Með haustak á Tyrkjum eða hauspoka eftir leik

Íslend­ing­ar hafa haft gott tak á Tyrkj­um en þjóðirn­ar eig­ast við í 9. sinn í Konya í kvöld. Íslend­ing­ar hafa unnið fimm af leikj­un­um átta, Tyrk­ir einn og tví­veg­is hef­ur jafn­tefli orðið niðurstaðan. Stærsti sig­ur Íslands leit dags­ins ljós árið 1991. 5:1 urðu loka­töl­urn­ar á Laug­ar­dals­vell­in­um þar sem Arn­ór Guðjohnsen skoraði fjög­ur mörk.

Þetta segir Mogginn í dag um leik Tyrklands og Íslands í kvöld undir fyrirsögninni: „Með gott tak á Tyrkjum“.

Er ég einn um þá skoðun að úrslit gamalla landsleikja, meðal annars frá þeim tíma er landsliðsmenn beggja liða voru smástrákar, hafi engin áhrif á leikinn í kvöld? Raunar finnst mér það tóm vitleysa að halda slíku fram nema að um haustak sé að ræða en þá má velta því fyrir sér hver haldi hverjum og hvar.

Þetta er eins og fréttaflutningurinn af Eurovision söngakeppninni. Árlega er gerður afar góður rómur af blaðamannafundi íslensku flytjendanna og fá þeir svo osssssalega mikið klapp frá blaðamönnum ... Fyrir vikið eru allir rosalega bjartsýnir og jafnvel er farið að pæla í stað í Reykjavík til að halda keppnina á næsta ári. Svo er niðurstaðan yfirleitt sextánda sætið eða eitthvað lakara. Hafi enginn áttað sig á staðreynd mála þá ráðast útslitin í söngvakeppninni ráðast nebbbbnilega ekki á blaðamannafundi fyrir keppni.

Sama er með fótboltaleiki. Þeir ráðast ekki af einhverri hefð ... úrslitin í leik Hollands og Íslands í síðasta mánuði er glöggt dæmi um slíkt. Fótboltaleikur byggir á einu einföldu atriði, að koma boltanum oftar í mark andstæðinganna en þeim tekst. 

Þrátt fyrir ágæti íslenska landsliðsins verður við ramman reip að draga úti í Tyrklandi, jafnvel skiptir litlu þó þjálfarar okkar og fyrirliði liðsins hafi staðið sig vel á blaðamannafundi. 

Vonandi gengur landsliðinu vel í leiknum, þurfi ekki að hverfa af velli með hauspoka af því að góða takið á Tyrkjum hélt ekki, eða þannig.

Teikningin er af vef Sander Bultman.