Forréttindakrónan og ræfilskrónan

Hér á landi ríkir tvíhyggja um lán og endurgreiðslu þeirra. Flestum finnst rétt að ef lánið er endurgreitt í sömu krónutölu, jafnvel áratugum síðar, séu það full skil ef króna kemur fyrir krónu. Því er haldið fram að ef raunvirði kemur sem gagngjald, þá sé um okur að ræða.

Þannig byrjar Vilhjálmur Bjarnason, alþingismaður, grein um vaxtamál í Morgunblaði dagsins. Hann hefði allt eins getað sleppt því að skrifa þessa grein svo einhliða sem hún er.

Hann nefnir ekki þá staðreynd einu orði að laun eru ekki verðtryggð, veit ábyggilega af því en tekur á sig stóran krók svo greinaskrifin lendi ekki í ógöngum.

Fróðir menn hafa haldið því fram að verðtryggða krónan sé ígildi sérstakrar myntar og hún haldi verðgildi sínu hvað sem á gengur, raunar eins og Vilhjálmur Bjarnason vill halda fram. Hún er því algjör forréttindakróna, ætluð fyrir banka, sparisjóði, lífeyrissjóði og kalla eins og Vilhjálms, lið sem er svo fjarri okkur hinum að allt það sem fram gengur frá því á að vera hinn endalegi stórisannleikur.

Ræfilskróna sem við, almenningur, fáum greitt með, er einnig ígildi sérstakrar myntar, og hún hefur ekki haldið sér vel, ekki frekar en gamli sorrý Gráni í texta og lagi Megasar:

Gamli sorrí Gráni
er gagnslaus og smáður
gisinn og snjáður
meðferð illri af.

Hann er feyskinn og fúinn
og farinn og lúinn
og brotinn og búinn að vera
hann er þreyttur og þvældur og
þunglyndur spældur
og beiskur og bældur í huga.

Ákaflega vel til fundið að vitna í Megas og heimfæra almenningskrónuna yfir á Grána enda er Vilhjálmur ljóðelskur maður og vitnar tíðum í ljóð, rétt eins og hann gerir í grein sinni í Mogganum.

Staðreyndin er einfaldlega sú að verðtryggingin er bitnar hrikalega á almenningi, fólki sem vill til dæmis eignast eigin íbúð rétt eins og hefur í áratugi verið stefna Sjálfstæðisflokksins, flokks okkar Vilhjálms. Verðtryggða krónan er forréttindakróna sem hefur allt það sem krónan sem við almenningur höndlum með dags daglega hefur ekki.

Verðtryggingin er séríslenskt fyrirbæri og veldur því að milljarðar færast árlega frá almenningi til fjármagnsstofnana engum til gagns en kemur í veg fyrir að fólk geti notið sjálfsaflafjár. Afleiðingin er styrkjakerfi eins og vaxtabætur sem raunar allflestir fá en er engu að síður ekkert annað en óþarfi í eðlilegum aðstæðum.

Árið 2011 lagði ég eftirfarandi tillögu fram á landsfundi Sjálfstæðisflokksins:

Sjálfstæðisflokkurinn vill afnema verðtryggingu á húsnæðislánum heimilanna. Það skal gert í áföngum með því að setja þak á árlegar verðbætur sem miðast við 4% fyrir 2012 og 2013, 2% fyrir 2014 og 2015, en verðtrygging verði að fullu afnuminn frá og með 1. janúar 2016.

Samhliða þessu verði sett hámark á vexti, þannig að samtala verðtryggingar og vaxta á lánum ætluðum til húsnæðiskaupa geti ekki verið hærri en 6%.

Auðvitað var ekkert mark tekið á tillögunni og hún og fjöldi annarra teknar saman í eina moðsuðu sem engu skilaði, ekki einum einasta. Vilhjálmur Bjarnason, alþingismaður, má svo halda áfram að berjast fyrir hagsmunum fjármagnseigenda og gegn almenningi í landinu. Það vekur þó spurningar um tilganginn með þessu öllu saman.

Hugsaðu þér, ágæti lesandi. Hefði Sjálfstæðisflokkurinn barist fyrir þessu sjálfsagða máli og fengið því framgengt væru í dag rúmir þrír mánuðir í endalok forréttindakrónunnar.

Er það bara leikur sem stundaður er að gera almenningi erfiðara fyrir rétt eins og tilveran að öðru leyti sé ekki full af nægum vandamálum?

Og hvernig stendur á því að þúsundir Íslendinga hafa hafa frá hruni flutt til útlanda og eignast þar miklu betra umhverfi til að þrífast? Ég veit þetta frá fyrstu hendi, dóttir mín og fjölskylda hennar býr í Noregi.

Hér heima gilda svo tvær krónur. Er nokkur furða þótt fjöldi fólks sér einu glætuna að taka upp annan gjaldmiðil. Enda krónan eins og Gráni, gagnslaus og smáð.

Steinn Steinar orti oft vel. Sárt er að skoða þetta erindi sem Vilhjálmur vitnar í og má skilja sem vonlausa baráttu gegn forréttindakrónunni hans:

Og sjá, þú fellur fyrir draumi þínum
í fullkominni uppgjöf sigraðs manns.
Hann lykur um þig löngum armi sínum,
og loksins ert þú sjálfur draumur hans.

Athugasemdir

[Halldór Egill Guðnason, 25.9.2015 kl. 17:03]

Þakka stórgóðan og hnitmiðaðan pistil. Raunsönn lýsing á óþolandi misskiptingu, sem viðgengst á Íslandi.

Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

[Rafn Haraldur Sigurðsson (IP-tala skráð) 26.9.2015 kl. 08:11]

Góður pistill hjá þér.