Hver var þessi Johann Sebastia Bach?

Í matarboði í fyrrakvöld var talsvert rætt um menntun og minni. Þá rifjaði ég upp þegar bandarískur yfirmaður eiginkonu minnar fyrir nær aldarfjórðungi gat flaggað meistaragráðu í viðskiptafræði, en þegar talið barst að tónskáldi að nafni J.S. Bach hafði hann ekki hugmynd um hver það var. Fyrir mér er slíkur maður ómenntaður.

Þetta skrifar Einar Falur Ingólfsson, blaðamaður og ljósmyndari, í Ljósvaka Morgunblaðs dagsins.

Þegar öllu er á botninn hvolft er spurningin þessi: Hvað er menntun?

Flestir minnast kennslustunda í skóla sem þeim þótti algjör tímaeyðsla. Hversu oft var ekki sagt: Sko, ég á aldrei eftir að hafa neitt gagn af þessu. Án efa var átt efa við dönsku, sagnfræði,, líffræði, stærðfræði og líklega öll fög sem kennd voru.

Ungt fólk veit fátt en þegar aldurinn færist yfir uppgötva flestir hversu þekking þeirra er í raun og veru lítil. 

Í gær átti ég spjall við konu sem er læknir og hefur að auki lokið nokkrum prófum í öðrum greinum, sumsé hámenntuð kona. Hún sagðist eiga þá ósk heitasta að komast aftur á skólabekk, læra til dæmis frönsku og fleira og fleira. Það er svo gaman að sitja í skóla og teyga að sér þekkingu, sagði hún.

Ekki hafa allir slíka minningar um skólagöngu sína að þeir vilji endurtaka leikinn. 

Grundvallaratriði menntunar er lestur, ekki endilega prófgráður heldur sönn þrá eftir þekkingu, vitneskju, hvort sem hún gagnast fólki í daglegu lífi eða ekki.

Foreldrar og skóli eiga að hvetja börn til lestrar. Takist það ekki stefnir menntakerfið í mikinn voða. Allir munu hafa gagn af því að læra dönsku, sagnfræði, stærðfræði eða önnur fög. Krakkar og unglingar vita fátt um heiminn og lífið framundan. Þess vegna ungt fólk að læra það sem fyrir það er lagt. Punktur.

Ef ekki er víst að að fleiri og fleiri segist ekki vita hver Johann Sebastian Bach er og hvað hann lagði til heimsmenningarinnar.

Hvar fannst hrossið og ætlaði bóndinn að aka utan vega?

Einkar sérkennilegt er þegar blaðamenn skauta framhjá mikilvægum atriðum í fréttaflutningi. Það finnst mér hafa verið gert í annars vel skrifaðri og skemmtilegri frétt á mbl.is um týndan hest sem eigandi leitaði að í þyrlu.

Ekki finnst stafkrókur um hvar Staðarbakki er í Fljótshlíðinni, en þaðan fór hesturinn. Bærinn er hins vegar um þrjá til fjóra km austan við Hvolsvöll.

Og hver fór svo blessuð skepnan? Ekkert segir um það í fréttinni. Fór hann norður yfir Fljótshlíðina eða upp í áttina að Tindfjallajökli? Eða bara fór hann eitthvað og eru þær upplýsingar nógar?

Ekki kannast ég við fjöllin sem eru á myndinni en það hefði verið tilvalið að setja nöfn þeirra í myndatexta.

Í lok fréttarinnar segir frá því að bóndinn á Staðarbakka hafi ætlað að leita að hestum á fjórhjóli. Hmmmm ...

Fleiri en ég velta því ábyggilega fyrir sér hvort hann ætlaði að aka utanvega á fjórhjóli en það er auðvitað öllum bannað. Eða ætlaði hann bara að aka eftir vegum og vegarslóðum og skyggnast þar um vegleysur? Spyr sá sem ekki veit.

Leituðu að hesti í heystakki