Ekki fallegur en frábær á flugi

Múkkinn eða fýllinn er afskaplega flugfimur fugl, ef þannig má komast að orði. Hann er ekki beinlínis fallegur en vinnur á. Stundum hef ég tekið myndir af honum en aldrei þó fleiri en um daginn.

Þessa mynd setti ég saman af mörgum myndum af múkkum sem iðkuðu listir sínar einhvers staða lengst uppi í fjalli þar sem uppstreymi var gott.  Sjá má hvernig hann ber sig í svifinu, sveigir og beygir fjaðrir og gott ef ekki dúkka upp flapsar á einum fuglinum. Ef til vill hafa einhverjir fleiri en ég gaman af þessu.

Vísindavefurinn segir svo um múkkann:

Fýlsunginn kemur mjög feitur úr hreiðrinu og vegna þyngdar sinnar nær hann ekki að hefja sig til flugs þegar hann lendir á þurru landi. Sama gildir þegar hann lendir á sjó, nema að hreyfing sjávarins, vindur og löng flugbraut (sjórinn sjálfur) gera honum auðveldara að ná vindi undir vængina. 

Fullorðinn fýll getur einnig átt erfitt með að hefja sig til flugs á landi þar sem hann nær sér ekki á flug úr kyrrstöðu heldur þarf tilhlaup. Það má því segja að fýllinn sé aðlagaður sjónum á þann hátt að hann notar yfirborð sjávar sem hlaupabraut þar til hann nær nógu miklum hraða eða góðri vindhviðu til að hefja sig á loft. 

Fýlar geta þó gert sér hreiður í hömrum langt inni í landi. Því er ekki ólíklegt að einn og einn ungi rati ekki til sjávar þegar hann yfirgefur hreiðrið en lendi þess í stað inni í landi þar sem hann á lítinn sem engan möguleika á að ná sér á flug aftur. Sterkur mótvindur veitir honum þó stundum byr undir báða vængi og gæti þannig komið honum til bjargar frá kjafti tófunnar eða fjárhundsins á næsta sveitabýli. 

Undir sumarlok lenda oft margir fýlsungar á götum og í húsagörðum íslenskra sjávarþorpa. Þessir ungar ná sér heldur ekki á flug en þá eru það börnin í þorpinu sem koma þeim til bjargar.