Við störfum ekki í tveimur stjórnmálaflokkum samtímis

Það hlýtur að vera ein af hinum óskráðu grundvallareglum í stjórnmálum að fólk í einum stjórnmálaflokki taki ekki þátt í flokkstarfi annars eða gegni þar ábyrgðarstöðum. Þess vegna var ég hissa þér ég frétti af því að samflokksmaður og gamall vinur, Gústaf Níelsson, sé kominn á mála hjá Framsóknarflokknum í Reykjavík, orðinn fulltrúi þess flokks í svokölluðu mannréttindaráði.

Það getur ekki verið annað en algjör dómgreindarskortur eða fljótfærni hjá Gústaf að ljá máls á svoa tilboði, hvað þá að taka því.

Gústaf á að mínu mati aðeins tvo kosti, nákvæmlega sömu kosti og ég og aðrir Sjálfstæðismenn. Annað hvort erum við í Sjálfstæðisflokknum eða göngum úr honum. Við störfum ekki í tveimur stjórnmálaflokkum samtímis.

Hafi það verið dómgreindarskortur hjá Gústa að taka tilboði Framsóknarflokksins þá veit ég ekki hvernig á að lýsa þeim sem bauð. Annað hvort er þvílíkt fámenni í Framsókn í Reykjavík eða að dómgreindin er endanlega horfin hjá þessu fólki.

 

„Óásættanlegt“ að skipa Gústaf

Athugasemdir

[corvus corax, 21.1.2015 kl. 11:46]

Fyrst menn lutu svo lágt að skipa Önnu Kristinsdóttur sem mannréttindastjóra Reykjavíkur skiptir engu máli hvaða viðundur er skipað í mannréttindaráð, þetta apparat verður ekki eyðilagt frekar en orðið er.