Svört atvinnustarfsemi er afleiðing ekki orsök

Hvað er athugunarvert við „svarta atvinnustarfsemi“? Ekkert, segi ég. Alls ekkert miðað við ástandið í þjóðfélaginu. Ástæða er til að hvetja sem flesta sem hafa ekkert annað til að reyna að hafa framfæri sitt af tekjum sem ekki eru gefnar upp.

Gerum okkur grein fyrir þeirri staðreynd að um 12.000 manns eru atvinnulausir á landinu. Þessi tala á aðeins við um þá sem eru skráðir atvinnulausir. Fyrir fjölda fólks er tilgangslaust að skrá sig á atvinnuleysisskrá, það fengi aldrei neinar bætur. 

Gerir fólk sér grein fyrir fyrir því hversu mikil kvöl það er að hafa ekki vinnu, geta ekki framfleytt sér og fjölskyldu sinni, greitt afborganir af húsnæðislánum, geta veitt sér smáræði eins og að fara í leikhús eða bíó eða jafnvel fara stöku sinnum út að borða, keypt afmælisgjafir ...

Áður en fólk fordæmir svarta atvinnustarfsemi þarf að skoða þær aðstæður sem skapa hana. Nefnum nokkrar sem sérstaklega takmarka fjárhagslegt sjálfstæði fólks:

 

1. Atvinnuleysi, langtíma 
2. Háir skattar
3. Vextir, verðtryggingin
4. Verðbólga

 

Munum að ríkisstjórnin hefur ekkert gert til að draga úr atvinuleysi en segir sífellt að fjöldi starfa sé „í pípunum“. Skattar hafa verið hækkaðir upp úr öllu valdi, stýrivextir hækka og verðbólgan eykst.

Veit enginn að forgangsröðun ríkisstjórnarinnar er röng og þess vegna hefur hún engin tök á aðstæðum. Sú stefna sem byggir á öðru en atvinnuuppbyggingu er gagnslaus. Þjóðin þarf á aukinni verðmæltasköpun að halda, erlendum fjárfestingum, fjárfestingum innlendra aðila, stórauknum útflutningi. Þannig verður hagvöxtur og hann er hverri sjálfstæðri þjóð nauðsynlegur.

Á meðan ástandið er svo slæmt sem raun ber vitni verður til svört atvinnustarfsemi. Fólk gerir allt til að bjarga sér og sínum. Svo grætur skattrannsóknastjóri og kvartar undar undanskotum frá skatti og fjármálaráðherra bætir við eftirlitsmönnum (sem líklega er atvinnuskapandi ef út í það er farið). Líklega finnst þessum herramönnum skárra að fólk svelti en hafi einhverjar svartar tekjur. Og svo hefst gamli sálmasöngurinn um samfélag, samneyslu og allt þetta. Munum bara að svört atvinnustarfsemi er afleiðing af efnahagsástandinu, hún olli því ekki.