Greining á þeim sem mótmæltu á Austurvelli í gær

Þriðji dagur mómæla á Austurvelli var í gær. Ég fór þangað ásamt vinstri sinnuðum vini mínum sem taldi sig endilega þurfa að sýna samstöðu. Mér fannst í lagi að fara með enda alltaf gaman að vera í mannfagnaði. Hins vegar var ég ekki að mótmæla. Forsætisráðherrann virtist vera farinn frá og ég var þokkalega sáttur.

Svo fór eins og mig grunaði að hópurinn á Austurvelli skiptist í þrennt. Stór hluti var að mótmæla ríkisstjórn sem hann hafði aldrei kosið, hafði aldrei líkað við og var alla tíð á móti. Til hans heyrir Illugi Jökulsson, rithöfundur og gamall kunningi. Hann barði af viti á álgrindurnar en ekki striti, afar taktfast og lét engan bilbug sjá á sér.

Svo voru það mótmælendurnir sem stóðu hjá, mótmæltu með viðveru sinni, kjöftuðu við vini og kunningja, hlógu og skemmtu sér hið besta. Einn af þeim sem ég kom auga á var Stefán Benediktsson, fyrrum kennari minn úr MR, og landvörður í Skaftafelli, eðalkrati. Hann hefur aldrei kosið Sjálfstæðisflokkinn eða Framsóknarflokkinn, er andstæðingur ríkisstjórnarinnar og myndi ábyggilega aldrei viðurkenna að neitt gott gæti komið frá henni.

Svo var það þriðji hópurinn, svona lýður eins og ég. Þetta voru þeir sem komu af einskærri forvitni, vildu sjá mann og annan. Þarna sá ég nokkra íhaldsdurga og frjálshyggjumenn sem röltu á milli manna og skemmtu sér ábyggilega eins og vinstrisinnarnir. Gæti trúað að þetta hafi verið 5 til 10% af mannfjöldanum.

Ekki má gleyma útlendu ferðamönnunum. Þeir voru nokkrir þarna, sumir sátu fyrir utan veitingahús og sötruðu bjór, aðrir röltu með bjórinn sinn um forugan Austurvöll og veltu ábyggilega fyrir sér mannlegu eðli.

Loks má spyrja hverja vantaði á Austurvöll. Jú, alla þá almennu borgarar úr flestum ef ekki öllum flokkum sem þótti það nóg að forsætisráðherrann segði af sér. Í gær voru um tvö til þrjú þúsund manns sem iðkuðu mótmæli. Á mánudaginn voru á Austurvelli um 20.000 manns samkvæmt því sem lögreglan segir. Sé það rétt eru hugsanlega um 17.000 manns af þeim sem mótmæltu bara ágætlega sáttir við afsögn forsætisráðherra - eða nenntu ekki að koma.

Við félagarnir gengum um Austurvöll í tæpan klukkutíma. Loks samþykktum við einróma að nóg væri mótmælt, svona að meðaltali, fórum á veitingastaða og fengum okkur bjór. Það reyndist góð hugmynd.