Vinstri kjósendur áhugalausir um skulda-, atvinnu- og skattamál

Kjósendur virðast vera flestir sammála um kosningamálin. Þetta kom glögglega fram í fréttum Morgunblaðsins í morgun. 

Engu að síður væri nú gaman að skoða viðhorf stjórnmálaflokkanna til einstakra mála. Morgunblaðið tekur saman viðhorf kjósenda níu stjórnmálaflokka. Það held ég að sé ofrausn, ég ætla að taka fyrir hér fimm flokka. Aðrir skipta ekki nokkru máli, fylgi þeirra er örlítið og breytingar á fylgi þeirra mun ekki hafa nein áhrif nema á vinstri flokkana.

Um 66% kjósenda telja að skuldamál heimilanna sé mikilvægasta málið í komandi kosningum. Kjósendur Vinstri grænna og Samfylkingarinnar eru greinilega ekki á sama máli. Þeir telja væntanlega að skjaldborg ríkisstjórnarinnar hafi líklega dugað ágætlega. Kjósendur Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins auk BF telja hins vegar ekki nóg að gert og bendir það til þess að þessir flokkar séu með þær lausnir á stefnuskrá sinni sem fellur fólki vel í geð.

 Um 55% kjósenda telja mikilvægt að unnið sé að heilbrigðismálum. Þau hafa ríkisstjórnarflokkarnir vanrækt og raunar farið afar illa með. Eina undantekningin er líklega fjárveiting velferðaráðherra Samfylkingarinnar til Landspítalans, en með henni voru laun forstjórans hækkuð svo hann gæti sinnt skurðlækningum auk þess að vera forstjóri. Heilbrigðismál hafa greinilega ekki sama vægi hjá kjósendum Vinstri grænna eða Samfylkingarinnar og hjá hinum þremur flokkunum.

 Um 43% kjósenda telja atvinnumál skipta verulegu máli í kosningunum. Þessu eru kjósendur Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins sammála. Kjósendur Samfylkingarinnar og Vinstri grænna telja væntanlega nóg að gert í þeim málum. Skaust þarna inn klúbburinn Dögun sem virðist hafa frekar lítinn áhuga á atvinnumálum. Varla má reikna með því að þeir sem eru atvinnulausir kjósi Samfylkinguna eða Vinstri græna. of miklu munar á viðhorfum kjósenda til að það gerist.

 Um 26% kjósenda telja skattamál vera mikilvægan málaflokk. Kjósendur Sjálfstæðisflokksins skera sig úr þó varla nema vegna þess að þeir áliti skatta of háa. Kjósendur vinstri flokkanna hafa ekki áhuga á skattamálum enda misskilja Vinstri grænir, Samfylkingin og Björt framtíð algjörlega stöðuna og það verður þeim dýrt. Hins vegar er ekki aftur snúið. Þessir flokkar kunna ekkert fyrir sér nema gamaldags skattlagningu. Kjósendur finna greinilega fyrir skattaáþjáninni og vilja að henni linni.

 Um 20% kjósenda telja Evrópumálin skipti máli. Kjósendur Vinstri grænna, Framsóknarflokksins og Sjálfstæðisflokksins eru alls ekki á þessari skoðun. Með rökum má telja að þeir séu algjörlega á móti inngöngu í ESB. Kjósendur Samfylkingarinnar og hjáleigunnar (að ógleymdri forystu VG) eru hins vegar á öndverðri skoðun og vilja án efa ganga í ESB. Í þessu birtist einfaldlega sá munur sem er á viðhorfum til málefna á krepputímum.

 Um 16% kjósenda telja stjórnarskrármálið mikilvægt. Kjósendur Sjálfstæðisflokksins og raunar Framsóknarflokksins telja það sáralitlu skipta, annað sé mikilvægara.

Af einhverjum ástæðum eru kjósendur ríkisstjórnarflokkanna og hjáleigunnar á annarri skoðun. Má vera að þeir finni ekki fyrir lífsbaráttunni eins og aðrir, skattar hafi ekki áhrif á þá eða atvinnumálin og jafnvel séu þeir sáttari við íbúðaskuldir sínar.

Þegar litið er yfir ofangreindar töflur gæti einhver notað útslitinn frasa og fullyrt að í landinu byggju tvær ólíkar þjóðir. Og í raun og vera má segja svo. Í öllum megindráttum er gríðarlegur munur á viðhorfum kjósenda vinstri flokkanna og Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins.

Í fljótu bragði mætti álykta sem sem að skuldamál, atvinnumál og skattamál truflaði ekki vinstra fólk. Miðjan og hægra fólk hefur hins vegar áhyggjur af þessum málum, líklega vegna þess að þau brenna á þeim dags daglega.

19. apríl: Í gær sleppti ég að setja inn upplýsingar um umhverfismál því mér þótti pistillinn orðinn heldur langur. Geri það hér með vegna athugasemdar Ómars Ragnarssonar. Vísa að öðru leiti til athugasemdar minnar hér fyrir neðan. 

Athugasemdir

[Ásgrímur Hartmannsson, 18.4.2013 kl. 21:23]

Mér sýnist þeir almennt frekar áhugalausir - meira að segja um það sem þeir hafa hlutfallslega mestan áhuga á.

[Sigurður Gunnarsson, 19.4.2013 kl. 07:57]

Alltaf rétt að láta andstæðinga njóta sannmælis. Vinstri stjórninni tókst að hindra þjóðargjaldþrot og fékk almenning til að samþykkja mikið skert kjör. Hægri stjórn hefði vart tekist það. Hins vegar var atvinnustefna fráfarandi stjórnar skelfileg.

Næsta kjörtímabil verður ekki auðvelt. Varnarbaráttan er að mestu búin, en nú tekur við uppbygging og endurskoðun reglna sem tryggir að nýtt hrun endurtaki sig ekki. Reglur um bætt viðskiptasiðferði. Slíkar reglur myndu Steingrímur og Jóhanna eiga erfitt með að leggja fram. Slíkt yrði bara afgreitt sem kommúnista forræði. Því miður sé ekki ekki að hægri menn hafi unnið heimavinnu sína, en vonandi taka þeir sig á. Nútímaviðskipti kalla á nýjar og skarpari reglur, annars hverfur gagnkvæmt traust í viðskiptum og trú á hlutabréfum minnkar, sem leiðir til minna einkaframtaks og meiri kreppu, sem bætist við það ástand að nú fara þriðjaheimsríkin að sækja að og vilja stærri sneið af kökunni. Það gæti leitt til varnarstöðu víða um heim. Bandaríkin t.d. virðast stefna beint í ríkisgjaldþrot.

[Ómar Ragnarsson, 19.4.2013 kl. 10:06]

Afdrifaríkasta málið sem nú er uppi varðandi framtíðina og komandi kynslóðir varðar byggingu álvers, sem mun þurfa álíka mikla orku og Kárahnjúkavirkjun og skapa kerfi virkjanamannvirkja frá Reykjanestá austur í Skaftafellssýslu og upp á hálendið með gríðarlegum náttúrufórnum.

Helmingur komandi virkjana er þannig, að þær endaast aðeins í 50 ár. Þá munu barnabörn okkar standa frammi fyrir því að ná í staðinn í 1200 megavött einhvers staðar annars staðar, þ. e. klára slátrun allra háhitasvæða landsins. 

Ekki er minnst á þetta mál, sem snertir allar óbornar kynslóðir landsins. Í staðinn er, eins og 2003, lofað fljótteknum peningum og hagvextinum og yndislegu þenslunni sem þeir geti skapað.   

[S i g u r ð u r S i g u r ð a r s o n, 19.4.2013 kl. 10:15]

Ég tek undir áhyggjur þínar, Ómar. Menn vinka núna sæstreng eins og hann sé pyngja full af silfri. Án efa eiga margir eftir að freistast í því máli.

Hérna fyrir ofan hef ég bætt viðm upplýsingum um umhverfismál. Þau sýna að kjósendur Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks telja þau ekki mikilvægustu mál kosninganna. Ástæðan er einföld og hún er sú að kjósendur þessara flokka einbílina líklega frekar á eigin afkomu og framfærslu, það séu mikilvægustu málin þegar upp er staðið eftir kosningar.

Ég er ekki sammála þessu mati og tel að við þurfum að huga mjög vandlega að umhverfis- og náttúruvernd. Vítin eru til að varast og þau eru mörg í þessum málaflokkum.