Notkun hormóna og lyfja er lítil í íslenskum landbúnaði

Rétt er að ítreka að aðstæður á Íslandi til búvöruframleiðslu eru að mörgu leyti einstakar. Landrými er mikið, gnægð af vatni og fáir sjúkdómar landlægir ef miðað er við þau lönd sem við gjarnan berum okkur saman við. Notkun hormóna er bönnuð og lyfjanotkun afar lítil. Fram kemur í nýrri skýrslu frá Lyfjastofnun Evrópu að sýklalyfjanotkun í dýrum hérlendis er sú næstminnsta í Evrópu. Aðeins Noregur er neðar. Þar sem notkunin er mest er hún 65-föld miðað við Ísland. Að þessu öllu þurfum við að gæta því ef þessari stöðu verður spillt er engin leið til baka.

Við sem höfum áhyggjur af náttúru og umhverfi á Íslandi tölum oft um að ýmis mannanna verk séu óafturkræf, það er að engin leið er að bæta úr mistökum síðar meir.

Raunar má fullyrða að svo sé í landbúnaði líka. Oft er talað um fæðuöryggi sem á sérstaklega við um að þjóðin geti brauðfætt sig þó illa ári í landbúnaði í öðrum löndum.

Ofangreind tilvitnun er úr grein Gunnars Braga sveinssonar, undanríkisráðherra, í Morgunblaðið dagsins. Þar fjallar hann um tollvernd og mikilvægi hennar fyrir íslenskan landbúnaða. Verndin jafnar aðstöðumun erlendra og innlendra framleiðenda.

Hinu má fólk ekki gleyma sem krefst óhindraðs innflutnings erlendra landbúnaðarafurða að það sem framleitt er hér innanlands er almennt trygg vara eins og fram kemur í máli ráðherrans.

Skiptir það annars ekki máli að hér á landi eru gerðar ítarlegri og meiri kröfur gegn notkun lyfja og hormóna í landbúnaðarframleiðslu? 

 

Fær slitastjórn Glitnis fær ekki bætur vegna eigin klúðurs?

Það sem er athyglisvert við þennan dóm Hæstaréttar er að Tryggingamiðstöðin þarf ekki að bæta tjón, sem varð fyrir bankahrun en kom ekki í ljós fyrr en síðar, vegna þess að slitastjórn Glitnis endurnýjaði ekki trygginguna og keypti aðra tryggingu í staðinn. Við þetta féll niður vátryggingavernd Tryggingamiðstöðvarinnar með þeim hugsanlegu afleiðingum að sækja þarf tjónið á fyrrverandi stjórnendur bankans persónulega.

Þetta er nokkuð athyglisverð fullyrðing sem kemur fram í grein Hauks Arnar Birgissona, lögmanns, í grein í Morgunblaði dagsins. Með öðrum orðum, slitastjórn Kaupþings tapaði tryggingamáli vegna þess að hún endurnýjaði ekki stjórnendatryggingu á árinu 2009 og hætti viðskiptum við Tryggingamiðstöðina og skipti eftir það við erlent tryggingafélag.

Grundvallaratriðið í þessu máli, sem snýst um verulegt tap fyrir slitastjórn Glitnis, er þetta, með orðum Hauks Arnars:

Til einföldunar má því segja að allt tjón sem stjórnendur bankans ollu á meðan þeir stýrðu bankanum (fyrir hrun) þurfi að tilkynna fyrir 1. maí 2015. Að öðrum kosti bætir tryggingin ekki tjónið. 

Um þetta er ekki deilt heldur virðist sem að slitastjórnin hafi klúðrað málum með því að kaupa nýja stjórnendatryggingu. Eftir það varð ekki aftur snúið og skaðinn algjörlega vegna mistaka slitastjórnarinnar. 

Auðvitað gera menn mistök í rekstri banka, jafnvel gerst sumir sekir um glæpasamleg verk, en að slitastjórn sé ekki betur að sér í málunum en þetta. Tja ... það er alla vega frétt.