Er ganga að víkja fyrir labbi?

Skrýtið hversu margir eru farnir að labba. Labba út í búð, labba á fjall, labba með bakpoka, labba í útlöndum. Enn labbar samt enginn á gönguskíðum ... held ég.

Déskoti væri nú gaman að prófa labb. Hef hingað til gengið ansi víða, gengið út í búð, gengið á fjöll, gengið með bakpoka, gengið í útlöndum. Líklega er ganga orðin úrelt og labb tekið yfir.

Er einhver með námskeið í labbi? Velti því fyrir mér hvernig labb kann að vera frábrugðið göngu.

Ég hef verið að leita mér upplýsinga um labb en jafnvel Gúggöl veit ekkert um það.

Athugasemdir

[Hrólfur Þ Hraundal, 28.4.2015 kl. 15:18]

Þetta eru allt saman labbakútar og held að þú ættir ekkert að vera að blanda þér í þeirra hóp.  Svo eru löbbuleiðir svo fáar.

[Emil Hannes Valgeirsson, 28.4.2015 kl. 16:11]

Jú maður labbar út í búð en gengur á fjöll og fleira. Einnig labbar fólk um í bænum, eða spókar sig, á meðan aðrir ganga af göflunum.

[S i g u r ð u r S i g u r ð a r s o n, 28.4.2015 kl. 16:29]

Mér sýnist að Hrólfur sé að labba af göflunum út af þessu og ég labba ekki heldur heill til skógar. Svona orðaklám getur gert hið vænsta fólk að skóggangs... meina skóglabbsmönnum.

[Rafn Haraldur Sigurðsson (IP-tala skráð) 28.4.2015 kl. 16:53]

Þegar að langafi minn var ungur maður og nýkominn heim af sjónum, frétti hann  að unnusta hans hafði verið honum ótrú. Hann klæddi sig upp og bauð henni í SPÁSSITÚR niður að sjó þar sem hann dró af henni hringinn, henti honum út í sjó og sagði svo. "Hér með er okkar samskiptum lokið!"

[S i g u r ð u r S i g u r ð a r s o n, 28.4.2015 kl. 19:31]

Fróðleg saga, Rafn. Hér er önnur af fornmanni nokkrum:

Búi mælti þá til Kolla: "Nú er svo Kolli [...] sem þér er kunnigt um skipti okkar Ólafar. Hefi eg launað Kolfinni sína djörfung. En nú skal Ólöf dóttir yður vera með þér þar til henni býðst forlag því að eg vil nú þó ekki elska hana síðan Kolfinnur hefir spillt henni."

Labbaði þá Búi sinn veg og var um síðir drepinn. Vér karlar höfum löngum komið illa fram við konur.

[Emil Hannes Valgeirsson, 28.4.2015 kl. 22:45]

Smá sýnishorn af gullaldarkveðskap úr borgarlífinu:

„Ég labbaði í bæinn, mér létt í skapi var / að líta inn á búllur samkvæmt vana / Mér fannst ég vera þyrstur, fékk mér bjórglas inn á bar / og byrjaði að spá nátthrafnana.“

Ég labbaði í bæinn. Texti: Vilhjálmur Vilhjálmsson

„Ég labba um og horfi á liðið setjast þar í hópum / frá lassarónum upp í snobbaðar kerlingar.“

Austurstræti. Lag og texti: Laddi.

[S i g u r ð u r S i g u r ð a r s o n, 28.4.2015 kl. 23:58]

Skáldin kunna flest gott íslenskt mál og væri nú sjónarsviptir af góðum ljóðum ef allt í einu væru þau yfirfærð í nútímalegt „götumál“. Tek mér það bessaleyfi með þremur dæmum, finn fyrir ögrun frá Emil Hannesi:

Löbbum, löbbum,
löbbum upp í gilið
gljúfrabúann til að sjá.
Þar á klettasyllu
svarti krummi
sínum börnum liggur hjá.

Eða ...(með rangan höfuðstaf):

En hver veit nema ljósir lokkar,
lítill kjóll og stuttir sokkar
hittist fyrir hinumegin.
Þá getum við í gleði okkar
labbað suður Laufásveginn.

Eða ...:

Hver labbar þarna eftir Austurstræti
og ilmar eins og vorsins blóm,
með djarfan svip og ögn af yfirlæti
á ótrúlega rauðum skóm?
Ó, það er stúlka engum öðrum lík
það er hún fröken Reykjavík,
sem gengur þarna eftir Austurstræti
á ótrúlega rauðum skóm.
Og því er eins og hafi vaxið vorsins blóm á stræti.

Nei, þetta gengur ekki upp ;-)

[Halldór Egill Guðnason, 29.4.2015 kl. 12:44]

Thó Labbi vinur minn gangi, er ekki thar med sagt ad gangi sé ad víkja fyrir Labba. Hver er annars munurinn á labbi og gangi? Vaeri fródlegt ad fá útskýringu á thví. Ad labba finnst manni  vera svona meira eitthvad sem madur notar í samskiptum vid litlu börnin. Svona svipad og bra bra, me me, mö mö, voff voff, bí bí og annad í theim dúr. Gott ef ekki púdda púdda líka.

Gódar stundir, med kvedju ad sunnan.

[S i g u r ð u r S i g u r ð a r s o n, 29.4.2015 kl. 13:16]

Halldór Egill er með sennilegustu skýringuna að mínu mati. Málinu lokið (málið dautt eins og oft er sagt).