Hegðunarvandamál nöldrara á netinu

Þegar netvæðingin hófst uppgötvaði fólk,sem áður hafði stundað umfangsmikið nöldur í stofunni heima hjá sér, að nú hefði það ómótstæðilegt tækifæri til að koma nöldursömum skoðunum sínum á öllum mögulegum hlutum á framfæri við fjölmarga aðra. Á þeim tíma var okkur sagt að þeir sem harðast gengju fram í rausi og svívirðingum kynnu ekki á netið. Þarna væri hegðunarvandamál sem myndi sannarlega rjátlast af fólki með tímanum. Það ætti bara eftir að læra á netið. Þetta hefur ekki reynst rétt. Sumir eru einfaldlega dónar og verða alltaf dónar. Við því er ekkert að gera. Verra er hversu margir taka mark á dónunum.

Þetta er vel mælt hjá Kolbrúnu Bergþórsdóttur í pistli í Morgunblaði dagsins. Ekki þörf á að bæta stafkrók við. Hins vegar eru margir þeirra sem skrifa pistla, blogg, nota Fésbókina eða rita í athugasemdadálka á bloggum afar málefnalegir og upplýsandi. Þess vegna er netið svo frábært og fræðandi. Því ber að fagna en leiða hjá sér þá sem Kolbrún nefnir.

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 18.9.2014 kl. 23:15]

Sigurður minn, ég lít svo á að athugasemdir við bæði fréttir og blogg, bæti við það sem þar er sagt. Ég treysti mér alveg til að vega og meta hverjir eru ómarktækir og hverjum ber að hlusta á. Þannig í mínum huga er "fréttinn" ekki hálfsögð nema henni fylgi athugasemdir, og svo vel ég sjálf og hafna hverjum ég hef trú á og hverjir eru einfaldlega eru ómarktækir í umræðuni.n

[S i g u r ð u r S i g u r ð a r s o n, 18.9.2014 kl. 23:38]

Get alveg tekið undir þetta, enda vel mælt.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 18.9.2014 kl. 23:50]

Takk fyrir það og ég meina hvert orð Sigurður minn.