Greining á þeim sem mótmæltu á Austurvelli í gær

Þriðji dagur mómæla á Austurvelli var í gær. Ég fór þangað ásamt vinstri sinnuðum vini mínum sem taldi sig endilega þurfa að sýna samstöðu. Mér fannst í lagi að fara með enda alltaf gaman að vera í mannfagnaði. Hins vegar var ég ekki að mótmæla. Forsætisráðherrann virtist vera farinn frá og ég var þokkalega sáttur.

Svo fór eins og mig grunaði að hópurinn á Austurvelli skiptist í þrennt. Stór hluti var að mótmæla ríkisstjórn sem hann hafði aldrei kosið, hafði aldrei líkað við og var alla tíð á móti. Til hans heyrir Illugi Jökulsson, rithöfundur og gamall kunningi. Hann barði af viti á álgrindurnar en ekki striti, afar taktfast og lét engan bilbug sjá á sér.

Svo voru það mótmælendurnir sem stóðu hjá, mótmæltu með viðveru sinni, kjöftuðu við vini og kunningja, hlógu og skemmtu sér hið besta. Einn af þeim sem ég kom auga á var Stefán Benediktsson, fyrrum kennari minn úr MR, og landvörður í Skaftafelli, eðalkrati. Hann hefur aldrei kosið Sjálfstæðisflokkinn eða Framsóknarflokkinn, er andstæðingur ríkisstjórnarinnar og myndi ábyggilega aldrei viðurkenna að neitt gott gæti komið frá henni.

Svo var það þriðji hópurinn, svona lýður eins og ég. Þetta voru þeir sem komu af einskærri forvitni, vildu sjá mann og annan. Þarna sá ég nokkra íhaldsdurga og frjálshyggjumenn sem röltu á milli manna og skemmtu sér ábyggilega eins og vinstrisinnarnir. Gæti trúað að þetta hafi verið 5 til 10% af mannfjöldanum.

Ekki má gleyma útlendu ferðamönnunum. Þeir voru nokkrir þarna, sumir sátu fyrir utan veitingahús og sötruðu bjór, aðrir röltu með bjórinn sinn um forugan Austurvöll og veltu ábyggilega fyrir sér mannlegu eðli.

Loks má spyrja hverja vantaði á Austurvöll. Jú, alla þá almennu borgarar úr flestum ef ekki öllum flokkum sem þótti það nóg að forsætisráðherrann segði af sér. Í gær voru um tvö til þrjú þúsund manns sem iðkuðu mótmæli. Á mánudaginn voru á Austurvelli um 20.000 manns samkvæmt því sem lögreglan segir. Sé það rétt eru hugsanlega um 17.000 manns af þeim sem mótmæltu bara ágætlega sáttir við afsögn forsætisráðherra - eða nenntu ekki að koma.

Við félagarnir gengum um Austurvöll í tæpan klukkutíma. Loks samþykktum við einróma að nóg væri mótmælt, svona að meðaltali, fórum á veitingastaða og fengum okkur bjór. Það reyndist góð hugmynd.

Athugasemdir

[Jónas Ómar Snorrason, 7.4.2016 kl. 11:14]

Um leið og þú steigst fæti á Austurvöll, varðstu að númeri Sigurður. Eins ósanngjarnt og það er(mtt þíns álits á mótmælunum), þá er ansi landsótt skilgreining þín til mótmælenda. þetta lítur út eins og þú hafir ekki gert annað en að taka margar stikkprufur á afstöðu fólks meðan þú varst þarna staddur, samt rétt álpaðist þú þangað nánast fyrir slysni. Kjósir þú að styðja óheiðarleika, þá gerir þú það. En í guðana bænum, reyndu ekki að réttlæta það fyrir nokkrum viti bornum manni.

[S i g u r ð u r S i g u r ð a r s o n, 7.4.2016 kl. 11:32]

Jónas Ómar Snorrason, eins og mér þykir mikil virðing í því að þú skulir vilja lesa pistlana mína þá verð ég að taka það fram að ég skrifa þá af hjartans einægni og um leið get ég ekkert af því gert þó einhverjir kunni að vera ósammála mér. En að brigsla mér um óheiðarleika eða að ég styðji óheiðarlegt fólk finnst helst til langt gengið. Ég iðka þá list sem ég kann og það væri nú meiri andskotans vitleysan ef ég leyfði einhverjum að ritskoða mig. Þú verður bara að lifa við það.

[Valdimar Samúelsson, 7.4.2016 kl. 13:12]

Góðar upplýsingar en hver skildi hafa gleymt að  senda twitter skilaboð í dag og hver er yfir Twittarin. Þetta var reyndar skrípaleikur og ekkert á vegum þjóðarinnar sem sat heima eða við vinnu sína við að halda hjólunum rúllandi. 

[Bjarni Jónsson, 7.4.2016 kl. 13:54]

Athygliverð greining, Sigurður;

Lýðskrumarar málefnasnauðrar stjórnarandstöðu telja sig nú himin hafa höndum tekið og vilja slá sig til riddara sem krossfara gegn skráningu eigna í aflandsfélögum.  Það er holur hljómur í þessum áróðri, svo að vægt sé til orða tekið, því að í desember 2010, sem sagt á valdatíma þessara loddara, var gerð breyting á gjaldþrotaskiptalögum nr 21/1991 og mælt svo fyrir um, að allar kröfur á hendur þrotamanni fyrnast á 2 árum frá skiptalokum.  Þetta þýðir, að þeir, sem flutt hafa eigur sínar til Tortólu og síðan lýst sig gjaldþrota þurfa ekki að óttast, að þetta fé verði sótt og fært kröfuhöfum þeirra að liðnum 2 árum frá skiptum.  Vinstri stjórnin var vöruð við þessu, en hún kærði sig hvorki um að hlusta á rödd skynsemi né réttlætis í þessu máli né öðrum.  Þetta óhæfa fólk gerir nú kröfu til að fá aftur að stjórna ríkisvaldinu.  Gegn því þarf að berjast með kjafti og klóm. 

Með góðri kveðju /