Pólitískur ómöguleik Gnarss og sýndarveruleiki Blöndals

Ef ómögulegt reynist að ná í annaðhvort borgarstjórann eða aðstoðarborgarstjórann þá hafa blaðamenn val um að hringja í einhvern þeirra þrettán starfsmanna sem í dag starfa hjá upplýsinga- og vefdeild Reykjavíkurborgar. Til að gæta sanngirni er rétt að taka það fram að einungis fjórir af starfsmönnum deildarinnar, auk deildarstjórans sem titlaður er upplýsingastjóri, gegna hlutverki upplýsingafulltrúa.

Þetta segir Skúli Hansen, framkvæmdastjóri og blaðamaður í Morgunblaði dagsins, og upplýsir um leið eitt stærsta pólitíska leyndarmál Besta flokksins/Bjartrar framtíðar. Þetta hefur eiginlega ekki mátt segja opinberlega af því að Jón Gnarr er svo góður gæi og skemmtilegur.

Hitt vita þeir sem vilja að þekking Jóns Gnarrs á rekstri, borgarmálum og stjórnsýslu borgarinnar er svo til engin. Þess vegna hafa fjölmiðlar haldið hlífiskildi yfir honum að beiðni Besta/Bjartrar.

Í upphafi kjörtímabilsins varð borgarstjór sér iðulega til skammar í viðtölum, hann þekkti ekkert, svaraði út í bláinn, flissaði og mælti tóma steypu. Þó var titlaður borgarstjóri og með afar há laun sem slíkur.

Niðurstaðan varð því sú að skrifstofu stjóri borgarstjórnar var hækkuð í tign og annaðist þau störf borgarstjóra sem Jón Gnarr kunni ekki, sem sagt allt en án titils og launa. Jón Gnarr fékk hins vegar að leika sér með það sem hann kunni, til dæmis að gera heimildarmynd um sjálfan sig, opna sýningar, hitta börn, taka þátt í ýmiss konar útisamkomum og þess háttar. Þetta hefur gert það að verkum að margir telja hinn „sýnilega“ borgarstjóra þann besta sem Reykjavíkurborg hefur átt. Skammt virðist þó á milli þess „sýnileika“ og starfslegs „ómöguleika“ svo gripið sé til orðs sem deilt er mun meira um en hæfileika borgarstjórans í rekstri og stjórnsýslu.

Skúli Hansen er afar undrandi á því að Reykjavíkurborg þurfi „...margfalt stærri upplýsingadeild að halda en stærstu stofnanir og fyrirtæki landsins?“. Um leið beindir hann á að kostnaður við báknið sem Besti/Björt framtíð og Samfylkingin hafa komið upp er 93,5 milljónir króna á þessu ári. Skýringin er einföld og ég efa það ekki að Skúli viti hana, þeir vita sem vilja. Þetta er gert til að koma í veg fyrir að Jón Gnarr þurfi að standa fyrir máli sínu hjá almenningi og fjölmiðlum - kostnaður við varnarmúrinn.

Hugmyndasmiðurinn og sá sem ber ábyrgð á þessu er svokallaður aðstoðarborgarstjóri sem í raun hefur gegnt embætti borgarstjóra de facto síðan skrifstofustjórinn, sem áður er nefnd, hrökklaðist í burtu með gallið í kokinu eftir rúmt ár með Besta/Bjartri framtíð.

Enginn kaus Sigurð Björn Blöndal sem borgarstjóra en líklega hefur hann gengt starfinu þokkalega miðað við aðstæður - og ábyggilega á góðum launum en án titilsins.

Þetta er hins vegar dýrt fyrirkomulag.  Hann kom reynslulaus í starfið, hann eyddi peningum í varnarmúrinn í kringum Jón Gnarr og gætti ekki að almannatengslum, hélt ekki hverfafundi, passaði upp á að Besti/björt framtíð mætti ekki almenningi á neinum vettvangi.

Hann hefur pólitískt nef enda ætlar hann sér borgarstjóratitilinn, launin og hefðina, kominn í fyrsta stæi hjá Bjartri framtíð. Hann skynjaði að fólk út um alla borg er reitt og óánægt eftir störf Besta/Bjartrar framtíðar og Samfylkingarinnar. Það verður þungur baggi fyrir Blöndal að bera í aðdraganda nýrra kosninga. Nú kemur að því sem hann hingað til forðaðist,  það sem Jón Gnarr þorði ekki, ... að mæta Reykvíkingum á kosningafundum. Það verður án efa skáldsaga eða sýndarveruleiki ómöguleikans.