Hvað segir Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn um þetta?

Ekki er beinlínis allt í sóma hér á landi þótt Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn hafi lýst yfir ánægju sinni með árangri ríkisstjórnarinnar og þar með hætt eftirliti sínu. Þetta verður Helga Magnússyni, formanni samtaka iðnaðarins, dálítið umhugsunarefni og í grein á bls. 17 í Morgunblaðinu í dag, þriðjudag.

Helgi er á þeirri skoðun að hagvaxtarleiðin leggi grunn að góðum kjörum fólks. Ríkisstjórnin virðist ekki vera á sömu skoðun.

Hann telur upp átján atriði sem velferðarstjórnin hefur annað hvort ekki náð tökum á eða er einfaldlega hluti af stefnu hennar:

 

• Atvinnuleysi er enn í hæstu hæðum og ekkert bendir til þess að það minnki umtalsvert á næstunni.
• Atvinnuleysi er einnig farið að verða varanlegt hjá stórum hópum en ekki einungis tímabundið
• Fólk hefur flúið land. Við erum að missa fólk úr mikilvægum stéttum til útlanda. Það hefur óbætanlegt tjón í för með sér.
• Um 20 þúsund störf hafa tapast.
• Aukin hætta er á að námsmenn sem halda utan sjái sér ekki hag í að flytjast heim og taka þátt í því að efla þjóðfélagið til framtíðar
• Kaupmáttur hefur rýrnað stórlega. Kaupmáttur ráðstöfunartekna fólks hefur fallið um tugi prósenta.
• Vextir fara hækkandi, m.a. vegna rangrar ákvörðunar Seðlabankans um að hækka vexti. Var það til að slá á þenslu? Hvaða þenslu?
• Verðbólga er tekin að vaxa á ný. Ekki verðbólga vegna athafna eða þenslu heldur verðbólga vegna skorts á fjárfestingum og hagvexti.
• Fjárfestingar í landinu á síðasta ári voru í sögulegu lágmarki í 70 ár.
• Hagvöxt hefur vantað. Vonir stóðu til að með réttum ákvörðunum mætti koma hagvexti hratt í 4-5%. En vegna seinagangs og viljaleysis stefnir í allt of lítinn hagvöxt, e.t.v. einungis 1-2% á ári – sem gerir lítið til að vinna á óleystum vandamálum. Án öflugs hagvaxtar stefnir hér í áframhaldandi stöðnun og stöðnunarverðbólgu.
• Allt of hægt gengur að rétta við erfiða skuldastöðu fólks og fyrirtækja. Enn eru þúsundir fyrirtækja án úrlausna á því sviði og tugir þúsunda heimila.
• Íslendingar búa enn við gjaldeyrishöft. Hvernig ætla menn að losna við þau og setja íslensku krónuna í forgrunn að nýju? Eru einhverjar líkur á því að það takist á næstunni?
• Gjaldeyrishöftin draga mikinn mátt úr hagkerfinu. Þau valda því einnig að mikilvægir mælikvarðar eru villandi. Gengið er rangt skráð vegna gjaldeyrishaftanna og verðbólgan er raunverulega meiri.
• Þrátt fyrir ítrekaða samninga við ríkisvaldið um að ryðja úr vegi hindrunum vegna hagvaxtarskapandi framkvæmda á sviði orkunýtingar, stóriðju, annars iðnaðar og samgangna – gengur hvorki né rekur. Mikilvæg mál frestast og eru tafin aftur og aftur. Stöðugleikasáttmáli var gerður fyrir tveimur árum sem tók á helstu þáttum. Fæst gekk eftir og ekkert af því sem mestu varðaði um hagvöxt.
• Ríkisstjórnin hefur valið tímann eftir efnahagshrunið til að fara í stríð um stefnu í sjávarútvegsmálum til framtíðar. Vegna þess er ríkjandi skaðleg óvissa í sjávarútvegi og forsendur þar til framkvæmda, fjárfestinga og ákvarðana eru brostnar í bili. Einmitt þegar þjóðin þarf hvað mest á öflugri framþróun í greininni að halda.
• Landsmenn eru að sligast undan skattpíningarstefnu ríkisstjórnarinnar. Skattar eru komnir í hæstu hæðir, jafnt beinir og óbeinir skattar. Og enn er hótað frekari skattahækkunum.
• Hin grimma skattastefna dregur máttinn úr atvinnulífinu, fjárfestar hika og erlendir fjárfestar eru hræddir við þann óstöðugleika sem hringl í skattastefnu veldur. Einn og einn ofurhugi lætur samt ekki hugfallast. Almenningur kvartar sáran undan skattpíningunni.
• Er Icesave ekki enn í uppnámi?