Fagnið með fagnendum, grátið með grátendum

Japanska kvennalandsliðið varð heimsmeistari á dögunum kom að flestum á óvart. Toshiki Toma, prestur innflytjenda á Íslandi, ritar af því tilefni afskaplega fallega grein á bls. 20 í Morgunblaðinu í dag, þriðjudag.

Greinin nefnist „Nadeshiko Japan og þakklæti Japana til heimsins“. Að sögn Toshiki er „Nadeshiko“ blóm sem er kallað „dianthus“ og oft notað sem tákn japanskrar konu á meðal Japana.

Presturinn fagnar að sjálfsögðu árangri landa sinna en hann segir frá því að þrjár stúlknanna í landsliðinu auk þjálfarans hafi verið frá hamfarasvæði jarðskjálfta og flóðbylgju.

Miðvörðurinn, Aya Sameshima, nr. 15, tilheyrði t.d. fótboltaliðinu „Tokyo Electricity“ og starfaði í því kjarnorkuveri sem olli geislalekanum eftir jarðskjálftann. 

Í ljósi aðstæðna þurfti Aya að velta fyrir sér hvað væri rétt og rangt. Hún var í æfingabúðum sem voru langt í burtu frá hamfarasvæðinu en sendi skeyti til móður sinnar: „Má ég æfa mig í fótbolta á meðan margir eiga í erfiðleikum? Er ekki eitthvað að?“ Hún var lömuð af sektarkennd. En þeir sem hvöttu hana og sögðu að Aya mætti halda áfram að æfa voru fólk á hamfarasvæðinu sjálfu. „Hið besta sem þú getur gert fyrir okkur er að sýna okkur góðan fótboltaleik. Gefðu okkur gleði og von!“ Svo sannarlega svaraði Aya fólkinu með því að sýna sitt besta. 

Toshiki er hófsamur en hvetjandi maður. Grein hans er nærfærin, kurteis en þó full vonar, ekki aðeins vegna árangurs japönsku stúlknanna heldur bendir hann á að fólk getur allt tengst, jafnt í sorg og gleði.

Orð Toshiki eru í tíma töluð, einmitt nú, þegar við syrgjum með Norðmönnum vegna þess hildarleiks sem þar átti sér stað fyrir síðustu helgi. Þess vegna eiga þessi orð vel við:

„Fagnið með fagnendum, grátið með grátendum“ (Rom. 12:15) eru uppáhaldsorð mín í Biblíunni. Það þýðir ekki að við skulum aðlaga okkur að manneskju sem stendur frammi okkur núna. Það þýðir að við skulum lifa með náungum okkar alla tíð, hvort sem tíminn er góður eða slæmur. Sorg manna og gleði, erfiðleikar fólks og fagnaðarefni er allt tengt hvað við annað á einhvern hátt. Sorg getur verið kraftur til að breyta neikvæðum raunveruleika í jákvæða átt og fögnuður verður næring fyrir nýja von. Þess vegna megum við ekki horfa fram hjá erfiðleikum annarra og við skulum ekki hika við að fagna fagnaðarefnum með öðrum.

Japanska þjóðin upplifði bæði sorg og gleði á stuttu tímabili. Við grétum og grétum, en núna er Japan full af gleði og fögnuði. Þetta tvennt er sjálfstætt hvort gagnvart öðru, en samt tengist það víst gegnum manneskjur sem hafa huggun til nágranna og kærleika. 


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband