Umbótaríkisstjórn um hrossakaup

Katrín Jakobsdóttir, formaður Vinstri grænna, vill mynda umbótastjórn samkvæmt frétt á visir.is.

Alltaf er orðfærið skrýtið hjá þessum vinstri mönnum. Í mínu orðasafni er það tvímælalaust umbótastjórn sem afrekar þetta:

• Kemur verðbólgunni niður í 1%
• Eykur kaupmátt um 8,5%
• Fátækt sú fjórða lægsta í OECD
• Atvinnuleysi sé það 3% fjórða lægsta í OECD
• Jafnrétti það mesta í heimi, 7. árið í röð
• Aukið lánshæfi ríkisins á alþjóðavettvang
• og fleira og fleira

Niðurstaðan er einfaldlega sú að orðfæri vinstri manna er skrýtið. Af markaðslegum ástæðum eru þeir hættir að kenna flokka sína við alþýðu og brátt hætta þeir að kenna þá við samstöðu eða samfylkingu. Þannig nafngiftir draga ekki að. 

Nú heitir það umbótastjórn þegar fjórir eða fimm flokkar eiga að koma saman til að mynda ríkisstjórn og freista þess að gera enn betur en núverandi ríkisstjórn hefur gert.

Flestir myndu kenna slíka ríkisstjórn við eitthvað annað. Mér dettur í hug hið gamla og góða íslenska orð hrossakaup.

 

Hinn eldklári stjórnmálafræðingur tjáir sig spaklega

Kosningar eru uppgripatíð fyrir stjórnmálafræðinga. Eftir að hafa kosið kom ég heim og viti menn, enn einn stjórnmálafræðingurinn var þá að tjá sig um allt og ekkert í aukafréttatíma Stöðvar2.

Hann var spurður álits á lélegri kjörsókn í morgun. Hinn spaki og alltsjáandi stjórnmálafræðingurinn svaraði þá með þeim orðum sem uppi munu verða meðan land byggist og verður framvegis vitnað í hann í skólum, vinnustöðvum, bókum og fréttaskýringaþáttum hér á landi og ábyggilega erlendis. Hann sagði:

Þetta gefur auðvitað þær vísbendingar að fólk er seinna á ferðinni ...

Manni verður hreinlega orðfall. Þvílíkt innsæi, þekking, menntun, speki og hnyttni sem viðstöðulaust kemur frá þessum gjörvilega fræðingi. Ég tók blauta húfuna ofan fyrir honum og hneigði mig fyrir framan flatskjáinn.

Sumir hefðu ábyggilega hagað sér eins og kjánar og sagst ekki geta svarað spurningu um hvað valdi lélegri kjörsókn. Aðrir hefðu bent á að verðrið sé leiðinglegt. Enn aðrir hefðu ábyggilega tjáð sig á allt annan hátt og gert sig að kjána. En ekki stjórnmálafræðingurinn, hann er flottastur. Honum er aldrei orðs vant. Þvílíkt rennerí orða.