Sveitarstjórnir ráðast gegn ríkisstjórn

Óhætt er að fullyrða að frumvörp ríkisstjórnarinnar um fiskveiðistjórnun og veiðigjöld hafi tekið snarsnúning með auglýsingu sveitarstjórnarmanna í þrjátíu og fjórum sveitarfélögum í Morgunblaðinu í morgun. Í því vara er sterklega varða við samþykkt þessara frumvarpa.

Undirritaðir telja að þessi varnaðarorð, sem fylgja frumvörpunum, séu meira en næg ástæða fyrir alþingismenn til að leggja málin til hliðar frekar en að stuðla að því að lögfesta þau og stuðla þannig að „umhleypingum“ með alvarlegum afleiðingum fyrir fólk og fyrirtæki í sjávarbyggðum landsins, m.a. mögulegri lækkun launa sjómanna og fiskverkafólks, lækkunar útsvarstekna sveitarfélaga, minni fjárfestingagetu sjávarútvegsfyrirtækja á landsbyggðinni og þar með enn minni atvinnuuppbyggingu á landsbyggðinni en nú er.

Við slíkt verður ekki unað. 

Nú verður örugglega gagnrýnt að ekki eru öll sveitarfélögin einhuga í þessu máli og ekki skrifa allir sveitarstjórnarmenn undir. Ekki er við því að búast að glerharðir Samfylkingarmenn eða vinstri-grænir skrifi undir, ef til vill þora þeir það ekki.

Eins verður ábyggilega gagnrýnt að sveitarstjórarmenn í Húnavallahreppi og Fljótdalshéraði, sem hvergi á land að sjó, skuli taka þátt. Einar Olgeirsson, sá kunni kommúnisti, sagði hins vegar á sínum tíma að enginn væri eyland. Líklega á það við ennþá.

Aðalatriðið er hins vegar að ríkisstjórnin stendur nú frammi fyrir þeim kostum að vaða áfram í pólitískri herferð sinni, sem einskis stuðnings nýtur, eða bakka með málin og taka tillit til andstæðra skoðana.

Hvernig var það annars með þessi „samræðustjórnmál“ Samfylkingarinnar? Eru þau til þess eins að kjafta þá í kaf sem eru ekki sammála þessum skrýtna stjórnmálaflokki eða var einhver dýpri merking með þeim?

Merkilegt er til þess að hugsa að þessi ríkisstjórn sem skreytti sig með fögrum fyrirheitum og nöfnum eins og til dæmi „norræn velferðastjórn“ skuli á valdatíma sínum lenda í gríðarlegum andbyr með hvert málið á fætur öðru. Og alltaf neitar hún að taka tillit til andmæla, raunar ekki fyrr en í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Vígmóð, blóðug og sundruð situr hún enn um sinn en veit ekkert hvað hún á að gera. Í annað sinn er Samfylkingin í þessari stöðu. Má búast við að hún slíti stjórnarsamstarfinu eins og síðast?