Meginskjálftavirknin er með SV-NA stefnu

Það er svo sem ágætt að hafa heildarmyndina fyrir sér þegar jarðskjálftavirknin í Bárðarbungu er skoðuð. Þess vegna er vert að skoða vef Veðurstofunnar og hér hægra megin er mynd af jarðskjálftum undanfarinna daga sem tekin er af honum.

Myndin segir ýmislegt en gallinn við hana er að við þyrftum að geta skoðað hana í smáatriðum til að skilja. Að vísu er skilningur okkar leikmanna takmarkaður.

Frá mínum sjónarhóli lítur landið svona út:

Tæplega fimmtán hundruð jarðskjálftar hafa orðið í og við Bárðarbungu undanfarna tvo daga. Þar af eru meira en 140 sem eru stærri en 2 og átta stærri en 3. Langflestir stóru skjálftanna eiga uppruna sinn frá fimm til tólf kílómetra dýpi. Fræðimenn segja þá verða til vegna kviku sem þrengir sér inn í grynnri jarðlög. 

Hins vegar er ljós að víðar skalf en í Bárðarbunguöskjunni og raunar minnst þar.

Gríðarlega margir skjálftar voru á sama tíma undir Dyngjujökli og jafnvel þar fyrir austan. Þá er gott að geta skoðað nánar staðsetningu skjálftanna.

Á myndinni til hægri sést hvernig skjálftarnir hafa raðað sér í nokkra klasa. Svo virðist sem þeir haldi sér við ákveðnar þrjár línur sem ég hef dregið á myndina. Ef til vill er hér um að ræða nokkra klasa, jafnvel fimm. Norðar er einn klasi og hefur hann meginstefnuna SV-NA (hægt er að tvísmella á þessar myndir og fá þær stærri til nánari skoðunar).

Klasarnir í Bárðarbungu og norðaustan við hana raða sér í tvær stefnur, annars vegar NV-SA og hins vegar SV-NA. Þetta er skrýtið frá mínum sjónarhóli séð og það skrýtnasta er að nú virðist syðri SV-NA stefnan vera virkari en hinar. Skjálftavirknin er sem sagt að færasta frá Bárðarbungu og í austur

Á meðfylgjandi kortum má sjá hvernig skjálftavirknin hefur þróast. Hægra megin er skjálftavirknin fram til miðnættis á laugardaginn en vinstra megin sést hvernig hún hefur verið eftir það. Hún er sem sagt að færast mikið til í austur, samkvæmt syðri SV-NA línunni sem áður er nefnd. Stefnir raunar í Kverkfjöll.

Gaman væri nú að vita ástæðuna fyrir þessari þróun og hvort áðurnefndar línur standist einhverja skoðun. Hugsanlega eru brotalínur á yfirborði jarðar sem hnikast til rétt eins og þekkt er annars staðar á landinu.

Benda má þó á að SV-NA er stefna eldvirkninnar í gegnum landið er einmitt hin sama eins og sjá má á meðfylgjandi korti.

Hér er ekki úr vegi að benda á blogg Haraldar Sigurðssonar, eldfjallafræðings, en hann skýrir stöðu mála í Bárðarbungu á mjög skiljanlega hátt.

Í athugasemdum við bloggið hefur Guðmundur Harðarson sett inn afar áhugaverðar upplýsingar um dýpt jarðskjálftanna og sett fram í grafi á hreyfimynd. Slóðin er þessi: http://gfycat.com/GlumUncommonDragonfly. Mæli með því að lesendur mínir skoði þetta.

Gott á þig vanstillti varnarmaður Keflavíkur

Kjartan þarf að sitja undir alveg ofboðslegum svívirðingum frá stuðningsmönnum andstæðinga KR. Og það er bara látið viðgangast. Svona eins og hann eigi að hrista það af sér. Þetta sé ekkert mál.

Ef hann væri þeldökkur fengju liðin 150 þúsund króna sekt, bann, dómarinn myndi stöðva leikinn og biðja vallarþul um að fara með tilkyninngu að hætta fordómum o.s.frv.

 

Í stúkunni er að öllum líkindum fjölskylda hans og barn. Ég þekki það samt ekki og kæmi mér ekkert á óvart ef fjölskyldan væri hætt að mæta á KR-leiki.

 

Benedikt Bóas, blaðamaður Morgunblaðsins, skrifar á þessa leið í pistli á íþróttasíðunni í blaði dagsins. Honum ratast hér satt á munn, raunar hefur hann hárrétt fyrir sér. Það er ótrúlegt að sjá viðbrögð margra þeirra sem leika gegn meistaraflokki KR. Raunar er varla hægt að kalla suma þeirra íþróttamenn, því sannir íþróttamenn eru ekki vanstilltir í skapi.

 

Ég hef horft á marga leiki með KR í sumar og fyrra sumar. Kjartan Finnbogason má lítið gera og alls ekki láta andstæðinganna finna fyrir sér. Hann er snúinn niður og yfir hausamótunum á Kjartani stendur andstæðingurinn oft froðufellandi, eys ekki aðeins munnvatni heldur lætur hann heyra hversu mikill óþverri hann sé ... Og hvers vegna? Jú, af því að Kjartan er snjall fótboltamaður og margir eru hræddir við hann og halda að hluti varnarinnar sé að „terrorisera gæjann“.

 

Þetta var nokkuð áberandi hjá varnarmönnum Keflvíkinga í bikarúrslitaleiknum á laugardaginn. Ótrúleg orka leysist úr læðingi við skítkast og ruddaskap sem betur væri nýtt í að leika almennilegan fótbolta. Nei, þeir skildu sumir hverjir ekki út á hvað fótboltaleikur gengur og þess vegna töpuðu þeir. Þetta er svo einfalt og auðsætt. Um leið og örfáir Keflvíkingar fóru að einbeita sér að því að vera með leiðindi við Kjartan opnaðist vörnin, einbeitingin feyktist með norðanáttinni suður til Keflavíkur.

 

Það var hins vegar svo afaskaplega sætt að Kjartan Finnbogason skyldi hafa náð að skora sigurmarkið.

 

Gott í þig, skapilli og vanstillti varnarmaður Keflavíkur. Maður nennir ekki einu sinni að muna nafnið þitt.