Söguleg kosningasvik VG, á móti fyrir kosningar, með á eftir

Hvað eru söguleg kosningasvik? Enginn stjórnmálaflokkur mun geta toppað eftirfarandi: 

Fyrir utan hina efnahagslegu þætti snúast stóru spurningarnar um fullveldið, samnings- og sjálfsákvörðunarrétt þjóða. Þær snúast um lýðræði, stöðu almennings gagnvart fjarlægu miðstjórnarvaldi, og hvaða áhrif það hefur á eitt lítið samfélag að færa ákvörðunarvald þess fjær fólkinu sem skapar það. Þær snúast um stöðu, sjálfsmynd og menningu lands og þjóðar, forræði yfir auðlindum, efnislegum og jafnvel huglægum. …

Okkar niðurstaða í VG hefur verið sú að þegar vegnir eru saman kostir og gallar, þær fórnir sem færðar væru í þágu aðildar að Evrópusambandinu og það framsal á lýðræðislegu ákvarðanavaldi sem færi þar með úr landinu, væri sú takmörkun fullveldis og samnings- og sjálfsákvörðunarréttar of dýru verði keypt …

Þetta sögðu formaður og varaformaður Vinstri grænna, Steingrímur J. Sigfússon og Katrín Jakobsdóttir, í grein í Morgunblaðinu 28. júlí 2009 um hugsanlega aðild að ESB.

Ári síðar stóðu þau tvö ásamt hluta af þingflokki VG að því að samþykkja þingsályktunartillögu um inngöngu Íslands í Evrópusambandið. Hafði þó ekkert breyst frá því árinu áður. Og þó ...

Það sem breyttist var að stjórnmálaflokkurinn Vinstri grænir gerðist svo ómerkilegur að selja skoðanir sínar í Evrópumálum fyrir ráðherrasæti. Flóknara var það nú ekki. Flokkurinn gekk í berhögg við stefnu sína, forystumenn hans urðu ómerkingar í augum flestra landsmanna - og eru það ennþá. Þetta eru kosningasvik sem aldrei verða toppuð, ekkert kemst í samjöfnuð við þessi hrottalegu svik.

Og hér er meira.

Í Kastljósi Ríkissjónvarpsins 24. apríl 2009, kvöldið fyrir þingkosningarnar 2008, sagði Steingrímur um ESB aðild:

Við erum andvíg aðild að Evrópusambandinu. ... Það var staðfest af okkar landsfundi sem okkar óbreytt stefna. Við höfum rætt um málsmeðferð og hvernig við förum að því. Við höfum nú frekar fengið orð fyrir að vera stefnufastur flokkur og ekki hringla mikið með okkar áherslur.

Steingrímur MEÐ aðild að ESB

Þann 16. júlí 2009 greiddi Steingrímur J. Sigfússon atkvæði þingsályktunartillögu um aðild Íslands að Evrópusambandinu. Stefnufestan var ekki meiri né virðingin fyrir „áherslum“ flokksins.

Varla hafði Steingrímur og gleymt andstöðu sinni við ESB, stefnu flokksins eða áskorunum forystumanna og óbreyttra flokksmann gegn málinu. Hann sveik, ákvað að hafa þau að engu. Ráðherrasætið skipti hann meiru en „fullveldið, samnings- og sjálfsákvörðunarréttur þjóðarinnar, lýðræðið, staða landsins, sjálfsmynd og menning lands og þjóðar, forræði yfir auðlindum, efnislegum og jafnvel huglægum“ svo vitnað sé til hans eigin orða hér í upphafi.

Eru þetta ekki kosningasvik?

Katrín Á MÓTI þjóðaratkvæði um ESB

Í umræðum um aðild að Evrópusambandinu á þingi sagði Katrín Jakobsdóttir núverandi formaður VG:

[...] komi samningur sem hægt verði að vísa til íslensku þjóðarinnar þannig að hún komi að þessu máli, þannig að hún fái það á hreint hvað felst í þessari aðild.

Allt bendir til að Katrín hafi hreinlega ekkert vitað hvað felst í aðildarumsókn að ESB. Hún átti að vita að ekki er boðið upp á samningaviðræður heldur einungis að umsóknarríkið samþykki Lissabonsáttmálann, stjórnarskrá ESB. Hann lá og liggur enn ljós fyrir, allar 90.000 blaðsíðurnar. Undanþágur eru ekki veittar frá honum nema hugsanlega í ákveðnum tilvikum í takmarkaðan tíma.

Katrín MEÐ þjóðaratkvæði um ESB

Í viðtali við Stundina þann 3.-13. mars 2016 hefur Katrín komist að allt annarri skoðun um þjóðaratkvæði um inngöngu í ESB. Í því segir hún:

Við hefðum átt að leita eftir stuðningi þjóðarinnar áður en lagt var upp í þennan leiðangur.

Tæpum sjö árum eftir að Katrín samþykkti aðildarumsókn að ESB ásamt meirihluta þingmanna VG fær hún bakþanka og telur nú að ákvörðun sín og Vinstri grænna hafi verið röng, stefna Sjálfstæðismanna um þjóðaratkvæði rétt.

Við þetta er því að bæta að árið 2009 var Katrín að greiða fyrir ráðherrastólinn sem hún fékk í vinstri stjórn Jóhönnu og Steingríms. Árið 2016 var, að því er virðist, ekkert sambærilegt á skuldareikningi VG. Iðrun Katrínar er hins vegar ekki afsökunarbeiðni, fjarri því. Hún gat ekki varið fyrri afstöðu sína, það sjá allir.

Steingrímur MEÐ þjóðaratkvæði um ESB

Sjálfstæðisflokkurinn lagði fram tillögu um að gengið yrði til þjóðaratkvæðagreiðslu um tillögu ríkisstjórnarinnar um aðild Íslands að ESB. Um hálfu ári áður, á flokksráðsfundi Vinstri grænna 7. desember 2008, var Steingrímur J.

Sigfússon, formaður flokksins, fylgjandi þjóðaratkvæðagreiðslu. Hann sagði þetta í viðtali við Fréttablaðið daginn eftir fundinn:

Steingrímur ítrekaði andstöðu Vinstri grænna við aðild að ESB, en áréttaði að ef til þess kæmi að taka þyrfti ákvörðun yrði hún að vera þjóðarinnar. Þjóðin þyrfti að fá að kjósa bæði um hvort farið yrði í aðildarviðræður, og síðan um aðildina sjálfa. ...

„Ég er bjartsýnn á það að þjóðin muni þá strax hafna því að ganga í Evrópusambandið,“ sagði hann einnig.

Steingrímur Á MÓTI þjóðaratkvæði um ESB

Í umræðum um tillögu Sjálfstæðisflokksins um þjóðaratkvæðagreiðslu um aðild að ESB þann 16. júlí 2009 sagði Steingrímur:

Þessi tillaga sjálfstæðismanna og röksemdafærsla hefur tvo stórfellda ágalla. … að það kæmi í veg fyrir það að þjóðin léti strax sitt álit í ljós eftir að aðildarsamningi hefði verið landað að undangenginni kynningu og umræðu og tefði það að þjóðin gæti sagt sitt orð ...

Þessi ummæli skiljast illa, en þarna virðist Steingrímur ekki vita betur en Katrín Jakobsdóttir eða hann fer vísvitandi með rangt mál. Aðildarríki semur ekki við ESB nema um tímabundnar undanþágur frá Lissabonsáttmálanum. Það segir nú ýmislegt, að sami maðurinn sem var áður með þjóðaratkvæði var á móti því eftir að hann fékk ráðherrastól.

Svandísi Svavarsdóttur ferst í umræðum um kosningasvik. Hún stóð að alvarlegustu svikum við íslenska kjósendur ásamt restinni af liðsmönnum VG á þingi. Þetta eru skýrstu dæmin um kosningasvik. Allt annað er hégómi miðað við ofangreint.

 

Stefnan Vinstri grænna er hin sama og áður, doldið áferðafalleg. Ekki nokkur maður getur þó treyst því að flokkurinn ætli standi við hana. Hann er þekktur fyrir svik. Hann sveik þjóðina í ESB málinu, lét hrunið vaða yfir heimilin, ætlaði að troða Iceseve samningum inn á Alþingi, ekki bara einu sinni heldur þrisvar. Margt, margt fleira má upp telja. Þetta er flokkur sem er til sölu fyrir ráðherrasæti. Hér að ofan hafa verið færðar sönnur fyrir því.

 

Stefnir í söguleg kosningasvik

Stöndum vörð um bananann, berjumst gegn eplum ...

Aðför Sjálfstæðismanna að skólasamfélaginu á Laugarvatni hófst á síðasta kjörtímabili. Nú sem aldrei fyrr verða Sunnlendingar að standa vörð um skólana í landshlutanum, þegar að stjórnvöld eru skammsýn og til alls líkleg. Við í Samfylkingunni stöndum með ykkur.

Svo segir í niðurlagi furðulegs pistils eftir Oddnýju Harðardóttur, þingmanns, fyrrverandi formanns Samfylkingarinnar.

Oddný er ekki aðdáandi Sjálfstæðisflokksins, hann er vondur að hennar mati. Ekkert út á það að setja, sumir eru fylgjandi honum aðrir ekki, eins og gengur. Ástæðan fyrir því að pistillinn skilst illa er ómarkvist og rýrt hjal Oddnýjar um skólanna. Hún segir ekkert í pistlinum annað en „að sjálfstæðisflokkurinn ráði öllu í málefnum framhaldsskóla landsins“.

Líklega er ástæðan fyrir pistlinum hugsanleg sameining Fjölbrautarskólans við Ármúla við Tækniskólann, sem er einkarekinn. Síðarnefndi skólinn varð til er Vélstjóraskólinn og Stýrimannaskólinn sameinuðust og síðar Iðnskólinn í Reykjavík og nú Tækniskólinn.

Ekki hefur neitt heyrst um að Tækniskólinn eigi i einhverjum vanda, ekki með rekstur, fjármögnun eða námsskrá? Vera kann að hann sé bara ómögulegur skóli af því að hann er ekki rekinn af ríkinu. Það eru hins vegar engin rök.

Oddný alþingismaður kallar það „aðför að skólasamfélaginu“ ef skólar eru einkareknir.Takið orðalaginu: Aðför að skólasamfélaginu, ekki að menntun eða æsku landsins heldur að „skólasamfélaginu“. Furðulegt hvernig hægt er að tala í innihaldslausum klisjum.

Ræða verður ekkert betri þó hún sé búin til eftir uppskrift:

1. Smávegis af „aðför“
2. Örlítið af „standa vörð um„
3. Tvisvar „hægri stjórn“
4. Einu sinni „ráða öllu“
5. Gott að setja með „fylgitungl í ríkisstjórn“
6. Nokkrum sinnum „fjölbreytileiki“
7. Og slatti af „stöndum með ykkur

Hræra svo öllu saman og hella á blað. Þá er komin grunnur fyrir áróður.

Í lokin segir Oddný, svo óskaplega trú uppskriftinni: „Við í Samfylkingunni stöndum með ykkur“.

Það er einmitt það. Með hverjum standa þessir þrír þingmenn og örlitlu fleiri félagar í Samfylkingunni? 

Er búið að skipta í lið? Góðu framhaldsskólarnir gegn ... hverjum, Sjálfstæðisflokknum?

Þetta er eins og að skipta um lið eftir því hvort fólki þyki bananar betri en epli:

Aðför Sjálfstæðismanna að bananasamfélaginu er alveg ómöguleg. Nú sem aldrei fyrr verða landsmenn að standa vörð um bananann þegar stjórnvöld eru skammsýn og til alls líkleg. Við í Samfylkingunni stöndum með bönunum og berjumst með öllum ráðum gegn eplum ... sérstaklega rauðum ... og stundum þeim grænu og kannski öðrum tegundum. Ó já.

Oft er minnst á hina gullvægu reglu að hugsa áður en tekið er til máls og ekki síður að þegja ef ekkert er að segja. Því miður gleymir Oddný þessu og pistillinn ber þess merki.

Þegar Samfylkingin hafði glutrað niður öllu sínu fylgi í síðustu alþingiskosningum var Oddný í viðtali á visir.is spurð hvort hörmulegt fylgi flokksins í skoðanakönnunum sé vegna stefnu hans. Hún svaraði þá með þeim orðum sem uppi verða meðan Ísland byggist (jafnvel þó Samfylkingin verði fljótlega öllum gleymd):

Við erum með bestu stefnu í heimi, ég hef enga trú á því.

Sé þetta rétt voru frambjóðendurnir einfaldlega ekki nógu góðir. Ofangreindur pistill bendir til þess.

Costco opnaði ekkert

„Costco hefur opnað“ stendur með risastóru letri á skilti samkvæmt mynd með frétt á mbl.is.

Þetta er einfaldlega rangt.

Costco hefur ekki opnað.

Costco hefur verið opnað.

Á þessu tvennu er mikill munur.

Á skiltinu er einfaldlega verið að tilkynna að stórverslunin Costco hafi verið opnuð. Það er gott og vonandi geta landsmenn gert hagstæðari kaup í henni en annars staðar.

Best væri ef aðrar verslanir lækkuðu verð hjá sér og bjóði jafnvel vel betra verð en í Costco. Slík barátta kallast samkeppni um viðskipti okkar neytenda.

Costco er ekki mennskt og getur ekki opnað eitt eða neitt.

Þetta er algeng hugsanavilla, gryfja sem margir falla í.

Hús eru opnuð, annars eru þau lokuð. Fólk opnar hús eða þá að settur er opnunarbúnaður sem opnar dyr nálgist þær einhver. Þá getur hundur eða köttur komist inn vegna þess að sjálfvirknin gerir ekki greinarmun á þeim sem er á ferð. Hugsanlega gæti stjórnlaus bíll verið þess valdandi að dyr opnist. Ólíklegt er þó að hús hreyfist á grunni sínum og heimsæki annað sem opni sig. Þó mætti hugsa sér að það gæti gerst.

Fólk opnar dyr, það opnar sig jafnvel í fleiri en einni merkingu. Það er hins vegar annað ... mál.

Myndin sem hér birtist er án leyfis: mbl.is/​Krist­inn Magnús­son

 

Íbúar í Costco-hverfi komast ekki heim

Hvað verður um Móskarðshnúka, Þaralátursfjörð, Búrfell ...?

Forráðamenn Flugfélag Íslands hafa slegist í lið með þeim sem vilja ekki kannast við menningu sína, sögu og uppruna. Hægt og bítandi er grafið undan öllu því sem gerir okkur að Íslendingum og sjálfstæðri þjóð.

Þetta segir Óli Björn Kárason, alþingismaður, á Facebook. Ég er ákaflega sammála honum. Með þessari endemis nafnabreytingu frá Flugfélag Íslands yfir í Air Iceland Connect finnst mér eiginlega nóg komið. Einhvern veginn virðist sem að fjölmargir í rekstri hér á landi telji íslenska tungu óhepplega í viðskiptum eða þá að þeir telji sig ekki ná góðum árangri nema heiti fyrirtækisins sé á ensku.

Skoðum þetta aðeins nánar.

1. Nafnið Laugarvatn er dregið af heitu vatni sem þar kemur upp. Þar heitir Vígðalaug og er þekkt langt aftur í aldir. Skammt frá eru Líkasteinar er talið að lík Jóns biskups Arasonar og sona hans hafi verið lögð á og þvegin eftir aftöku þeirra í Skálholti árið 1550. Þetta kom ekki í veg fyrir að stofnað heilsulindar skammt frá Vígðulaug og fékk hún nafnið „Fontana“. Þjóðlegt.
2. Veitingavagn var til skamms tíma í Skaftafelli þar sem náttúrufegurð Íslands er hvað stórkostlegust. Eigendum datt ekkert annað í hug en að reka hann undir nafninu „Glacier Goodies“ ... Svona nafngift flokkast undir náttúruskemmdir.
3. Í Vestmannaeyjum fengu tveir vinir „þá snilldar hugmynd að byrja að brugga bjór. Fór þá af stað undirbúningur og lestur bóka um það hvernig besti væri að brugga góðan bjór“. Og þeir fengu bræður sína með í verkefnið og saman datt þeim ekkert annað í hug en að kalla fyrirtækið „The Brothers Brewery“. Þetta er auðvitað tær snilld og svo ofboðslega fyndið eða hvað?

Á hinum reykvíska Laugavegi rembast verslunar- og veitingamenn við að vera sem frumlegastir til að ganga í augun á útlendum ferðamönnum. Þar kennir margra grasa ... Hér eru örfá leiðindi. Hefði ekki verið hægt að kalla þessi fyrirtæki íslenskum nöfnum?

• Public house, Gastropub
• Matwerk
• Quest -Hair, Beed & Wisky Saloon
• Extreem Logo Merkingar
• Le Bistro
• Dillon Whiskey bar
• Ravens (gjafavöruverslun)
• Myconceptstore
• Freebird (verslun)
• Zebra Cosmetique snyrtivöruverslun
• Rossopomodoro veitingstaður

Svo eru það stóru fyrirtækin vilja helst af öllu líkjast miklu stærri fyrirtækjum í útlöndum. Á ensku eru þau kölluð „wannebe ...“, „sárlangarar“. Enn hefur Eimskip ekki breytt um nafn né heldur Norðurál hvað þá Marel, Flugleiðir eða Flugfélagið. Úbbs ...

1. Icelandair Group hf.
2. Arion banki hf.
3. Icelandic Group ehf.
4. Primerea Travel Group hf.
5. Isavia ohf.
6. Iceland Seafood ehf.
7. Wow air ehf.
8. Veritas Capital ehf.
9. Distia hf.
10. Icelandic Palagic ehf.
11. Invent Invest ehf.
12. Advania ehf.
13. Actavis ehf.
14. Valitor Holding hf.
15. Coca-Cola Eur.Partn. Ísland ehf.
16. Paralogis ehf.
17. Fisk-Seafood ehf.
18. Iceland Travel ehf.
19. Icepharma hf
20. Vistor hf.
21. Foodco hf.
22. Creditinfo Group hf.
23. Extreem Iceland ehf.
24. Cintamani ehf.
25. Ice-group ehf.

Ég hef víða farið. Tek eftir því að á Spáni eru þarlendir ekkert endilega að velta því fyrir sér hvort enskumælandi ferðafólk átti sig á tungunni þeirra. Ekki heldur í Grikklandi, Ítalíu, Þýskalandi og sannarlega ekki í Frakklandi. Og sem ferðamanni finnst mér það ekkert tiltökumál þó allt sé veitingahús, hótel og verslanir heiti á framandlegum málum.

Held það sé þannig hér á landi að ferðafólk reki upp stór augu þegar það sér allar þessar ensku nafngiftir á hótelum, veitingahúsum og verslunum. Þeim finnst þetta ábyggilega frekar broslegt, hjákátlegt, en hjálplegt.

Nú bíð bara eftir því að „framtaksamt“ lið taki upp á því að þýða íslensk örnefni á ensku til að auðvelda sölu á íslenskri náttúru. hver veit nema einn góðan veðurdag skíði maður upp og niður Snowmountainglacier, veiði í Salmonriver in Mainvalley, sigli út í Flatisland, aki göngin undir Whalebay ...

Verst væri þó ef öllu yrði snúið á haus, engin góð þýðing verði til á ensku. Hvað yrði þá um Esju, Búrfell, Móskarðshnúka, Sauðárkrók, Botnsúlur, Helgafell, Faxaflóa og Þaralátursfjörð? Jú, góðmennin munu ábyggilega skipta bara um nafn.

„Madam erlier known as Esja“, Five Peaks erlier known as Botnsúlur“, „VolcanoGlacier, used to be known as Eyjafjallajökull“ ... Have a nice day and welcome back!

Um leið og við gefum eftir og látum sem engu skipti þó fyrirtæki heiti erlendum nöfnum er þess skammt að bíða að virðingin fyrir tungumálinu dvíni enn frekar. Lítum bara um tuttugu eða þrjátíu ár til baka. Á síðustu áratugum hafa orðið kynslóðaskipti í íslenskum fyrirtækjum og alþjóðavæðingin er orðin slík að hún er gjörsamlega misskilin og það bitnar á íslenskri tungu. Okkur á eftir að hefnast fyrir kæruleysið. You just wait and see ...

 

Lilja Alfreðsdóttir hefur lært trikkin af Svandísi og Katrínu

Lilja Alfreðsdóttir kom seint en beint inn í ríkisstjórn Sjálfstæðisflokksins og Framsóknar og sat sem slík á þingi. Hún vakti athygli fyrir málefnalegan málflutning og sigldi listilega milli skers og báru þegar hrunið varð í forystu flokksins hennar. Hún var elskuð og dáð af fólki sem þekkti hana ekki.

Nokkru síðar varð flokkurinn fyrir fylgishruni í þingkosningum og varð hann um leið óstjórntækur. Raunar vildi enginn hann sem þriðja hjól undir vagni ríkisstjórnar. Svo rammt hvað af þessari andúð að ekki einu sinni vinstri flokkarnir vildu fá hann með sér í ríkisstjórn þeirra og því situr ekki vinstristjórn hér að völdum.

Núna virðist sem vinstri flokkarnir hafi fyrirgefið Framsókn og í staðinn hefur Lilju verið kennt að sitja og standa sem stjórnarandstöðuþingmaður. Hún hefur lært öll trikkin og tileinkað sér talsmáta stjórnarandstöð og lítið virðist vera eftir af hinni skeleggu konu sem sat skamma hríð í stóli utanríkisráðherra. 

Nú virðist hún vera orðin einhvers konar samblanda af Svandísi Svavarsdóttur og Katrínu Jakobsdóttur. Þetta er fjarri því að vera hrós.

Þær tvær síðastnefndu hafa þannig ólund að vart er boðinn góður dagur. Allt er ómögulegt, vitlaust og leiðinlegt af því að þeim hefur hlotnast það hlutskipti að vera í stjórnarandstöðu. Þjóðin þekkir þessar konur, man eftir þeim í ríkisstjórn og sú reynsla var síst af öllu góð. Hægt er að nefna fjölda dæma um hroka og yfirlæti þeirra og þáverandi stjórnarmeirihluta. 

Hún Lilja Alfreðsdóttir hefur nú sótt lærdóm til þessara tveggja en það kostaði talsvert. Hún þurfti að fórna eigin ályktunarhæfni fyrir trikkin.

Hlægilegasta dæmið er að Lilja kallar það kosningasvik að Viðreisn og Björt framtíð hafi ekki náð að sannfæra Sjálfstæðisflokkinn um inngöngu í Evrópusambandið.

Með því að hafa hausavíxl á sannleikanum má eflaust halda þessu fram. Þá snögglega lengist listi Framsóknarflokksins í kosningasvikum. Og þeir sem áður elskuðu hana og dáðu í fjarlægð sjá nú allt aðra mynd af konunni.

Ansi er ég hræddur um að sá málflutningur sem þessir örfáu Framsóknarmenn eru óðum að ná valdi á verði þeim ekki til fylgisaukningar. Þvert á móti. Og sumir munu ábyggilega bæta við að það sé lítill skaði þó slíkur kjaftaflokkur hrökklist í sama eldspýtustokk og Samfylkingin, með eða án forystu.

Þetta kallast kosningasvik

Hross sem skemma göngustíga og kúka á þá

Tveir hópar ættu aldrei að sjást í Heiðmörk, þeirri yndislegu paradís fyrir útivistarfólk. Annars vegar eru það vélhjólapeyjar og hins vegar hestamenn. Sem betur fer eru báðir þessir hópar frekar sjaldgæfir á göngustígum en þó hef ég rekist á þá báða mér og fleirum til mikils ama.

Göngustígar í Heiðmörk eru ekki fyrir vélhjól, þau eyðileggja þá, spæna þá upp.

Reiðhjólkafólkið skemmir hins vegar lítið. Flestir fara varlega og sumir syngja í kröppum blindbeygjum. Slíkt hjálpar nema þeim sem halda að skylt sé að loka augunum og taka undir. Þeir læra þó af reynslunni.

Hestar eiga ekki að vera á göngustígum í Heiðmörk. Þeir tæta göngustígana upp og gera göngufólki, hlaupurum og jafnvel hjólafólki erfitt fyrir.

Ég var í Heiðmörk í dag og tók þá þessar myndir. Hófaförin leyna sér ekki. Mölin í stígnum hafði rótast upp og viðspyrnan fyrir göngumanninn var þung. Tek það fram að þetta var eins á einum legg af mörgum, þó er hann um 1,5 km.

Einu sinni mætti ég reiðmanni á afar þröngum göngustíg í Heiðmörk. Hann var einstaklega kurteis, sagði þó ekki orð, nikkaði eins og við værum kunningjar. Hesturinn var hofmóðugur, lét sem hann sæi mig ekki, hvað þá að hann bæri kennsl á mig, sem hefði líklega verið skrýtið.

Annar okkar þurfti snögglega að vægja og hrökklast út í lúpínuna. Lesandinn má geta hvor okkar það var.

Svo hurfu báðir bókstaflega út í buskann en um leið sýndi annar þeirra göngumanninum þá fyrirlitningu að kúka hressilega á stíginn. Við því átti ég ekkert svar, var bara orðlaus, sem gerist stundum. Þá fannst mér kominn tími til að fara heim.

Læknir sem sker löggur smávægilega á höndum og fótum ...

Lögreglan er uppátektarsöm en ekki er beinlínis hægt að segja að stíllinn í skrifum hennar sé áhugaverður, frekar svona ... „bjúrókratískur“ eða þannig, að minnsta kosti í þessari frétt á mbl.is þar sem vitnað er í hana.

Hvað skyldu vera „ávanaefni“ í orðasafni löggunnar? Tóbak, sykurvörur, kaffi, tóbak og auðvitað áfengi. Af fréttinni má ráða að löggan telji þetta einhvers konar safnheit um eitthvað ljótt. 

Hvað eru þá ávana- og fíkniefni? Það samhengi vefs ábyggilega fyrir skýrara fólki en mér. Er átt við tóbak og hass, kaffi og heróín eða kók og prins póló með ögn af lsd?

Ökumaður­inn er grunaður um akst­ur und­ir áhrif­um áv­ana- og fíkni­efna.

Ég hreinlega áttaa mig ekki á þessari samsetningu; „ávana og fíkniefni“. Líklega er þetta bara hugsunarlaus umfjöllun, tafs. Þó má vera að ávanaefni séu fíkniefni í huga löggunnar og kann ökumaðurinn að hafa verið undir áhrifum fíkniefna og fíkniefna ... Svona endurtekningar eru afar algengar, rétt eins og þegar talað er um bjór og brennivín, viskí og sóda, gin og tónik ... Úbbs ... nei dreg þetta til baka.

Svo er það þetta fallega orð „lokunarpóstur“. Get ímyndað mér að þegar í harðbakkann slær sendir Orkuveitan skuldseigum viðskiptamanni lokunarpóst. Síðasta viðvörun áður en að kall með kaskeit kemur og lokar fyrir rafmagn og hita í íbúðinni.

Grínlaust, nafnorðavæðing íslenskunnar er með slíkum endemum að ekki er lengur hægt að segja og skrifa að vegi hafi verið lokað. Næst verður ábyggilega sagt að einhver lögreglumaður hafi stundað lokunarpósta og sé sérhæfður í þeirri iðju. Stöðuheitið verður þá líklega lokunarpóstslögreglusérfræðingur. Tek það fram að ég er að grínast.

Að lokum er það þetta gullkorn:

Lög­reglu­menn­irn­ir fóru til skoðunar hjá lækni á lög­reglu­stöðinni og fengu þeir smá­sk­urði á hönd­um og fót­um en líkn­ar­belg­ur sprakk í bíln­um við árekst­ur­inn.

Skyldu lögreglumennirnir hafa fengið „smáskurði á höndum og fótum“ hjá lækninum á lögreglustöðunni eða kemur svona skaði þegar líknabelgur sem springur. Í fávisku minni hallast helst að því fyrrnefnda enda bendir ekkert til þess að „líknarbelgur“ eigi að gera annað en að verja fólk í framsætum bíls, nafnið bendir líka til þess.

Þó má vera að læknirinn hafi verið ólátabelgur undir áhrifum ávanaefna eins og sykurs og tóbaks og þá er illt í efni. Í gamla daga þegar ég var í sumarlöggunni átti löggufólk afdrep til hvíldar og endurnæringar á lögreglustöðvum. Nú veður þar inn og út læknir sem sker fólk á höndum og fótum. 

Tek það fram að meðfylgjandi mynd er sögð líkjast mér. Síst af öllu er henni ætlað að gera lítið úr lögreglunni ... 

Langri eftirför lauk með árekstri

Borgarlína réttlætt með fantabrögðum og fjárkúgun

Danska fyrirtækið vann svonefnda valkostagreiningu vegna ákvarðana um endanlega legu borgarlínunnar. Um er að ræða fyrirhugað kerfi almenningssamgangna á höfuðborgarsvæðinu. Kostnaður við fyrsta áfanga er áætlaður 30-40 milljarðar 2019-2022 og heildarkostnaður 44-72 milljarðar.

Þetta segir í fréttaskýringu í Morgunblaði dagsins. Rætt er um svokallaða borgarlínu, lest sem á að ganga á milli hverfa á höfuðborgarsvæðinu ábyggilega öllum til hagsbóta. Til að skýrslan sýnist nú gáfulegri en hún í raun og veru er finna höfundar upp rassböguna „valkostagreining“.

Byrjum á rassbögunni. Ekkert er til sem heitir „valkostur“, orðið er samsetning tveggja orða sem þýða nokkurn veginn það sama, þó er á þeim blæbrigðamunur. Þetta er eins og að eitthvað sé kallað „skýrsluritgerð“ og í framhaldinu „skýrsluritgerðargagnrýni“. Eða vinnuhóp „nefndarvinnusamkomu“.

Borgarlínan borgar sig ekki. Á henni yrði mikill halli. Til þess að ná rekstrarlegu núlli þurfa fleiri að nota sér hana heldur en kannanir benda til. Til að ná núllinu er gripið til þess að svindla, svona rétt eins og þegar einhver fer halloka í íþróttum þá étur viðkomandi stera eða eitthvað álíka eða þá að hann byrlar keppinautinum ólyfjan.

Umrædd greining á kostum vegna borgarlínu byggist samkvæmt fréttaskýringunni á því að gera bílaumferð illmögulega í borginni, skítt með þarfir og óskir þeirra sem eiga bíla. Með illu skal „illt“ út reka, segir einhvers staðar. Með fantabrögðum má auðvitað fá þá útkomu sem óskað er. Þetta er ekkert annað en svindl.

Trúr þessu er borgarstjórnarmeirihlutinn að spilla fyrir bílaumferð eins og mögulegt en leynir fantabrögðunum með svona blíðlega saminni skýrslu um „valkostagreininguna“.

Nýjasta dæmið um svona brögð er lokun Geirsgötu og þrenging Miklubrautar vegna framkvæmda. Meirihlutinn veður í verkefnin og honum kemur ekkert við hverjar afleiðingarnar eru. Taktu strætó, hjólaðu eða gakktu, segir meirihlutinn af hroka sínum, og bætir við af yfirlæti „bíll er úrelt þing í borginni“.

Í skýrslu vinnuhóps um borgarlínu er reynt að finna upp aðferðir til að gera hana álitlegri. Þar heita fantabrögðin „hamlandi en gagnlegar aðgerðir“. Þýtt á íslensku er hér um að ræða skemmdarverk á götum og akandi umferð í einkabílum.

Aðferðirnar eru meðal annars þessar:

1. Stýra umferðarhraða ... á íslensku þýðir þetta að lækka hraðann og tefja þannig fyrir umferð.
2. Takmarka bílastæði í miðborginni ... sem þýðir: Gera fólki erfitt fyrir.
3. Hækka gjald fyrir bílastæði ... sem þýðir: Auka kostnað bíleigenda sem finna bílastæði.
4. Leggja á tolla eða veggjöld ... sem þýðir: Fjárkúgun, ef þú villt eiga bíl skaltu borga.

Sá sem þetta ritar telur að nokkur atriði hafi gleymst í „valkostagreiningarnefndarskýrsluritgerðinni“. Hér eru nokkur þeirra sem gera borgarlínuna enn álitlegri:

• Breyta bílastæðahúsum í kaffihús og myndlistagallerí
• Gera kröfu til þess að aðeins þriggja hjóla bílar megi nota bílastæði í Reykjavík
• Konur megi aka í miðborg Reykjavíkur annan hvern dag og karla hinn
• Akstur bíla með færri farþegum en tveimur verði bannaður, alls staðar í Reykjavík
• Hvítum og gráum bílum skal bannað að aka vestur fyrir Elliðaár, þeim skal lagt á Geirsnefi, ekkert gjald tekið.

Með bókhaldsbrellum má sýna þá niðurstöðu sem beðið er um. Menn hafa verið dæmdir fyrir slíkt hér á landi.

Auðvitað er þetta allt tóm vitleysa sem og þessi „valkostagreining“. Hér er ekkert minna um að ræða en árás á þá sem eiga bíl. Með fantabrögðum á að reikna borgarlínuna á núllið.

Þetta snýst ekki um hatur gagnvart einkabílnum, þvert á móti. Þetta snýst um að hafa raunverulega valkosti, bíll er lúxus - ekki mannréttindi. Bíll er ekki, og á alls alls ekki að vera, félagslegur aðgöngumiði að mannlegu samfélagi. Um þessar mundir eru um 130 þúsund bílar á höfuðborgarsvæðinu. Það eru fleiri bílar heldur en fólk sem er actually með bílpróf!

Þetta er af Facebook,viðhorf vinstri manna, öfgafullra vinstri manna. Hér er blandað saman óskyldum málum, frösum er kastað fram í því skyni að gera lítið úr sjálfsákvörðunarrétti hvers manns, réttinum til að gera það sem hver fjölskylda telur sér fyrir bestu. En ... nei. Alltaf koma einhverjir sem vita hvað manni er fyrir bestu og krefjast þess að fá að ráða. 

Það sem vinstri meirihlutinn í borgarstjórn skilur ekki er einfaldlega sjálfsákvörðunarréttur hvers einstaklings. Sá sem vill eignast bíl kaupir hann, það er réttur hvers manns, nákvæmlega eins og sá sem kýs að ganga, taka strætó eða hjóla.

Borgarstjórn sem reynir hins vegar að bregða fæti fyrir borgarbúa til þess að gera einum ferðamáta hærra undir höfði en öðrum er ekki starfi sínu vaxin.

Svokölluð borgarlína er ekki mannréttindi þegar til hennar er stofnað með því að útrýma öðrum kostum. Þetta eru fantabrögð sem byggjast á fjárkúgun.

Vinstra liðið í borgarstjórn svínar á akandi umferð

Vinstri meirihlutinn í Reykjavík stundar tilraunastarfsemi með umferð bíla í höfuðborginni. Lokun Miklubrautar að hluta er eitt dæmi um það. Næst kemur að lækka hámarkshraðann til að draga enn meira út umferð. Markmiðið er að umferðarhraði sé hinn sami og hjólandi fólks og helst minni. Þá leggi fólk bílnum og dragi fram hjólið.

Getur engum spekingum hjá Reykjavíkurborg dottið í hug nein önnur aðferð en að loka heilli akrein meðan verið er að búa til nýja fyrir strætó? Nóg er samt olnbogarýmið til framkvæmdanna.

Þetta er fyrst og fremst heimskuleg aðgerð. Akreinina fyrir strætó hefði verið hægt að vinna norðan frá. Um leið og sú akrein er tilbúin hefði mátt nota hana til að klára göngustíg og hjólabraut. Láta báðar akreinar ósnertar. Vinna með viti ekki striti.

Nei, auðvitað er þetta ekki hægt. Miklu skemmtilegra að stoppa helv... bílana og tefja fyrir fólki. Já gerum Reykjavík að borg fyrir strætó, hjólreiðar og göngu með því að svína á þeim sem kjósa bílinn.

Dettur einhverjum í hug að þetta verði til þess að fleiri leggi bílnum og taki fram hjólið?

Varla, þetta er hins vegar enn einn naglinn í líkistu borgarstjórnarmeirihlutans.

Miklar tafir á Miklubraut