Ærðir álitsgjafar

Allt í einu byrjaði einhver að garga: Þöggun! Þöggun! Álitsgjafarnir ærðust og löptu þessa orðaleppa upp hver eftir öðrum - greinilega margir hverjir án þess að hafa sjálfir lesið tilmæli lögreglustjórans. Í þeim er nefnilega ekki að finna snefil af tilburðum til þöggunar né tilmæli um slíkt. Aðeins vel rökstudd sjónarmið um tímasetningu á upplýsingagjöf með hagsmuni fórnarlambanna að leiðarljósi. Að kalla þetta þöggun er rökleysa og misnotkun á hugtakinu.

Staðreyndir málsins hindruðu þó ekki alls konar fólk í að stökkva upp á þennan útúrsnúninga- og fordæmingarvagn og óbrjálaðir menn voru jafnvel farnir að halda því fram í virðulegum útvarpsþætti að lögreglustjórinn væri sennilega að gæta einhverra vafasamra fjárhagslegra hagsmuna í Vestmannaeyjum með þessum tilmælum (sic!). Og alltaf varð ég meira og meira hissa á því hverjir tíndust upp á vagninn. Og mest hissa varð ég þegar talskona Stígamóta brást við útúrsnúningunum og ruglinu eins og um staðreyndir væri að ræða.

Þannig skrifar Páll Magnússon, fyrrverandi útvarpsstjóri, í Fréttablaðið í dag. Vel skrifað hjá Páli. Fleiri en ég voru undrandi á herferðinni gegn lögreglustjóranum í Vestmannaeyjum sem gaf það út fyrir þjóðhátíð að vegna rannsóknarhagsmuna yrði ekkert sagt um hugsanlegar nauðganir fyrr en mál væru komin á rekspöl.

Furðulegt var hve sæmilega vel gefið fólk gat æst sig út af þessari yfirlýsingu og reiknað hana til annars en hún var meint. Ég og fleiri þurftum að lesa yfirlýsinguna margsinnis og gátum þó ekki skilið hana á þann veg sem álitsgjafarnir héldu fram. Síst af öllu var yfirlýsingin einhver þöggun og þá hugsanlegum fórnarlömbum til frekari vandræða né heldur var hún fram sett til að gæta annarra hagsmuna en fórnarlamba þeirra skelfilegu árása sem nauðganir vissulega eru.

Þó ekki væri anna en af þessu þarf að taka því sem sjálfskipaðir álitsgjafar með mikilli varúð.

Og svo segir Páll:

Þá bar svo til að ung kona, hugrakkur þolandi tveggja nauðgana, steig fram og lýsti opinberlega heilshugar yfir stuðningi við þau sjónarmið sem fram komu í tilmælum lögreglustjórans. Ætla álitsgjafarnir og talskona Stígamóta líka að saka þessa konu um tilburði til þöggunar - eða skilningsleysi á hlutskipti þolandans?