Er ekki betra að fá skatt af bónusgreiðslum heldur en ekki neitt?

Nú held ég að sé kominn tími fyrir þingmenn og aðra að róa sig aðeins. Ekki það að ég ætli hér að verja bónusgreiðslur á vegum kröfubúa gömlu bankanna, þær geta hvort tveggja verið góðar sem og slæmar, jafnvel siðlausar. Í því felst ekki stóra málið.

Hefði svona haldið að almennur „ómöguleiki“ ætti nákvæmlega við ef þrotabú ætlaði að greiða starfsmönnum sínum bónus. Fyrir hvað eiginlega, fyrir rukkunarstörf? Látum það nú vera.

Svo kemur þetta merkilega „en“ ... Spurningin er þá sú, hver á þrotabúið? Svarið er einfalt, kröfuhafarnir eiga það. Ekki íslenska ríkið og ekki íslenska þjóðin.

Ákveði kröfuhafarnir að umbuna starfsmönnum þrotabúsins fyrir eitt eða annað fá þeir einfaldlega sjálfir minna í sinni hlut. Tapið er þar af leiðandi algjörlega kröfuhafanna, ekki þjóðarinnar, ekki ríkisins ekki einhverra einstaklinga eða hópa.

Svo er það allt annað mál hvort einhverjum finnst í hita umræðunnar að ríki eða þjóðin eigi „skilið“ að fá þessa peninga í sínar hendur í ljósi hrunsins og eftirkasta þess. Það mun hins vegar aldrei verða vegna þess að ef kröfuhafar gömlu bankanna greiða ekki umrædda bónusa fær hvorki ríkið né þjóðin neitt.

Greiði þrotabúið þessa bónusa fær ríkisvaldið sinn hluta sem staðgreiðslu. Það er nú svo sem ekkert slæmt að af einum milljarði króna fái ríkið 425 milljónir króna í skatta, sé talið rétt fram í staðgreiðslu og greidd lífeyrissjóðsiðgjöld. Við þessa fjárhæð kann tryggingagjald að bætast sem er 8.65%.

Þó ég sé einn af öreigum þessa lands sé ég engum ofsjónum yfir þessum launum og tel þar að auki ríkið fái sinn skerf sem án bónusanna hefði það ekki fengið.

Nú kann þingmönnum enn að vera heitt í hamsi og þeir vilji ráðast með skóflum og hrífum gegn þeim ófögnuði sem bónusar eru í fjármálafyrirtækjum og vísast munu þeir grípa til einhverra vanhugsaðra ráða. Í hita leiksins ...

Hversu skynsamlegt er það? Þá verða bónusar bara lagðir af og þrettándi eða fjórtándi mánuður ársins tekinn upp í launagreiðslum fyrirtækja rétt eins og gerðist hjá bönkunum í gamla daga (og er kannski enn).

Er ekki skárra að hafa þetta allt uppi á borðinu en að láta vígfima lögfræðinga, endurskoðendur og fjármálaspekúlanta fela þetta allt saman eins og gert var á árunum fyrir hrun? Ég bara spyr.

Vilja háa skatta á kaupauka

Hin eina og sanna fartölva

Síðasta föstudag þurfti ég að leita á bráðamóttöku Landspítalans í Fossvogi og dvaldi þar langdvölum meira eða minna alla helgina. Lét það ekki mikið á mig fá en fylgdist grannt með starfsháttum þarna innan dyra og þjónustu sem ég og aðrir fengum.

Skemmst er frá því að segja að hún var til mikillar fyrirmyndar. Frábært starfsfólk og öll vinnubrögð afar fagleg. Eina sem ég get sett út á eru stólarnir sem sjúklingar eru nauðbeygðir til að nota. Held ég þurfi endurhæfingu eftir langsetur á þeim.

Þrátt fyrir að krankleiki minn og annarra sé ekki neitt skemmtiefni gat ég ekki annað en glott (hló inni í mér af almennri tillitssemi) þegar ég sá starfsmann vaða um ganga og ýta á undan sér háborði með tölvu, og hamraði hann ótt og títt á hana.

Datt mér í hug að þarna væri komin hin eina og sanna fartölva.

Dagur borgarstjóri gagnrýnir skólastjórnendur fyrir að fara í fjölmiðla

En mér finnst ekki að við sem stjórnendur borgarinnar þurfum að vera að skiptast á einhverjum sendingum í gegnum ályktanir eða fjölmiðla til að fá það fram.

Þetta segir Dagur Eggertsson, borgarstjóri í Reykjavík og samfylkingarmaður í viðtali við Ríkisútvarpið. Tilefni eru áhyggjur skólastjóra grunnskóla vegna niðurskurðar fjárframlaga til skólanna og þeir geti ekki lengur haldið uppi eðlilegri þjónustu.

Hefði einhver ráðherra ríkisstjórnarinnar gagnrýnt að hjúkrunarfræðingar væru að álykta um ónóg framlög til heilbrigðismála eða starfsmenn Vegagerðarinnar ályktað um of litlar fjárveitingar í vegagerð hefði einfaldlega allt orðið vitlaust í fjölmiðlum landsins. Ráðherrann hefði verið sakaður um ólýðræðislegar tilhneigingar, þöggun og eitthvað enn verra. Sérstakur þáttur hefði verið í Kastljósi Ríkisútvarpsins um málið og til kvaddir helstu andstæðingar ráðherrans sem álitsgjafar.

En þegar Dagur borgarstjóri gagnrýnir ályktanir skólastjórnenda og að þeir skuli dirfast að ræða málin í fjölmiðlum ríkir þögn um málið. Það er hins vegar fjarri öllum sannleika að Dagur borgarstjóri hafi fyrst frétt að vandanum í fjölmiðlum.

Á sama hátt er mikil fjölmiðlaumræða um heilbrigðismál og ráðherra óspart gagnrýndur fyrir að veita ekki nægu fé til málaflokksins, hvað þá Landspítalans. Gagnrýninni linnir ekki þó það sé staðreynd að aldrei hafi verið varið jafnmiklu fé í hvort tveggja.

Dagur borgarstjóri kemst upp með að segja að 10% meira fé sé veitt til grunnskóla og leikskóla á þessu ári og hinir gagnrýnu fjölmiðlar eru bara sáttir við greinagóð svör.

Engu skiptir þó leiksskólastjórar segi að þeir muni ekki geta keypt nægan mat fyrir börnin út þetta ár vegna kröfu um niðurskurð í rekstri.

Engu skiptir þó skólastjórar í grunnskólum kvarti yfir flótta kennara frá Reykjavík til næstu bæjarfélaga vegna betri kjara og betri aðstæðna. Þar fá grunnskólabörn betri þjónustu en í Reykjavík.

Það er þó huggun harmi gegn að meirihlutinn í borgarstjórn Reykjavíkur hefur eitt sameiginlegt hjarta og það slær í takt með „skólunum og skólamálum.“

Líkur benda til að hjartað sé ekki vandamálið.