Jólakveđjur á Ţorláki, svoo jólalegt

297-2979164_hand-of-man-holding-shouting-by-megaphone-hdÍ morgun gekk ég út á svalir, eins og ég geri jafnan árla á Ţorláksmessu, dró nokkrum sinnum djúpt andann og hrópađi síđan af öllum kröftum:

Sendi ćttingjum og vinum bestu óskir um gleđileg jól og heillaríkt nýtt ár. Ţakka allt á árinu sem er ađ líđa.

Svo beiđ ég í dálitla stund ţangađ til svörin bárust:

Já, sömuleiđis, gleđileg jól, kallađi einhver.

Haltu kjafti, helv... ţitt. Fólk er ađ reyna ađ sofa hérna, öskrađi rámur kall.

Ha ..., kaseiru? hrópađi skrćk kona.

Hundur gelti, annar tók umsvifalaust undir og köttur mjálmađi. Nagladekk skröltu á íslausu malbiki.

Ég gekk inn í stofu, nennti ekki ađ hlusta á hundgá, jafnvel ţótt fyrr eđa síđar myndi hundur sonar míns, hann Fróđi (sko hundurinn heitir Fróđi ekki sonurinn) hugsanlega gelta, mér eđa einhverjum öđrum til ánćgju.

Engu ađ síđur velti ég ţví samt fyrir mér hvort ekki vćri skynsamlegra ađ senda jólakort eđa tölvupóst. Hrópin hef ég hins vegar stundađ á Ţorláksmessu frá ţví ég var barn og međ ţví sparađ mér ótrúlegar fjárhćđir í kaupum á jólakortum og frímerkjum. Og allir gleđjast yfir gleđilegjólaogfarsćltnýttárhrópum mínum (nema ţessi rámi).

Nú kann ábyggilega einhver ađ misskilja mig og halda ađ ég sé ađ gagnrýna rúmlega hálfra aldar gamlan siđ ađ senda jólakveđjur á gufunni Ríkisútvarpsins. 

Nei, nei, nei ... Ţví er nú víđsfjarri. En úr ţví ađ veriđ er ađ brydda upp á ţessu, man ég aldrei eftir ađ hafa heyrt jólakveđju til mín á gufunni eđa einhvers sem ég ţekki og aldrei hef ég kannast viđ nöfn ţeirra sem senda kveđjur. Sendendur eru alltaf einhverjir sem enginn ţekkir, til dćmis „Stína, Barđi, börnin“ og fleiri sem ég man ekki hvađ heita enda 3.466 kveđjur ţetta áriđ. 

52-525070_free-png-download-vintage-radio-png-images-backgroundSko, ég held ţví síst af öllu fram ađ kveđjurnar séu ómarkviss vitleysa fyrir kaupendur (og hlustendur). Á samfélagsmiđlum er ţví haldiđ fram ađ kveđjurnar séu ađ mestu leyti uppdiktađar innan Ríkisútvarpsins, ţví mörgum finnst grunsamlegt hversu ţćr eru allar líkar. Í öllum koma fyrir fyrir orđin óskir, jól, gleđilegt, ţakkaár, nýttlíđa og svo kryddađ međ innihaldsríkum samtekningum og forsetningum af ýmsu tagi. Nokkuđ til í ţessu.

Nú má vel vera ađ enginn sendi mér jólakveđju í útvarpinu, sem í sjálfu sér er dálítiđ sorglegt. Hitt er ţó jafn líklegt ađ útilokađ sé ađ hlusta međ einbeittri athygli á yfir ţrjú ţúsund fjögur hundruđ sextíu og sex jólakveđjur lesnar í belg og biđu í tvo daga samfleytt og ná ađ grípa ţá réttu. Ađferđafrćđin er doldiđ kjánaleg, svona markađslega séđ. Og enn vitlausari eru ţeir sem punga út fullt af peningum til ađ senda kveđjur sem aldrei rata til móttakenda.

Margir nenna ekki lengur ađ hlusta á jólakveđjurnar sem er synd, illa fariđ međ góđa sorg sem óhjákvćmilega til verđur ţegar ekki nćst ađ grípa kveđju sem mađur vonar ađ hafi veriđ send. Ţó eru margir međ gufuna opna og hlusta á kveđjurnar sem í síbylju hverfa út í loftiđ međan veriđ er ađ baka, pakka inn jólagjöfum, skamma krakkana eđa eitthvađ annađ ţarflegt.

Hitt er ku vera dagsatt ađ Ríkisútvarpiđ grćđir tćplega fjórtán milljónir króna á tiltćkinu og kostar engu til nema ţulnum sem ţylur sig hásan.

Í anda samkeppni og ţjóđţrifa mun ég frá og međ deginum í dag og fram yfir áramót bjóđa landsmönnum ađ hrópa hjartnćmar jóla-, annaníjóla-, ţriđjaíjóla- (og svo framvegis) og nýjárskveđjur af svölunum heima. 

Svo vel hefur tekist til á undanförnum árum ađ ţetta er ađ verđa siđur. Spyrjiđ bara alla ţá sem sendu og fengu kveđjur. Heimtur á kveđjum eru margfalt betri hjá mér en Ríkisútvarpinu. 

Verđiđ er miklu betra en hjá Ríkisútvarpinu, heilum 17,5% lćgra. Og ţađ sem meira er, komist kveđja sannanlega ekki til skila fćr kaupandinn 33,9% endurgreiđslu. Samkeppnisađilinn getur sko ekki toppađ ţetta.

Fyrst veriđ er ađ misskilja viljandi tilganginn međ ţessum skrifum mínum vil ég nefna ţá stađreynd í fullkominni vináttu, kurteisi og virđingu fyrir hefđum fólks ađ ţađ er ábyggilega ódýrara og markvissara ađ hrópa kveđjur af svölunum en ađ borga Ríkisútvarpinu fyrir ađ lesa ţćr út í rafrćna tómiđ sem er umhverfislega stórhćttulegt og um síđir getur valdiđ ólćknandi veirusjúkdómum. Eđa ađ yfirborđ sjávar hćkki um fimm sentímetra á nćstu ţrem árum.

Ţá hrekkur ţetta eflaust upp úr lesandanum:

En ţađ er svo gasalega jólalegt ađ hlusta á jólakveđjulesturinn á gufunni.

Já, ţví skal ég nú trúa. Ţađ er líka obbbbb-oooođs-leeeeeg-aaaa-a jólalegt ađ tala til ţjóđarinnar úti á svölum á Ţorláksmessumorgni. 

(Vilji svo til ađ einhver glöggur lesandi telji sig hafa lesiđ ofangreindan pistil á Ţorláksmessu á síđasta ári skal ţađ fyrirfram dregiđ í efa vegna ţess ađ fólk man ekkert stundinni lengur.)

 


Bloggfćrslur 23. desember 2020

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikiđ á Javascript til ađ hefja innskráningu.

Hafđu samband