálamanna, að það má aldrei verða, að Landsdómurinn gamli (frá 1905), aflétti skyldu Geirs, að mæta fyrir honum, unz niðurstaða er fengin, í þessum málum, öllum.

Með beztu kveðjum; úr Árnesþingi /