Of latir til að berjast og of feitir til að flýja

Af hverju ná Píratar miklum árangri í skoðanakönnunum? Ég held að skýringarnar séu þessar:

1. Þeir virðast vera borgaralegir en róttækir
2. Þeir taka afstöðu gegn bákninu
3. Eru gagnrýnir á stjórnvöld
4. Taka afstöðu með einstaklingnum
5. Eru á móti „stóra bróður“ tilburðum stjórnvalda, gæta að litla manninum í þjóðfélaginu
6. Kjósandinn getur auðveldlega samsamað sig við stefnu þeirra
7. Talsmenn þeirra eru venulegt fólk með kostum og göllum

Sagt var einu sinni að sjálfstæðismenn væru og latir til að berjast og of feitir til að flýja.

Má vera að tími Sjálfstæðisflokksins sé liðinn. Að minnsta kost virðist flokkurinn eiga afar auðvelt með að fá fólk upp á móti sér, rétt eins og nýjustu atburði vegna ESB vitna um. Samband ungra sjálfstæðismanna virðist lífvana og Heimdallur er heillum horfinn en þessi samtök hafa löngum verið talin orkumestu hlutar flokksins.

Ástæðan fyrir því að Sjálfstæðisflokkurinn er í lægð má hugsanlega rekja til eftirfarandi:

1. Flokkurinn er almennt þunglyndur og illsýnilegur 
2. Talsmenn flokksins hrökkva stöðugt í vörn
3. Stefna landsfundar og stefna einstakra frambjóðenda fer ekki alltaf saman, sbr. ESB samþykktir landsfundarins.
4. Flokkurinn er ósjálfrátt verjandi kerfisins
5. Flokkurinn ver báknið
6. Forystumenn flokksins eru kenndir við annarlega hagsmuni sem erfitt er að hrekja
7. Litli maðurinn í þjóðfélaginu hefur ekki skjól af Sjálfstæðisflokkum
8. Umhverfismál og náttúruvernd mæta afgangi hjá kjörnum fulltrúm á Alþingi

Svona mætti auðvitað lengi telja. Hitt er alveg kristalskýrt í mínum huga, kjósendur telja sig ekki lengur bundna við einn flokk. Þeir leita þess sem best býður í þeim málum sem þeim er hugstæðust. Rétt eins og neytandinn verslar í Bónus þegar honum sýnist eða Krónunni eða í Melabúðinni, þá flakkar kjósandinn um á sama hátt. Þeim fyrrnefnda stýrir buddan, þeim síðarnefnda stýra hagsmunirnir.

Það er hreinasta hörmung fyrir sjálfstæðismann eins og mig að fylgjast með fylgishruni flokksins og getuleysi forystumanna hans. Hugmyndafræðilega ætti flokkurinn að standa vel að vígi en málin þvælast út í allt annað og forystan stendur brókarlaus hjá stamandi einhverjar óskiljanlegar skýringar. Eftir þá hörmulega vilpu sem vinstri stjórnin viltist út í hélt maður að Sjálfstæðisflokkurinn kynni nú aldeilis fótum sínum forræði. En nei, hann er kominn út í álíka foræði.

Það er því ekki furða þó fólk eins og ég sé farið að líta með enn meiri áhuga til Pírata. Sem ætti nú að vera saga til næsta bæjar.

 

Píratar stærstir