Gjaldþrotalög gagnast ekki vegna vanskilakskráa

LÖG um að skuldir fyrnist tveimur árum eftir gjaldþrot er svo sem góðra gjalda verð. Í það vantar þó tvö mikilvæg atriði, án þeirra ná lögin ekki tilgangi sínum.

• Með gjaldþroti fer viðkomandi á vanskilaskrá sem í raun hefur miklu alvarlegri afleiðingar fyrir fólk en sjálft gjaldþrotið. Svo lengi sem það er á slíkri skrá er lífið afar erfitt og nær ómögulegt að taka lán og byrja upp á nýtt þó borðið eigi að heita nýtt. Allt verður að vera staðgreitt og jafnvel kreditkort fæst ekki útgefið þeim sem í gjaldþroti hafa lent.
• Fílsminni bankanna er stórkostlegt vandamál. Þeir hafa komið sér upp afar þróuðum hugbúnaði og í þeim er að finna þeirra eigin vanskilaskrá. Hafi banki, hvaða nafni sem hann nefnist, hversu oft hann hefur orðið gjaldþrota, hvort sem tilvera hans hófst fyrir eða eftir hrun, á þessari eða síðusu öld, þá man hann allt. Bankarnir samþykkja aldrei aftur þann sem eitt sinn hefur farið í gjaldþrot. Viðkomandi er sí og æ snýtt upp úr þessari lífsreynslu sem fólki verður um alla framtíð meinað að gleyma.

Til að lög um tveggja ára fyrningu skulda þurfi að ná árangri verður að jafnframt að þurrka út skráningu á vanskilaskrá og krefjast þess að bankarnir láti af mannvonsku sinni og ruddamennsku.

Breyting á gjaldþrotalögum tekur gildi

Athugasemdir

[Jónas S Ástráðsson, 3.1.2011 kl. 14:18]

Þörf ábending Sigurður.

[Gunnlaugur I., 3.1.2011 kl. 20:15]

Algerlega sammála þér Sigurður. Því miður þá þekki ég þetta á eigin skinni.

Fílsminni þessara gutta er þvílíkt að þó maður hafi aðeins verið pýndur fyrir 20 árum til þess að gangast í bakábyrgðð fyrirtækis sem við rákum nokkrir saman og leiddi síðan til gjaldþrots fyrirtækisins þegar bankinn gjaldfelldi öll lán þess fyrirvaralaust og gekk síðan af hörku fram að okkur eigendunum og við flestir misstum allt okkar og fórum í persónulegt gjaldþrot, þá eru þeir enn með mig á svörtum listum, þó svo þeir sjálfir séu lentir í stærstu gjaldþrotum og fjármálasukki Íslandssögunnar. Lengi vel var það svo að ég fékk ekki einu sinni debit kort í nokkrum banka, þó svo þessum kortum væri otað að fullu að ólögráða börnum mínum í stórum stíl.

Þessu verður að breyta.

[Örn Gunnlaugsson, 3.1.2011 kl. 21:36]

Þetta verður þó sú bót að viðkomandi á möguleika á að eignast eitthvað á pappírunum án þess að verða hundeltur. Og ég segi fyrir mína parta að ekki hef ég áhuga á að gera neitt í samvinnu við þessi glæpahyski næstu árhundruðin. Það er hægt að fá kreditkort en bara fyrirframgreitt og debetkortið er ekki mál, bara síhringikort. Best er svo að blanda íslenskum fjármálafyrirtækjum sem minnst í sín mál sem mögulegt er um ókomna framtíð. En það þarf líka að koma þessum bankamönnum á lista sambærilegum og creditinfo er með með tilvísun til glæpa þeirra.

[S i g u r ð u r S i g u r ð a r s o n, 4.1.2011 kl. 00:17]

Verst af öllu er að bankarnir hafa ítrekað litið framhjá vanskilaskrám sínum þegar um er að ræða einstaka vini eða klíkur. Þá skipta mörg hundruð milljón króna vanskil engu máli. Þeir sem ekki eru í náðinni eru hundeltir.

[Jón Aðalsteinn Jónsson, 4.1.2011 kl. 08:48]

Er ekki málið að almenningur stofni sína óopinberu skrá og hætti að skipta við þau fyrirtæki sem eru á henni. Gjalda líku líkt